15 กุมภาพันธ์ 2553 10:15 น.
น้ำตาพระอินทร์
ในค่ำคืน ที่แสน จะเงียบงัน
เสียงกระซิบ จากพระจันทร์ แว่วแว่วไหว
จันทร์เจ้าเอ๋ย เจ้าเอ่ย ถึงผู้ใด
ถึงข้าหรือไร เหตุไฉน ใจได้ยิน
โปรดพูดใหม่ สักครั้ง นะพระจันทร์
หากเวทย์มนตร์ เจ้านั้น ไม่สูญสิ้น
กระซิบจากฟ้า ส่งมา ตรงพื้นดิน
จันทร์เจ้าเอ๋ย อย่าเพิ่งโบยบิน จากลา
ฤาเจ้ารับ วานใคร ในคืนนี้
จึงช่วยเขา สมฤดี ที่ปรารถนา
รักรักรัก หวานแว่ว แผ่วจากฟ้า
สะท้อนใน ใจข้า จันทรางาม
จันทร์เจ้าเอ๋ย ใครเอ่ย ฝากเจ้ามา
ใกล้หรือไกล สุดหล้า ข้าอยากถาม
ฝากจันทร์ไป บอกผู้ไม่ ปรากฎนาม
เป็นข้อความ จากข้า ว่า "ขอบคุณ"
กระซิบกลับ เขาหลับ ไม่เป็นไร
เขียนจดหมาย ฝากไว้ ใต้หมอนหนุน
จันทร์เจ้าเอ๋ย ข้าไม่เคย อบอุ่น
จนได้รับ รักละมุน ณ ราตรี
14 กุมภา เวลา 22.45 น.
13 กุมภาพันธ์ 2553 12:11 น.
น้ำตาพระอินทร์
รัก...ทำให้คุณยิ้มได้ตลอดเวลา
รัก...ทำให้คุณมีคนซับน้ำตายามท้อแท้
รัก...ทำให้คุณรู้จักคำว่าใส่ใจดูแล
รัก...ทำให้คุณปรับนิสัยแย่แย่ให้หายไป
รัก...ช่วยเปลี่ยนคุณเป็นคนใหม่ที่ดูดีกว่าเดิม
รัก...ช่วยเข้ามาเพิ่มเติมความสดใส
รัก...ช่วยให้ความหวังและกำลังใจ
รัก...ช่วยสอนให้รู้จักคำว่าอภัยต่อกัน
รัก...ให้ความอบอุ่นทั้งใจและกาย
รัก...ให้รู้ความหมายของการร่วมฝัน
รัก...ให้คุณรู้ค่าของคำว่าแบ่งปัน
รัก...ให้แต่ละวันผ่านไปด้วยดี
รัก...ส่งให้คุณมีใครไว้คิดถึง
รัก...ส่งให้คุณลึกซึ้งกับชีวิตนี้
รัก...ส่งให้คุณสัมผัสความรู้สึกดีดี
รัก...ส่งให้คุณมีความสุขในทุกที่และทุกวัน
รัก...สอนให้คุณรู้จักคำว่าอดทน
รัก...สอนให้คุณใช้เหตุผลกับใครคนนั้น
รัก...สอนให้คุณไม่ใช้อารมณ์ต่อกัน
รัก...สอนให้คุณคงมั่นและฟันฝ่า
รัก...เปลี่ยนความเหงาเป็นความสนุก
รัก...เปลี่ยนความทุกข์เป็นความหรรษา
รัก...เปลี่ยนความเดียวดายเป็นข้างกายทุกเวลา
รัก...เปลี่ยนความเหว่ว้าเป็นความห่วงใย
รัก...ทำให้คุณทานอะไรก็อร่อย
รัก...ทำให้คุณพบกับการรอคอยที่ยิ่งใหญ่
รัก...ทำให้คุณได้รู้ว่าชีวิตนี้ยังมีใคร
รัก...ทำให้คุณอยากใช้ลมหายใจเพื่อใครสักคน
12 กุมภาพันธ์ 2553 18:40 น.
น้ำตาพระอินทร์
เธอคือยาพิษร้าย......ทรมาน
หลอกล่อรอสังหาร......ชีพสิ้น
หญิงเผลอเซ่อรับทาน......ผลาญดับ
ร้อนรุ่มรุมแดดิ้น......วิ่นแล้วชีวา
รจนาพจน์พริ้ง......คารม
พาซื่อคือพิษขม......บ่รู้
เธอหักรักลวงลม......จึงเริ่ม
กระเสือกกระสนกู้.....กู่ร้องเพลงครวญ
เซซวนรวนร่ำร้อง.....ระกำ
ผลจากชายกระทำ......ฤทธิ์ร้อน
ใจหญิงสุดชอกช้ำ.....เจียนขาด
โดนสาดพิษยอกย้อน.......อ่อนไร้โรยแรง
12 กุมภาพันธ์ 2553 16:51 น.
น้ำตาพระอินทร์
ไว้ใจเขาแต่ไม่ไว้ใจฉัน
เธอพูดมาได้ยังไงกัน คิดว่าฉันไม่มีศักดิ์ศรีงั้นหรือ
ขอโทษเถอะนะ ฉันจะไม่แย่ง"มัน"กลับมาให้เสียมือ
สิ่งที่ฉันยึดถือ คือ...ไม่ตื้อ...ไม่ยื้อใคร
อย่าคิดว่าเธอทำได้ แล้วคนอื่นจะทำด้วย
ผู้ชายเฮงซวย...ก็ควรคู่กับผู้หญิงจิตป่วย...จริงไหม
เชิญเถอะค่ะ จะผูกจะล่ามกันไว้ที่ไหนก็เชิญเอาไป
ฉันไม่ชอบเป็นมือที่สามของใคร
...เหมือนที่เธอทำไว้เมื่อวานซืน
เก็บคนของเธอไว้ให้ดี ต่อไปนี้อย่าให้มายุ่งกับฉัน
ไม่มีความสำคัญ...หมดความผูกพันให้ฉันต้องรื้อฟื้น
ผู้ชายมักง่าย...ต่อให้ใส่พานมาถวาย ฉันก็ไม่รับคืน
ในเมื่อกล้าไปกับคนอื่น...ฉันก็ไม่ฝืนดึงกลับคืนมา
10 กุมภาพันธ์ 2553 12:59 น.
น้ำตาพระอินทร์
...หยุดร้องไห้เถอะนะ...คนดี...
...ต่อไปนี้เรายังพบกันได้...ในความฝัน...
...จะพาเธอขี่เมฆขาว เก็บดาว...และพระจันทร์...
...ก่อนพบกับแสงตะวัน...ฉันจะทำให้เธอฝันดี...
...จะใช้สองแขนโอบกอดเธอไว้...เหมือนวันก่อน...
...ความห่วงหาอาทร...ยังสะท้อนอยู่ในใจนี้...
...ฉันยังมีตัวตน...อยู่ในทุกเศษเสี้ยวนาที...
...หากหัวใจเธอในทุกพื้นที่...มีไว้เพื่อคิดถึงกัน...
...ลมหายใจสุดท้าย...พรากเราได้แค่เพียงตัว...
...อณูรักยังท่วมทั่ว...ในหัวใจไม่ไหวหวั่น...
...หลับเถิดคนดี...ราตรีนี้ยังมีความผูกพัน...
...ฉันจะปรากฎกายในความฝัน...ให้รักเรานั้นนิรันดร...
หน้าส่วนตัว
1947
