11 เมษายน 2547 22:30 น.
น้ำตาฟ้าอันดามัน
นานแค่ไหนแล้วที่เราห่างกัน
ความผูกพันยังคงมีบ้างมั้ย
หรือที่มีวันนี้แค่คนไกล
ความเป็นไปวันวานโดนลบเลือน.....
10 เมษายน 2547 06:57 น.
น้ำตาฟ้าอันดามัน
กลับมายืนบนผืนทรายของวันเก่า
แต่แสนเหงาเพราะเงาเธอสูญสิ้นแล้ว
เธอมาสอนเรื่องรักพอเป็นแนว
แล้วก็แคล้วจากไปชั่วนิรันดร์...
ท้องทะเลแสนกว้างในวันนี้
เธอคนดีของวันวานนั้นอยู่ไหน
อยากให้รู้ไม่ว่าอยู่ที่ใด
เธอจะอยู่ในหัวใจ...เช่นวันวาน
จะขอเก็บทุกอย่างของเราไว้
เผื่อวันใดเราได้เจอกันในฝัน
เธอจะได้รู้ถึงความผูกพัน
ความสัมพันมั่นไว้เช่นดังเดิม
ถึงวันนี้เธอจากฉันไปแล้ว
โปรดแน่แน่วมั่นใจในตัวฉัน
เรื่องที่คิดลืมเธอไม่มีวัน
สัญญามั่น...จะรักเธอคนดีนี้ตลอดไป
10 เมษายน 2547 06:49 น.
น้ำตาฟ้าอันดามัน
อยากขอหยดทุกอย่างไว้ตรงนี้
แม้รู้ดีความริงเป็นได้ยาก
เพียงอยากขอได้ยินออกากปาก
แม้เจ็บมากแค่ไหนพร้อมทำตาม
ในเมื่อเงาของเขานั้นยังอยู่
ทั้งที่รู้เธอยังมามีฉัน
แล้ววันนี้ใรนไหนเจ็บกว่ากัน
ความผูกพันร่วมสานฝันแล้วทำลาย
อาจเพียงแค่ลมปากที่บอกรัก
เลยทึกทักว่าเธอรักกันนักหนา
แต่ไม่เคยรู้เป็นได้เพียงคนคั่นเวลา
เป็นได้เพียงยารักษาใจเมื่อเธอหายก็จากลา
10 เมษายน 2547 00:22 น.
น้ำตาฟ้าอันดามัน
สิ่งที่เห็นเบื้องหน้าในวันนี้
เธอคนดี คนฉันรักกับคนใหม่
เธอคนดี ทำกันได้ทำลายใจ
อยากหนีไกลไม่อยากใกล้คนใจดำ
เห็นรอยยิ้มเธอทั้งสองบนใบหน้า
จึงรู้ว่าคนไร้ค่าใช่เป็นใครก็คือฉัน
แสนเสียใจที่ให้ความผูกพัน
เธอทำกัน...อย่างนั้นทำได้งัย
10 เมษายน 2547 00:18 น.
น้ำตาฟ้าอันดามัน
ที่ตัดใจหันหลังจากเธอวันนี้
ใช่เพราะมีใครที่ผูกพันธ์กว่า
ก็เพียงแค่ที่เห็นตลอดมา
กาลเวลาทำให้รู้เธอมีใคร
ไม่ต้องบอกว่าเธอยังมีฉัน
ความผูกพันในความจริงนั้นสิ้นแล้ว
หากเปรียบไปก็คงคล้ายเป็นเหมือนแก้ว
เพียงมีแววร้าวบนแก้วไร้ราคา
จงรักษาความรักใหม่ให้คงอยู่
จงอยู่คู่เธอทั้งสองจงสุขสันต์
ไม่ต้องห่วงจากนี้ไปความผูกพัน
เธอกับฉันเหลือไว้เพียง...ความทรงจำ
หน้าส่วนตัว
4525
