30 มิถุนายน 2547 18:42 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
อยากยับยั้งชั่งใจไม่ให้รัก
ไม่อาจผลักรักให้ใจใฝ่หา
จากรักก่อนหลอนกันนั้นเรื่อยมา
แต่ทว่าเธอกวาดทิ้งทุกสิ่งไป
ก่อนจะมาพบเธอใจเหม่อฝัน
ดวงตานั้นอ่อนล้าพร่าหวั่นไหว
เธอเปลี่ยนฉันให้พบรักประจักษ์ใจ
สิ่งร้ายๆ เธอได้ผลักมอบรักแทน
โอ้...ความรักครั้งนี้ที่ใฝ่หา
สิ่งลวงตาฟื้นคืนชื่นใจแสน
โอ้...ความรักจากใจได้จากแฟน
เป็นแค่แผนลวงตาหลอกฆ่ากัน
โอ้...ความรักที่ได้ไม่อยากเชื่อ
รักล้นเหลือคงไว้แค่ในฝัน
โอ้...เพราะรักจึงไว้ใจ ไม่รู้ทัน
เธอจึงบั่นทอนใจ ฆ่าได้ลง
เคยเป็นคนไร้ค่าจึงหน้าเบื่อ
เธอเอื้อเฟื้อรักงามตามประสงค์
รู้สึกว่าความหวานที่มั่นคง
ได้หมดลง เปลี่ยนคนใหม่ได้ทันตา
ความเปลี่ยนแปลงที่ได้จากใจร้าว
รักสีขาวซีดลง หลง จ๊ะจ๋า
เธอปรับปรุงความฝันที่ผ่านมา
ขอบคุณนะ แก้วตา จะจดจำ
จะตอบแทนเธออย่างไรจากใจนี้
ขอให้มีคู่สุขสมคมงามขำ
รอยแผลร้าวที่เคยให้อย่าไปทำ
ให้เขาจำสิ่งสวยงามตามสมควร
หมดบุญกรรมนำทางที่วางไว้
ฉันจะไปให้ไกลและไม่หวน
โอ้...ความรัก...หักใจ...จะไม่ครวญ
เธออย่ารวนเรใจให้เขาตรม
29 มิถุนายน 2547 17:51 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
เบื่อการอกหัก
ก็ไม่รู้จะท้วงทักกับใครที่ไหน
มีแต่เธอ แต่เธอยังทิ้งกันไป
แล้วใครหน้าไหน จะมาสนใจกัน
รักเธอ แต่ยังโดนเธอทิ้ง
ความเจ็บปวดมันวิ่งอยู่ในฝัน
ไม่เคยนอกใจเธอ ไม่เคยเผลอเลยสักวัน
แล้วเธอยังจะทิ้งกัน ... ทำไม?
อย่าพูดอะไรออกมานะ
ไปซะอย่ามาเกะกะแถวนี้ได้ไหม
ทิ้งก็ทิ้ง จะมาอ้อยอิ่งเพื่ออะไร
อยากเห็นฉันตาย ก่อนที่จะจากไปหรือเธอ
****** T_T ******
อยากจะรั้งเธอไว้ไม่ให้ทิ้ง
แต่ความจริงเธอไกลไปจากฉัน
ก็อย่ามาเฉือดเฉือนเป็นเพื่อนกัน
ไม่มีวัน จบแล้ว นะแก้วตา
อยากอยู่เดี่ยวเดียวดายแม้ใจเหงา
ขอนั่งเศร้าคนเดียว อย่าเที่ยวหา
แยกกันแล้ว จบกัน อย่าหันมา
เอ่ยคำลา ตัดทุกอย่างทางสัมพันธ์
ขอร้องไห้คนเดียว อย่าเกี่ยวข้อง
ไม่เรียกร้อง เธอเลย แม้เคยฝัน
ฉันหมดค่า หาใหม่ ได้ทันควัน
เมื่อทิ้งกัน อย่าหันมา ว่าเสียใจ
23 มิถุนายน 2547 18:55 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
คนที่ฟ้าส่งมาให้
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะมาหา
นี่ก็อีกวันหนึ่งที่เขาไม่มา
ก็ไม่รู้ว่าต้องตั้งหน้ารออกีนานเท่าไร
จะอีกกี่ปีนะ
ที่ฉันต้องเหว่ว้าอย่างน่าใจหาย
เหงาเหลือเกินที่ต้องเดินอย่างที่ไม่มีใครข้างกาย
ฟ้าจะรู้อะไรบ้างไหมว่าหัวใจต้องการใครสักคน
หรือว่าเขาไม่มีจริง
ฟ้าจึงแกล้งผู้หญิงให้หมองหม่น
คงเหงาและร้องไห้ ถ้าคนที่ฉันรอด้วยใจไม่มีตัวตน
อย่าให้รอจนทุกข์ทน จนฉันไร้กำลัง
อยากเห็นโลกที่เป็นสีชมพู
อยากได้คนเคียงข้างคู่ให้ความหวัง
ฟ้าจ๋าเขาอยู่ไหน คนที่เพิ่มความสดใสและพลัง
อยากให้เขานั่งข้างๆ รับฟังทุกอย่างด้วยใจ
20 มิถุนายน 2547 15:35 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
แค่คุณรักกัน
แค่คุณนั้นฝันหา
ก็ไม่ต้องการใครในแววตา
เพราะรักคุณมากว่า...ใครๆ
ใจให้คุณหมดแล้ว
คุณคงไม่ปล่อยให้...กินแห้ว...หรอกใช่ไหม
มันอาจดูเหมือนน้ำเน่าเกินไป
แต่ทำยังไงได้...ใจทั้งใจ...มันรักคุณ
ก็ใจให้แค่คนๆนี้
รักใครไม่ได้แล้วสิ...เค้าทำหัวหมุน
เค้าทำให้รักจนซึ้ง...จึงคิดว่าเป็นบุญ
ที่เค้าเกื้อหนุน...ให้ทุนรักมา
รักได้แค่คนๆนี้
ทุกอย่างมีให้ไม่ห่วงหา
เพราะ..ฉัน...รัก...คุณ..ทุกเวลา
และคนที่อยู้ในใจตลอดมา...เค้าชื่อว่า...คุณ
15 มิถุนายน 2547 17:52 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
ร่วมสนุกปลุกใจให้แม้คล้ายเศร้า
ถึงแม้เหงาเร้ารุมกลุ้มใจหมอง
มาต่อกลอนแม้อ่อนล้าน้ำตานอง
มีสุขลองแต่งดูให้รู้ความ
๏ เธอคนไกล..ไม่เคยใกล้..แม้ใจฉัน
เหตุใดนั้น...สร้างไว้ ใจวาบหวาม
เถอะ..รักเอ๋ย ..มิเคยรู้ ..อยู่ทุกยาม
ว่าจะลามลุกไหม้..นัยน์ชล..นอง.. ทิกิ๚
หาก...วันใดสับสนสิ้นคนช่วย
เธออยู่ด้วยคงหายเหงาและเศร้าหมอง
หาก...วันใดเหนื่อยล้าน้ำตานอง
ใจใฝ่ปองเธอใกล้ใส่ใจกัน
หาก...วันใดท้อแท้แพ้ทุกอย่าง
ขอเธอข้างอย่าไกลไปจากฉัน
หาก...คลื่นแรงกลัวใจรับไม่ทัน
ขอเธอนั้นเป็นเพื่อนไม่เลือนไป
หาก...วันนี้เหนื่อยล้าอยากลาจาก
แค่อย่าพรากเธออยู่คู่ได้ไหม
หาก...วันนี้แรงหมดหดหัวใจ
มีเธอใกล้ก็พอขอเธอที
หาก...วันใดล้มลงตรงที่เก่า
แค่ รักเรายังรอขออย่าหนี
หาก...วันใดไร้คนสนชีวี
แค่เธอนี้อยู่ข้างไม่ร้างลา
ฉัน...เหมือนไร้ตัวตนขาดคนช่วย
เธอ...อยู่ด้วยได้ไหมอย่าไปหนา
ฉัน...เหมือนคนใกล้ตายคลายวิญญา
อย่าผ่านมาเพื่อรักแล้วหักใจ
ฉัน...มันคนท้อแท้แพ้ทุกอย่าง
เธอ...อยู่ข้างให้รักจักได้ไหม
ฉัน...โดดเดี่ยวว่างเปล่าใกล้เหงาตาย
อย่าใจร้ายจากกัน ฉันหมดลม
ฉัน...เหนื่อยล้นข้นใจอย่าได้จาก
เธอ...อย่าพรากรักไปให้ขื่นขม
ฉัน...เหนื่อยแล้ว ใจขลุกคลุกระทม
อย่าให้ตรมข้ามวัน.....ฉันรักเธอ....
หน้าส่วนตัว
790
Lovers
0 คน เลิฟน้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
Calendar
