25 พฤษภาคม 2550 23:30 น.

แถลงสาร...2

น้ำนมราชสีห์

ไม่ได้อกหัก...และไม่ได้รักหวานซึ้ง

        ฉันตอบสาส์นด้วยใจซื่อมิถือโกรธ
ความพิโรธปั้นปึ่งน้อยหนึ่งไม่ -
มีอยู่ใต้ส่วนลึกของดวงใจ
แค่อยากให้เห็นชัดในหัทยา

         เป็นเรื่องราวร้าวฉานเพราะการอ่าน
จึงมีสาส์นแถลงถ้อยร้อยกถา
หลังได้รู้ว่าเราผิดติดอัตตา
จึงโศกาก่ำสร้อยร้อยซากกลอน

          จะเก็บคำคืนเข้าปากก็ยากแล้ว
จะขอโทษก็ขัดแนวคนหัวอ่อน
ที่ถือดีมิง้อใครให้บั่นทอน-
ทิฐิร้อนที่ถือราวเป็นดาวยศ

           แต่วันนี้เรื่องราวคราวขุ่นข้อง
ก็คลายผ่องแผ้วใสเสียหมดจด
เพราะสัจจ์แจ้งเจตนาประณามพจน์ (ไม่ได้หมายถึงบทไหว้ครู)
ฉันรับรู้ทั้งหมดด้วยสัตย์จริง

            ใจฉันยังคงเดิมมิเพิ่มมิลด
แต่คงอดอ่อนมิได้ในความหยิ่ง
แม้มิได้คืนดีอย่าประวิง
จะนั่งอยู่นิ่งนิ่งมิทิ้งเธอ

......................................................................

ป.ล.

วันนี้มุสาว่าจะนอน         กลับมาแต่งกลอน ( ไม่ได้ตั้งใจนะครับ^^)
เพราะด้วยเร่งด่วนเต็มที
แต่เสร็จจะเร่งจรลี          ทอดองค์อินทีย์
บนบรรจถรณ์เร็วพลัน				
24 พฤษภาคม 2550 22:36 น.

....คนปรายใจ...

น้ำนมราชสีห์

เมื่อเขากลายเป็นคนอื่นยืนต่อหน้า
ฉันจะกล้าเอาน้ำตาอวดเขาหรือ
เธอเย็นชาเหยียบย่ำฉันไม่ยั้งมือ
สายตาคือคมนำแข็งเชือดแทงทรวง

เคยออดอ้อนเอียงอายชม้ายชะม้อย
ประดิดประดอยดัดจริตลวงติดบ่วง
เจ้าน่ารักกิริยาสุดาดวง
ใจจึงล่วงไปหลงรักหัวปักหัวปำ

ทั้งป้อนปรนคารมและโลมรัก
ชมดวงพักตร์เชยดาวทั้งเช้าค่ำ
ใครจะรู้ว่าหล่อนซ่อนใจดำ
กับรอยยิ้มหวานฉ่ำซึ่งล้ำลึก

ผีเสื้อหนุ่มชุ่มฉ่ำกับน้ำหวาน
เอมดวงมานไหนเล่าจะเฝ้าตรึก
ว่าดอกสดแซมพุ่มชอุ่มพฤกษ์
จะมีพิษให้สะอึกกระอักรัก

เพลินกับรสหวานล้ำเมื่อแรกเกิด
จิตเตลิดหลงใหลให้จมปลัก
สิ่งนี้หนอหวานละมุนกรุ่นหอมนัก
จึงสมัครมอบกายเผื่อปรายใจ

เมื่อเขากลายเป็นคนอื่นยืนต่อหน้า
ฉันมิกล้าเอาน้ำตาอวดคนใหม่
คมน้ำแข็งที่คมกริบกรีดฤทัย
คนปรายใจมีเพียงฉันเท่านั้นเอง

......................................................
ลองแต่งดู
อ่าน ๆ ก็รู้สึกขัด ๆ
ชื่อก็ไม่รู้จะตั้งว่าอะไร
คนปรายใจ มั่ว ๆ ไปก็แล้วกันครับ				
23 พฤษภาคม 2550 22:07 น.

แถลงสาร...

น้ำนมราชสีห์

........ไม่ได้อกหัก หรือรักหวานซึ้ง......................

จะแต่งกลอนสอนคนก็จนศัพท์
แสนอาภัพนิพนธ์โคลงก็โฉ่งฉ่าง
ฉบังหรือก็ร่อแร่แต่งแก้พลาง
ได้แต่วางความคิดตามจิตใจ

จะจับเรื่องอย่างเขาเราก็เหลว
พรรณนาภาษาเลวไม่เอาไหน
ก็เลยพ่นคำพูดปูดเปื้อนไป
ตามหทัยจะคิดเห็นประเด็นทอล์ค

เห็นตรงข้ามพูดตามใจไม่งำอด
บ้างประชดบ้างสะท้อนอ้อนเข่าศอก
หวังสหายจะเสพซาบกาพย์นอกคอก
แค่นัยบอกจากเบื้องลึก...ไม่นึกระอา

ที่ชี้แจงใช้แกล้งกล่อมตะล่อมรัก
แค่หวังจักจกใจไร้เดียงสา
มิได้คิดสกปรกรกหัทยา
ริษยาในใจนั้นไม่มี

แค่มองเห็นมุมมืดอยู่ต่อหน้า
ก็เลยยกขึ้นมาประเทียบที่-
มันใสใสให้เห็นขุ่นบ้างก็ดี
โลกย์ไม่มีที่ใด...ไร้คาวคน

แค่มองเห็นมุมมืดอยู่ต่อหน้า
พร่ำสะท้อนแววตาน่าฉงน
คนหนึ่งอ่านแววอักษราของอีกคน
ก็กลายว่าฉ้อฉลไปเสียแล้ว

เสียไปแล้ว...คงต้องรับว่าขอโทษ
หากไม่โปรดก็จะไปไม่ใกล้แก้ว
เจตนา...สาธุให้คลาดแคล้ว
จะยึดแนวปากหมากมลทอง

กลอนบทนี้มิได้กล่าวตำหนิโทษ
และก็มิได้โกรษหรือจองหอง
แต่ชี้แจงว่าตัวฉันใช่ลำพอง
อยู่บนกองกักขฬะหวังตระโบม

ป.ล.......ปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม
กลอนไม่อุดม
ประดิษฐ์การวรรณศิลป์  ...โปรดอภัย

การสรรค์คำไม่ซี๊ดกระแทกใจ  ไม่ตรงตามนัย
ก็ขอโทษเหล่าโกวิทกวี


น้ำตาราชสีห์...
21.45				
15 พฤษภาคม 2550 23:54 น.

ไม่มีชื่ออีกแล้ว...มันตั้งไม่ได้อ่ะนะ (ใครใจดีตั้งให้หน่อย)

น้ำนมราชสีห์

กลอนนี้เเต่งเล่น ๆ ตอนเมายาลดกรดน่ะครับ
เนื้อหาอาจจะไม่น่าอ่าน 
ส่วนสำนวนและการร้อยเรียง......อันนี้ไม่เป็นจริง ๆ 555
อ่านเล่น ๆ นะครับ



ปั้นน้ำหมึกแหมะลงตรงบ้านนี้

หวังจะมีคนมาอ่านงานชั้นสูง

ปาดสีเขียวขาบน้ำเงินแววนกยูง

ขาบเข้มจูงคนมาแจมแกมเกรงภาม


แหม!สีสวยสดใสถูกใจแสน

เอ๊!พี่แดนฯไยไม่ชมผมขอถาม

งานดีดีอย่างนี้มิอิงนาม

อิงแต่นามน้ำมือจึงถือดี


แม่ปราณฯเล่าเข้ามาดูฉันหน่อย

ลายพร้อยพร้อยเขียวเขียวเกี่ยวศัพท์ศรี

กระหวัดสร้อยร้อยรัดสัมผัสมี

ตรงตามที่ครูบาบรรจงร้อย


แหมะน้ำหมึกฝึกปรือมานานมาก

ปาดฝีปากเรียวเล็กของเด็กจ้อย

เป็นแวววาดมยุราลายพร้อยพร้อย

มาอวดด้อยเด่นด่างกลางบ้านกลอน


กลอนนี้ผมแต่งให้ตัวเองนะ.......ใครอย่ามาแย่งผมล่ะ
55555555555555555555555555555555555555				
15 พฤษภาคม 2550 22:53 น.

ไม่มีชื่อเรื่อง ไม่ใช่กลอน (มั่วเอา 55555555)

น้ำนมราชสีห์

เธอส่งเพลงรักมากับสายลม

ดอกไม้ชอกช้ำเพราะม้าห้อ

เลือดที่เจิ่งฝังใจยากจะลืม

แต่ความรักก็ยังหวานหอม


สวนดอกไม้มีดอกไม้หลากสี

มีหลากกลิ่นจรุงใจ

หยดน้ำก็ส่องแสงระยับ

สวนดอกไม้น่าชม


ผีเสื้อขยับปีกรัวถี่

ปากดูดดื่มน้ำหวาน

พรุ่งนี้มันก็จะตายแล้ว

ดอกไม้ก็ยังกรีดกลีบอวดกันอยู่


ช่างหวานช่างหอมหวาน

ความสำราญยังมีมากมาย

แต่ความโศกศัลย์ก็แทรกซึมก่ายกอง

ดอกไม้ก็กรีดกลีบแอ่นอวดอยู่ ...แม้ผีเสื้อก็ไม่ลืม


เพลงรักยังร่ายมากับลม

ม้าห้อเหยียบหญ้าแหลก

ยืนหยัดด้วยความเจ็บปวด

เริงรักกับเพลงลม


(ขาดอรรถรส บรรยากาศ  วานนักเลงน้ำหมึกช่วยด้วยนะครับ)				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟน้ำนมราชสีห์
Lovings  น้ำนมราชสีห์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟน้ำนมราชสีห์
Lovings  น้ำนมราชสีห์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟน้ำนมราชสีห์
Lovings  น้ำนมราชสีห์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงน้ำนมราชสีห์