....เมื่อหัวใจ...ร้องไห้....

น้ำตาอาบแก้ม

ต่อจากนี้....

จะไม่มีถ้อยความใด ๆ บังเกิดขึ้น

ถึงเรื่องราวระหว่างเรา

ด้วยเพราะไม่มีคำว่าเรา

ไม่เคยมีคำว่า...เรา

***

ไม่อยากเอ่ยถึงอดีตให้ใจต้องเจ็บปวด

ไม่อยากเอ่ยถึงอนาคต...ด้วยเพราะมันยังมาไม่ถึง

ไม่อยากเอ่ยถึงปัจจุบัน

ด้วยเพราะปัจจุบันกับอดีต...ก็เป็นสิ่งที่คล้ายกัน

***

จะไม่มีคำตัดพ้อใด ใด...ให้ใครได้ระคายหู

จะไม่มีคำอ้อนวอน...ไม่ว่าจากอดีต  หรือปัจจุบัน

ไม่ใช่ว่าอวดดี...

แต่ฉันกลัว...

กลัวว่ามันจะเป็นเพียงการรู้สึกไปเองฝ่ายเดียว

ด้วยเพราะเธอไม่เคยมองเห็น

ด้วยเพราะเธอ...ยังอยู่กับอดีต

ด้วยเพราะเธอเก็บอดีตไว้ข้างกายตลอดเวลา

กับคำที่ว่า...เตือนใจ...สอนใจ

***

จะรู้หรือไม่...ว่ามันได้ทำร้ายปัจจุบัน

อดีตกำลังทำร้ายปัจจุบัน

หรือเพราะเธอไม่เคยมีปัจจุบัน?

หรือเพราะเธอไม่เคยมี...ฉัน?