30 เมษายน 2546 17:07 น.
น้ำตาอาบแก้ม
ไม่มีวี่แววแว่วหวาม...............ไม่มีถ้อยความห่วงหา
ไม่มีแม้คำสัญญา....................ไม่มีน้ำตาอาวรณ์
ไม่มีอกอุ่นกรุ่นไอ...................ไม่มีจิตใจเหมือนก่อน
ไม่มีแม้คำอุทธรณ์...................ไม่มีภาพหลอนสอนใจ
ไม่มีเหตุผลจากลา...................ไม่มีสายตาหวั่นไหว
ไม่มีหึงหวงห่วงใย...................ไม่มีอาลัยในกัน
ไม่มีไม่เหลือสิ่งใด...................ไม่มีหัวใจผูกพัน
ไม่มีแม้ความสำคัญ.................ไม่มีสักวัน....ที่เป็นเรา.....
30 เมษายน 2546 17:01 น.
น้ำตาอาบแก้ม
ก้อ....มีสักครั้ง....ในชีวิตหนึ่ง
จะซาบซึ้งกับหัวใจ
อ่านบทกลอน...แล้วร้องไห้
ฟังเพลงได้...ตลอดดดดดคืน
ลม.....ลมหายใจ.....ความคิดถึง
ลมหายใจ...ความคิดถึง...คะนึงหา
บางเวลา...บางนาที...ที่สับสน
ก้อมีบ้าง...ในบางครั้ง...ที่ร้อนรน
ไร้เหตุผล...นั่งทุกข์ทน...จนหัวใจ
ลมหายใจ...ความคิดถึง...คะนึงรัก
ซาบซึ้งนัก...เฝ้าฟูมฟัก...รักห่วงหา
บทกลอนหวาน...บทกลอนเศร้า...เคล้าน้ำตา
ใจมึนชา...อ่านบทกลอน...สะท้อนเงา...
22 เมษายน 2546 19:32 น.
น้ำตาอาบแก้ม
หวิวหวิวหวีด..ลมกรีดร้อง..ก้องยามดึก
หวิวบาดลึก..ลมบาดใจ..ให้โหยหา
หวิวหวิวเสียง..ใบใม้หล่น..บนพสุธา
หวิวอุรา..ให้หวั่นไหว..ไกวตามลม
หวิวหวิวแว่ว..หริ่งหรีด..กรีดดังก้อง
หวิวจับจ้อง..ต้องใจ..ให้ขื่นขม
หวิวหวิวเสียง..สัตว์ครึ่งบก..ทำอกตรม
หวิวจับจม..ขมหนัก..ยามรักคลาย
หวิวหวิวหวั่น..สั่นไหว..ใกล้ลมหนาว
หวิวยืนยาว..ราวแกล้ง..ไม่แห้งหาย
หวิวหวิวเสียง..นกร่า..น่าไม่อาย
หวิวมิวาย..หวิวหวั่น..คั่นกลางทรวง
หวิวหวิววาบ..ปลาบแปลบ..แสบดวงจิต
หวิวสะกิด..ปิดกั้น..อั้นอกสรวง
หวิวหวิววู่..กู่ว่า..รักข้าลวง
หวิวมาทวง..อกสั่น..หวั่นขาดใจ
22 เมษายน 2546 17:12 น.
น้ำตาอาบแก้ม
ณ วันนี้...หัวใจเราช่างเงียบเหงา
ตรงที่เก่าที่ตรงนี้มีเธอข้าง
อบอุ่นไอในหัวใจไม่อ้างว้าง
บนโลกกว้างเธอเคียงข้าง...สร้างความมั่นใจ
ณ วันนี้...เธอกล่าวอ้างคำร่ำลา
พูดออกมาว่าจะลาอย่างง่าย ๆ
พูดมาว่าอยากจะขอร้างลาไป
และอยากให้ฉันพบใคร...คนใหม่...ใครก้อได้ที่ดี ๆ
เธอจะให้ฉันทำอย่างไร
ในเมื่อฉันรักเธอหมดใจอย่างนี้
ทุ่มเทไปหมดหัวใจไม่ยั้งเลยสักที
ไม่คิดว่าจะมีวันนี้..... วันที่เสียน้ำตา
21 เมษายน 2546 17:37 น.
น้ำตาอาบแก้ม
ไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย...
เพียงแค่ยามฝนปรอย...หัวใจสั่น..น้ำตาซึม..ก้อแค่นั้น
โธ่เอ้ยยยย...ใครจะมานั่งร้องไห้คร่ำครวญกับคืนวัน
แค่บรรยากาศตอนนั้น...ทำให้ใจหวั่นแค่นั้นเอง
ปล่าว..เลยยยยย.....
พอดีเปิดเพลงรักซึ้ง ๆ.. อย่างเคยใจเลยเศร้า
ไม่ได้คิดถึงใคร...ฟังเพลงอ่อนไหวใจจึงเหงา
ก้อบรรยากาศเก่า ๆ น่ะ....ใคร ๆ ก้อเคยเป็น..
ทำไมต้องมาถาม....
ว่างมากนักเหรอ....ถึงได้มาตามถามอยู่ได้
บอกแล้วงัยยยย....ว่าไม่ได้เป็นอารัยยยย...ไม่ได้เป็นอารัยยย
เฮ้อออออ....อย่ามาเซ้าซี้กวนใจน่ะ....น่ารำคาญญญญ
(เพื่อนจอมจุ้นนนน.....มาถามอยู่ด้ายยย....ปายนอนดีก่า......ฮ้าวววว...วว)