15 ธันวาคม 2546 17:55 น.
น้ำตาอาบแก้ม
คำพูดที่อยากบอกนอกจาก รัก
คือแน่นหนัก มั่นคง อย่าหวั่นไหว
แม้หนทางข้างหน้าอีกยาวไกล
ก้ออย่าได้ยอมแพ้โชคชะตา
ตอนนี้ทำกรรมดีที่ทำได้
กรรมชั่วไซร้แต่หนหลังยังตามหา
ให้ปวดแปลบแสบทรวงล่วงเวลา
ทางข้างหน้ายังไม่รู้ดูเวิ้งใจ
แม้หากฉันไม่ได้อยู่ดูปลายฝัน
มอบรักนั้นอยู่เป็นเพื่อนจะได้ไหม
อยากให้เธอใจเย็นนิด...แล้วคิดไป
ค่อยแก้ไขค่อยหาทางสร้างตัวตน
อยากให้มองซักนิด...แล้วคิดได้
ฉันไม่ใช่อย่างที่เห็นทุกแห่งหน
นอกจากรักที่ฉันมอบตอบกมล
ยังมีผลแห่งความดีช่วยชี้ทาง
9 ธันวาคม 2546 12:21 น.
น้ำตาอาบแก้ม
ภาระรักหนักหน่วงถ่วงดวงจิต
ภาระคิดผิดชอบมอบแก้ไข
ภาระที่ต่างคนต่างจิตใจ
ภาระไปไม่พ้นวนหาตัว
///
ภาระเธอฉันช่วยคิดไม่ขิดขวง
ภาระล่วงฉันก้อโล่งช่างโปร่งหัว
ภาระอยู่ให้เธอสู้ดูน่ากลัว
ภาระพัวพันเกี่ยวเธอเปลี่ยวใจ
///
ภาระรักยากจะตัดปัดจากอก
ภาระรกเรื้อรังอยู่กู้ไม่ไหว
ภาระเศร้าเฝ้าห่วงบ่วงดวงใจ
ภาระไกลเธอก็โหยแทบโรยรา
///
ภาระนี้ฉันก็รู้ฉันอยู่ใกล้
ภาระใจถูกจองจำนำเดียงสา
ภาระรักภาระก้องต้องเยียวยา
ภาระมาเธอต้องแก้ไม่แพ้ทาง
///
27 ตุลาคม 2546 18:13 น.
น้ำตาอาบแก้ม
เมื่อฉันเลือกที่จะรักเธอ...
ก้อคงต้องเตรียมใจไว้เสมอ...สำหรับความผิดหวัง
เพราะเธอมักจะบอกเรื่องราวต่าง ๆ กับฉัน...โดยไม่ปิดบัง
เรื่องราวของความหลัง...ปัญหาคาราคาซัง...ยังไม่จบลง...
๐๐๐
เมื่อฉันเลือกที่จะเดินในเส้นทาง...
ฉันก้อคงต้องตั้งสติไว้บ้าง...ไม่ใช่รักอย่างลุ่มหลง
ค่อย ๆ ก้าวเดินไปบนเส้นทางลดเลี้ยว...ที่ยังไม่มั่งคง
บอกตรง ๆ ว่ากลัวเหลือเกิน...กลัวจะล้มลงกลางทาง...
๐๐๐
เมื่อฉันเลือกที่จะผูกพัน...
ความรู้สึกระหว่างนั้น...อยากจะสะสาง
เรื่องราวและปัญหา...ที่เธอยังไม่ได้ปล่อยวาง
เรื่องราวของความบาดหมาง...เรื่องราวต่าง ๆ ของเธอ...
๐๐๐
ฉันจึงเลือกที่จะให้เวลา...
เพราะเวลาจะช่วยแก้ไขปัญหา...ได้เสมอ
บทบาทสำคัญบนเส้นทางสายใหม่กับหัวใจเบลอ ๆ..
ก้อคือ...เป็นกำลังใจในการแก้ไขเรื่องพลั้งเผลอ...ที่เธอก่อขึ้นมา
๐๐๐
27 ตุลาคม 2546 17:56 น.
น้ำตาอาบแก้ม
.....หวาดระแวงแรงแห่งรักจะพัดให้..
หวาดหวั่นใจคนหวั่นไหว..ทำใจหวั่น
หวาดกลัวเธอจะสับสนจนพลาดพลัน..
หวาดผวาว่ารักนั้น...ไม่มั่นยืน
.....หวาดประหวัดสิ่งรอบข้างสร้างความห่าง
หวาดระหว่าง...ใจของพี่นี้จะฝืน
หวาดทุกอย่าง...อยู่กับฉัน...เกรงกล้ำกลืน
หวาดขมขื่นที่หยิบยื่น...ไม่ชื่นใจ
.....หวาดเธอเศร้าเฝ้าห่วงหวงดั่งดวงจิต
หวาดคิดผิด...หวั่นเธอเบื่อเพื่อผลักไส
หวาดความรักใช่ดั่งหวัง...ที่ตั้งใจ
หวาดห่างไกล...ตัวเหินห่าง..ใจร้างลา
.....หวาดว่าเธอจะไม่รัก...ฉันหนักอก
หวาดวิตก...ว่าเธอแสร้งแกล้งกังขา
หวาดที่คบ...เพื่อจะลบ...กลบเวลา
หวาดแววตาที่ไร้รัก...มักจะเมิน...
.....หวาดตัวเองจะวิเวกไม่เสกสรรค์
หวาดรักนั้น..เดินหลงทางย่างห่างเหิน
หวาดเธอไม่...เข้มแข็งพอ...ระย่อเกิน
หวาดเขินเขิน...หวาดหวั่นก่อน...จนอ่อนใจ
24 ตุลาคม 2546 18:11 น.
น้ำตาอาบแก้ม
แปลกเปลี่ยนใจห่างหาย หักห่วง
แปลกเปล่าใช่รักลวง โศกสลด
แปลกปรับดับรักกลวง กำรัก บาดหนัก
แปลกปลดลดรักคด แปลกแยก แตกทรวง.
เพราะเศร้าเหงาใจจึง เปลี่ยนแปลก
พับใจกลับบ้านแบก แสบสัก
เพื่อทบทวนรักแตก หลบลี้ หนีหาย
พาดพิงอิงรักปัก เก็บพัก กับตัว.
โปรดอย่าแปลกใจปร่า การทำ
ป่วนปั่นพลันครอบงำ สั่นไหว
ปริปากมิอาจอำ เอ่ยอ้าง อย่างใด
ปลอบประโลมใจไซร้ หลบฉาก ฝากรอย.