20 ธันวาคม 2548 16:24 น.
น้ำตาหมอก
สะเทือนดินสะท้านดาว
สะทกอกด้าว
คงคาแดงเดือดดังเลือดไหล
ธรณีอ่อนนุ่มละไม
คราวคลื่นคลาไคล
สู่ทิศทักษิณมหาสถาน
โอบล้อมราวป้อมปราการ
กาจกำแหงหาญ
แกร่งฉกรรจ์เกินกายเกินทน
มหาคลื่นคำรามคำรณ
กวาดบ้านกวาดคน
คร่าชีพลงท้องชลาศัย
ลูกพลัดเมียพรากจากไกล
น้ำตาอาลัย
โหยไห้แสนกัลป์ฤาเหือดหาย
ความทุกข์ที่ทับซับทราย
ความช้ำคงฉาย
แจ่มชัดทุกปัจจุบัน
ความทุกข์เทียมเพชรอำพัน
ถูกบาปสาปสรร
สรรพ์สีประกายเศร้าหมอง
ทุกข์ลามทั่วถิ่นแผ่นดินทอง
ขวานไทยธรรมครอง
คอยช่วยเช็ดช้ำซับน้ำตา
อันดามันจงผ่านกาลเวลา
วิปโยคเคลื่อนคลา
ด้วยน้ำใจชาวไทยทั้งแผ่นดิน
13 ธันวาคม 2548 13:35 น.
น้ำตาหมอก
น้ำตาเธอท่วมซับรับความสุข
น้ำตาฉันช่างทุกข์ทนหม่นหมอง
น้ำตาเธอสมใจที่ใฝ่ปอง
น้ำตาฉันทนครองความรวดร้าว
น้ำตาเธอแทนค่าของความรัก
น้ำตาฉันนองตักเพราะหนักหนาว
น้ำตาเธอบอกฝันพันเรื่องราว
น้ำตาฉันเกินจะกล่าวร้าวรานใจ
น้ำตาเธอหัวเราะเสนาะซึ้ง
น้ำตาฉันเศร้าซึ่งสิ้นสดใส
น้ำตาเธอเธอมากมายเพราะรักใคร
น้ำตาฉันบ่าไหลไร้ใครคอย
น้ำตาฉันช่างต่ำในสายตา
น้ำตาเธอสูงค่าสูงสุดสอย
น้ำตาฉันราวธุลีที่ล่องลอย
น้ำตาเธอไร้รอยมีรักซับ
น้ำตาฉันช่างมันให้มันไหล
น้ำตาเธอสดใสไกลเกินกลับ
น้ำตาฉันจำยอมพร้อมยอมรับ
น้ำตาเธอปลิวลับกับสายลม
น้ำตาฉันน้ำตาดินดิ้นรวดร้าว
น้ำตาเธอน้ำตาดาวพราวผสม
น้ำตาฉันจวนเจียนจะจ่อมจม
น้ำตาเธอกลับชื่มชมความชอกช้ำ....
13 ธันวาคม 2548 12:27 น.
น้ำตาหมอก
น้ำตาเธอท่วมซับรับความสุข
น้ำตาฉันช่างทุกข์ทนหม่นหมอง
น้ำตาเธอสมใจที่ใฝ่ปอง
น้ำตาฉันทนครองความรวดร้าว
น้ำตาเธอแทนค่าของความรัก
น้ำตาฉันนองตักเพราะหนักหนาว
น้ำตาเธอบอกฝันพันเรื่องราว
น้ำตาฉันเกินจะกล่าวร้าวรานใจ
น้ำตาเธอหัวเราะเสนาะซึ้ง
น้ำตาฉันเศร้าซึ่งสิ้นสดใส
น้ำตาเธอเธอมากมายเพราะรักใคร
น้ำตาฉันบ่าไหลไร้ใครคอย
น้ำตาฉันช่างต่ำในสายตา
น้ำตาเธอสูงค่าสูงสุดสอย
น้ำตาฉันราวธุลีที่ล่องลอย
น้ำตาเธอไร้รอยมีรักซับ
น้ำตาฉันช่างมันให้มันไหล
น้ำตาเธอสดใสไกลเกินกลับ
น้ำตาฉันจำยอมพร้อมยอมรับ
น้ำตาเธอปลิวลับกับสายลม
น้ำตาฉันน้ำตาดินดิ้นรวดร้าว
น้ำตาเธอน้ำตาดาวพราวผสม
น้ำตาฉันจวนเจียนจะจ่อมจม
น้ำตาเธอกลับชื่มชมความชอกช้ำ....