11 เมษายน 2547 22:57 น.
น้ำตาฟ้าอันดามัน
ในวันที่เธอไม่มีใครเหลียวแล
วันเธอแพ้เธอพ่ายเขาตอกย้ำ
วันที่เธอนำหัวใจอันบอบช้ำ
ฉันยังจำภาพเธอได้ในวันวาน
มาวันนี้คนดีดูเข้มแข็ง
เธอมีแรงลกยืนขึ้นอีกหน
เธอบอกฉันชีวิตเธอแสนวกวน
เพียงเพราะคนบางคนเขาจากไป
กำลังใจของเธอในวันนี้
นั้นมากมีเธอได้จากใจฉัน
ต่อจากนี้เธอขอให้เรามีกัน
ร่วมสร้างฝัน...ความผูกพันให้มั่นคง
11 เมษายน 2547 22:40 น.
น้ำตาฟ้าอันดามัน
ขอให้เธอเป็นคนเดิมจะได้ไหม
ไม่มากไป ไม่คิดขอให้สับสน
รู้อยู้แล้วเธอมีใครอย่ากังวล
เธอมีเขาเป็นคนของใจฉันรู้ดี
เสี้ยวนาทีของชั่วโมงจะไดไหม
ช่วยมาใกล้แล้วจับมือฉันอีกหน
อยาสัมผัสไอรักที่อ่อนโยน
หากจะเดินจากไปไม่หวั่นเกรง....
11 เมษายน 2547 22:35 น.
น้ำตาฟ้าอันดามัน
เพียงแค่น้ำใส ใส บนใบหน้า
รู้ดีว่ามากแค่ไหนไม่เป็นผล
แต่ที่ไหลออกมาเพราะทุกทน
ใครคือคนรังแก...เธอรู้ดี
11 เมษายน 2547 22:30 น.
น้ำตาฟ้าอันดามัน
นานแค่ไหนแล้วที่เราห่างกัน
ความผูกพันยังคงมีบ้างมั้ย
หรือที่มีวันนี้แค่คนไกล
ความเป็นไปวันวานโดนลบเลือน.....
10 เมษายน 2547 06:57 น.
น้ำตาฟ้าอันดามัน
กลับมายืนบนผืนทรายของวันเก่า
แต่แสนเหงาเพราะเงาเธอสูญสิ้นแล้ว
เธอมาสอนเรื่องรักพอเป็นแนว
แล้วก็แคล้วจากไปชั่วนิรันดร์...
ท้องทะเลแสนกว้างในวันนี้
เธอคนดีของวันวานนั้นอยู่ไหน
อยากให้รู้ไม่ว่าอยู่ที่ใด
เธอจะอยู่ในหัวใจ...เช่นวันวาน
จะขอเก็บทุกอย่างของเราไว้
เผื่อวันใดเราได้เจอกันในฝัน
เธอจะได้รู้ถึงความผูกพัน
ความสัมพันมั่นไว้เช่นดังเดิม
ถึงวันนี้เธอจากฉันไปแล้ว
โปรดแน่แน่วมั่นใจในตัวฉัน
เรื่องที่คิดลืมเธอไม่มีวัน
สัญญามั่น...จะรักเธอคนดีนี้ตลอดไป