27 มกราคม 2548 17:53 น.
น้ำตาอาบแก้ม
อยากจะรักใครซักคน...
มีคนมากมาย...ที่เข้ามาให้รัก
ทำไมต้องหวั่นไหว...
ทำไมต้องกลัว...จะกลัวอะไรเล่า
ภูมิใจสิ....
ยังมีคนเห็นความดี...ของหัวใจดวงนี้
มีคนบอก.....(ขออุบไว้)
ฉันเพียบพร้อม..ที่จะเป็นคนรักของใครก้อได้
"ขอบใจ...คน ๆ นั้น"
ฉันไม่อยากเสียใจ...
ต้องยอมรับ...ว่า.." กลัว "
กลัวคนไม่จริงใจ...
ความจริงใจของคน ๆ นึง
ไม่สามารถหรอก
ที่จะทำให้คนอีกคน...กลับใจ
เคยทำมาแล้ว...
ลองดูแล้ว...
ขอพักก่อนนะ...ไม่อยากเสียใจอีกแล้ว
อยากถาม...
เธอเห็นความรักของผู้หญิงคนนึง...เป็นของเล่นหรือ
ทำไม...ต้องทำร้ายคนที่รักเธอมากมายขนาดนี้
เพียงเพื่อ...
เธอพบคนใหม่ที่ดีกว่าใช่ไหม
ความรักของเธอ..คือการค้นหาไปเรื่อย ๆ
โดยไม่คิดถึงจิตใจใคร
ฉันคงบ้า...!
จะถามทำไม...ในเมื่อรู้คำตอบอยู่แล้ว
8 พฤศจิกายน 2547 11:16 น.
น้ำตาอาบแก้ม
ฉันว่าเค้ากำลังเข้าใจผิด....
สำหรับฉัน...
ในเมื่อสวรรค์มอบชีวิตมาให้แล้ว
จะคุ้มหรือไม่คุ้ม...
มันอยู่ที่ความพอใจของเรามากกว่า
ฉันพอใจ....
ที่จะทำวันนี้เพื่อวันพรุ่งนี้
พอใจ...
ที่จะทำสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ
ให้คนที่ฉันรัก.....
ฉันคิดตลอดเวลา...ทุก ๆ ขั้นตอน
ของการมีชีวิตอยู่...
และอยากจะทำอะไรในแต่ละวัน
เพื่อที่เราจะได้ไม่รู้สึกว่า...
...อยากกลับไปแก้ไขอะไรในอดีต.
ไม่ใช่ว่าทุกคนจะไม่มีความผิดพลาดอะไรในชีวิต
หลายคนท้อแท้...
หลายคนเก็บมาเป็นบทเรียน...
หลายคนมองโลกในแง่ร้าย...
หลายคนมีสติแล้วค่อย ๆ แก้ไข...
ความผิดพลาด...มันเป็นบททดสอบ
คำว่า..โชคชะตา..หรือบทพิสูจน์จากสวรรค์
ก้อยังใช้ได้ดีในการปลอบใจตัวเอง
ฉันถือว่าตัวเองโชคดี...
ได้พบประสบการณ์มากมาย...
มีบทเรียน...และแบบทดสอบ...
เข้ามาให้ชีวิตได้ลองทำเสมอ....
ก็โลก..มักสร้างสิ่งที่ดีที่สุดมาให้เรา
สิ่งที่ฉันเจอ...คงเป็นสิ่งที่ควรเจอ
คนที่ฉันเจอ...ก็คงเป็นคนที่ควรเจอ
เพื่อเรียนรู้ชีวิต....
หากฉันจะต้องอยู่คนเดียว...
ฉันก็คงเหมาะที่จะมีความสุขอยู่กับตัวเอง...
ก็ฉันมี.....ชีวิตเพียว ๆ.......อยู่แล้วนี่
29 ตุลาคม 2547 16:55 น.
น้ำตาอาบแก้ม
ฉันเป็นผู้หนึ่งซึ่งเข้าใจมันดี...
ไม่เคยนึกเสียดาย...หากมันไม่สามารถอยู่กับเราได้
ก้อทำสุดหัวใจแล้ว...
รักแล้ว...
หวังดีแล้ว...
จริงใจแล้ว...
แอบหัวเราะอยู่ในใจ....
คงไม่ดีพอ...
นึก นึก...นะ
ก้อหัวใจมันไม่มีตา ♡ ♡ ♡
ตลกสิ้นดี...
เพราะงั้นมันเลยไม่เห็นหล่ะมั๊ง...
กับสิ่งที่ฉันทำไป....
เอาหล่ะ....
ไปหาหัวใจที่มีตาดีกว่ามั๊ย ?
คงต้องปล่อยให้หัวใจที่ตาบอด...ดวงนั้น
ควานหาสิ่งที่เค้าต้องการ...ควานหาความวุ่นวายในชีวิต
ฉันเตรียมใจไว้แล้ว...
ฉันเตรียมใจไว้แล้วจริง จริง....
13 ตุลาคม 2547 14:54 น.
น้ำตาอาบแก้ม
ทั้ง ๆ ที่วัน ๆ นึง...ฉันต้องเผชิญหน้ากับ..งาน ๆๆๆๆๆ
แต่ฉันคิดว่า....เวลาของฉันสั้นลงทุกวินาที....
ในหนึ่งวัน...ถ้าปล่อยให้มันหมดโดยที่ไม่รู้จะทำอะไรดี
ก็เหมือนอยู่แบบไร้ความหมาย.....
และเมื่อไหร่...ที่เราเกิดคิดว่าโลกนี้ไม่ต้องมีเราอยู่ก็ได้
นั่นแหละ...เป็นเวลาที่ฉันรู้สึกว่า....
เริ่มเป็นส่วนเกินของโลก....เริ่มไร้สาระ....
ฟังดู...มันน่าหวั่นใจอยู่ไม่น้อย...
ด้วยเหตุนี้...ต่อมอยู่ไม่สุขของฉันก็จะพุ่งปรี๊ด..ขึ้นได้
หลายครั้ง...หลายครา...
ชีวิตรอบ ๆ ตัวก็ดูไม่เป็นมิตร...
ถึงอย่างไรก็ตาม...ไม่ว่าใครจะคิดอย่างไร
ฉันก็เชื่อว่า...ตัวเราลิขิตชีวิตเราเอง
ถ้าจะเปรียบเทียบน่ะเหรอ...ประมาณว่า
ตอนนี้...ฉันเป็นนักไต่หน้าผาสูง
หน้าผา..ที่สวยงาม...หินก้อนมหึมาเรียงราย
เบื้องล่างเป็นพื้นน้ำ....ที่คอยซัดกระแทกอย่างบ้าระห่ำ...
ราวกับว่า....หากใครตกลงไป..คุณไม่มีทางเลือกอื่นใด
นอกจากปล่อยให้ตัวเองจมดิ่งลึกลงไป...
และชีวิตทั้งชีวิตฝากไว้กับเชือก...
ที่เราสำรวจตรวจตราอย่างดีก่อนที่จะไต่และโรยตัว...
ทุกวินาทีเต็มไปด้วยความระมัดระวัง...
บวกกับความตื่นเต้น...สนุกสนาน..และความทรงจำใหม่ ๆ
คุณหล่ะ....พร้อมหรือยัง...
ที่จะเป็น....
"...คนอยู่ไม่สุข..."
6 ตุลาคม 2547 11:52 น.
น้ำตาอาบแก้ม
เป็นเรื่องที่รู้ ๆ กันดีอยู่...
จะว่าไป...มันก้อไม่ได้น่าภาคภูมิใจนัก...
แต่สำหรับผู้ที่เดือดร้อน..และเกิดสะกิดใจขึ้นมา..
การรวบรวมความกล้า...
ก้อทำให้ชีวิตอยู่รอดได้เหมือนกัน...
จุดเริ่มน่ะเหรอ...
ก็รอยแยกของฐานะทางการเงินไง...
รายรับที่ไม่มีเพิ่ม..แต่รายจ่ายเพิ่มมากขึ้นทุกวัน
เพิ่มพอ ๆ กับ..กองขยะในกรุงเทพมหานครนั่นแหละ...
ตอนนี้...
พื้นที่การทำงานของฉันลดน้องลง...
จะไม่ให้ลดได้ไง...
ขับไล่ไสส่งกันจัง...
ตำรวจรึ...ตัวแปรสำคัญที่คอยแวะเวียนมาก่อกวน
จนฉันอยากตะโกนว่า..."..นี่มันประเทศเสรีประชาธิปไตยนาโว้ย..ยย.."
...."..ใครจะทำอะไร...มันก็ต้องเสรีให้สมชื่อหน่อย..เซ่..."...
เฮ้อ...เปล่าประโยชน์...
หนทางใหม่ที่พอมองเห็น..บวกกับความตั้งใจ
.......อินเตอร์เน็ต........
จริง ๆ แล้วมันก็ไม่ได้ใหม่อะไรหรอก...
ในต่างประเทศเค้าก็ทำกัน...
ถึงอย่างไร...ฉันก็ไม่ได้ทิ้งหนทางเดิม ๆ...
เอามันทั้งสองทางนั่นแหละ...
ฉันกำลังคาดหวัง..กับเทคโนโลยีทันสมัย...
แต่....ก้อไม่พ้นการถูกหลอกลวง...จากความเสี่ยง
อาจจะเป็นเพราะฉันเชื่อคนง่ายเกินไป...
บางที...ฉันอาจจะไม่ได้ฉุกใจ..เพราะมัวแต่มอง...
กระเป๋าตังค์น่ะ...
จริง ๆ แล้วก็มององค์ประกอบโดยรวมนั่นแหละ...
แต่เรื่องตังค์น่ะ...เป็นองค์ประกอบที่หนึ่ง...
สุดท้าย...
ฉันก้อหนีไม่พ้นหนทางเก่า ๆ....
ถึงมันจะลำบาก...อดทดซะหน่อย...
ก้อพอเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง...
อ้าว...ลูกค้าเก่าฉันมาละ....
"...ราคาเดิมแหละจ้า...3 ตัวร้อย...."
......"...เลือกได้เลยน๊าาาา....หลายสี...หลายลายยย..."......
"...นี่ ๆ ๆ.....จีสตริงก้อมีแล้วนะ....เอารึป่าว...."
หน้าส่วนตัว
1487
Lovers
0 คน เลิฟน้ำตาอาบแก้ม
