30 สิงหาคม 2545 15:31 น.
น้ำตาฟ้า
ท่ามกลางห้องโถงที่กว้างใหญ่
อยู่กับความอ้างว้างเดียวดายอย่างนี้
จะมีไหมใครสักคนที่แสนดี
ปลดปล่อยความรู้สึกแบบนี้ไปจากใจ
ขอแค่คนเดียวเท่านั้น
ที่คอยดูแลกันไม่หนีไปไหน
คอยให้ความอบอุ่นละมุนในหัวใจ
คงไม่ต้องการสิ่งใด.....นอกจากเธอ
29 สิงหาคม 2545 09:39 น.
น้ำตาฟ้า
ฉันก็แค่คนอื่นไกล ไม่มีสิทธ์
ที่จะคิดชวนเธอ มาสร้างฝัน
เป็นคนที่ไม่เคยมี ความสำคัญ
เป็นคนที่เธอผูกพันธ์ แค่สายตา
ไม่ใช่คนคนนั้น ที่เธอรัก
ไม่ใช่คนที่เธอปัก ใจใฝ่หา
เป็นเพียงแค่คนกระจอก...นอกสายตา
ที่เวลาบังเอิญพา..มาพบกัน
แต่ก็ยังหวังไว้ ในวันหนึ่ง
ว่าตัวเธอคงจะซึ้ง ในตัวฉัน
หวังว่าจะคงมีบ้าง ความสำคัญ
สำหรับวันที่เธอนั้น.....ไม่มีใคร
27 สิงหาคม 2545 13:41 น.
น้ำตาฟ้า
สายฝนพรำ....เหมือนตอกย้ำ...ความรู้สึก
ที่เจ็บลึก..........กลางใน.........หัวใจฉัน
คนที่เคย.......บอกว่ารัก.........ว่าผูกพันธ์
เขากลับมา....ทิ้งกัน....ไม่สนใจ
ทั้งที่ความ..จริงนั้น...........ฉันไม่ผิด
ในดวงจิต.....ฉันคิด....แต่จะให้
กลับมาบอก....ว่าฉันนั้น...ดีเกินไป
แล้วจะพูด...ไปทำไม...ให้ป่วยการ
สู้ตัดขาด.....คาวมสำพันธ์....ในวันวันนี้
ไม่ต้องทำ........ท่าที.....ว่าสงสาร
มันเจ็บนะ.......อีกทั้งแสน...ทรมาน
ถ้ารำคาญ.....ก็บอกกัน....ฉันเข้าใจ
ความรู้สึก..ของฉัน.....ในวันนี้
ก็คงมี.........เพียงหยดน้ำ..สีใสๆ
ที่หลั่งริน.....พร้อมน้ำตา....จากฟ้าไกล
เพื่อปิดบัง.......ความทุกข์ใน....ใจตัวเอง
19 สิงหาคม 2545 18:50 น.
น้ำตาฟ้า
ฉันเป็นแค่คนอื่น..คนไกล
ไม่ได้สำคัญอะไรกับเธอ...นักหนา
ไม่เคยเลยที่เธอจะเหลียวมอง...แม้หางตา
ไม่เคยเป็นคนมีค่า......ในสายตาของเธอ
แต่ถึงจะอย่างใรก็ช่าง...ฉันคงยัง........รักเธอเสมอ
เธอจะไม่รักฉัน.....นั่น..มันก็เรื่องของเธอ
สำหรับฉันกับความรู้สึกที่ล้นเอ่อ........
ไม่เคยลืมเธอ.........ไปจากหัวใจ
หน้าส่วนตัว
816
