.. ดั่งสายน้ำ .. เรไร

น้ำตาอาบแก้ม

               หรือลืมแล้วรักเราครั้งเก่าก่อน
          มิอาจย้อนหวนคืนฟื้นความหลัง
          ถ้อยคำหวานเคยปลื้มลืมหรือยัง
          สองเรานั่งเคียงกายใต้เงาจันทร์
 
               คงลืมสิ้นรักหวานเคยหว่านไว้
          สิ้นเยื่อใยสิ้นศรัทธาว่าเคยฝัน
          มือกุมมือใจโอบใจใครลืมกัน
          เมื่อครานั้นยังนับดาวราวชั่วคืน

               จำเสียงลมพัดฉิวทิวมะพร้าว
          บอกเรื่องราวระทมสุดขมขื่น
          บอกถึงความทรงจำที่กล้ำกลืน
          เคยหวานชื่นลาลับไม่กลับมา
 
               ทอดสายตามองแต่กระแสสินธุ์
          ระเรื่อยรินลับหายไม่คืนหา
          มิเคยคิดนั่งปลงกับคงคา 
          เพียงวาจา ฤาฉุดรั้งให้ยั้งใจ

               ข้ามเวลาข้ามฝันในวันเก่า
          เหลือเพียงเงาทวงถามความหวั่นไหว
          ภาพอดีตกรีดซ้ำย้ำทรวงใน
          จดจำไว้มิตรภาพตราบนิรันดร์