31 สิงหาคม 2549 11:12 น.
น้ำตาอาบแก้ม
ก่อนจะถึงอรุณรุ่งวันพรุ่งนี้
ถ้อยวจีอย่าลาลับ..ฤาวับหาย
เช่นดาวพร่างกระจ่างฟ้าราตรีพราย
กลับมลายเมื่อรุ่งสาง..นภางค์เลือน
หากว่าวันพรุ่งนี้..ยังมีรัก
ขอประจักษ์รักนิรันดร์..อันเอ่ยเอื้อน
พิศดูดาวเจ้าประจักษ์..รักของเดือน
เคล้ารอยเปื้อนแสงพร่างพราวเมื่อคราวคืน
อย่าหวั่นไหวหากพรุ่งนี้ยังมีฉัน
ความผูกพันแทนห่วงหา..เมื่อคราอื่น
เคยทุกข์ทน..หม่นเศร้า..เฝ้ากล้ำกลืน
ลืมตาตื่น..ใจเราแนบ..แอบฝันไป
ล่วงราตรี..มิเอกา..เหว่ว้าแล้ว
แม้แสงแววของดารามาเร้นไร้
ค่ำคืนเหงา..หรีดหริ่ง..นิ่งหายใจ
แต่หาใดจะสุขเท่าเมื่อเราเคียง