ฉันเป็นเพียงตุ๊กตาในมือเธอ

น้ำตาอาบแก้ม

ก้อไม่แปลกอะไร...
     ที่เธอจะทิ้งกันไปโดยไม่บอกกล่าว
          ก้อแค่ปวดลึกเจ็บร้าวกับเรื่องราว
               ที่หลงคิดว่ามันจะยืดยาวและยั่งยืน...

               ไม่ได้แปลกใจอะไรเลย...
          ถ้าวันนึงเธอจะเฉยเมยและจำฝืน
     ปล่อยฉันให้เป็นตุ๊กตาที่เธอทิ้ง...ชั่วข้ามคืน
เพราะเบื่อหน่ายและกล้ำกลืนที่จะหยิบยื่นสิ่งดีดีให้ตุ๊กตา...

ไม่แปลกใจเท่าไหร่หรอก...
     ตุ๊กตาที่ช้ำชอกตัวนี้...แค่อยากจะบอกว่า...
          ขอบคุณ...ขอบคุณมาก...กับสิ่งต่าง ๆ ที่ผ่านมา
              เพิ่งรู้สึกว่าตัวเองมีค่า...ตอนที่ได้อยู่ในมือเธอ...

               และคงไม่แปลกอะไรอีกเช่นกัน...
          ถ้าเธอจะตัดความสัมพันธ์อันพลั้งเผลอ
     และตัวฉันจะกลับไปใช้ชีวิตดังเก่า...ก่อนที่จะพบเธอ
เพราะคงไม่มีใครอยากจะพบเจอและเห็นความสำคัญ...



^*^ . . ^*^  การที่เรานอนร้องไห้ชั่วข้ามคืนนั้น...มันช่างเป็นเวลาที่แสนสั้นจริง ๆ +++