30 กันยายน 2546 16:44 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
นั่งมองดวงดารา
ทำไมมันช่างเหว่ว้าอย่างนี้
แสนหดหู่ใจเหมือนไม่มีใครเคยใยดี
ฉันจึงรู้สึกอ้างว้างอย่างนี้แสนทรมาน
ดวงดาวที่เจิดจรัส
กับเสียงลมพัดโหยหวนอย่างอ่อนหวาน
มีคนเคยถามว่าเจ็บมากไหม กับการจากไปของเขาที่ยาวนาน
อยากจะบอกให้รู้เหลือเกินว่า มันร้าวรานยากที่จะพรรณนา
เราคือคนที่เขาบอกรัก
แต่ใจที่แน่นหนักของเขาเปรียบเสมือนหินผา
มันก็แค่คำสามคำที่เขาบอก แต่ไม่เคยเห็นเราอยู่ในสายตา
เรามันก็แค่คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเขาเท่านั้นเอง
30 กันยายน 2546 16:42 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
รักเขามากใช่ไหม
วันนี้เธอจึงคิดเปลี่ยนใจไปจากฉัน
คงลืมหมดแล้วความจริงใจที่เคยให้กัน
เธอจึงไม่อยากสานฝันของเราอีกต่อไป
เคยรักฉันบ้างหรือเปล่า
ทุกวินาทีฉันปวดร้าวเธอรู้ไหม
ยิ่งค่ำคืนที่แสนเหน็บหนาว
ฉันยิ่งรวดร้าวไปหมดทั้งใจ
ได้แต่รอคอยว่าเมื่อไหร่เธอถึงจะกลับมาให้ไออุ่นกัน
30 กันยายน 2546 11:53 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
ขอบคุณความรักที่มีให้
ขอบคุณหัวใจที่แสนหวาน
แม้จะไม่ได้รักกันยาวนาน
แต่ทุกๆสิ่งที่ผ่านมันประทับใจ
ทุกๆครั้งที่นั่งมองเหม่อ
ทุกๆภาพมีแต่เธอเท่านั้นที่เคลื่อนไหว
ทุกๆสิ่งทุกๆอย่างตายด้าน เมื่อไม่คิดที่จะใส่ใจ
ตอนที่เธอทิ้งฉันไป จึงได้แต่ร้องไห้อยู่คนเดียว
30 กันยายน 2546 11:11 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
ในเมื่อใจของเธอไม่มีความรู้สึก
ในเมื่อจิตใต้สำนึกเธอมีแต่เขา
ปล่อยฉันไปเถอะ....
ถ้าเธอไม่ความรู้สึกถึงคำว่าเรา
จงปล่อยให้ฉันคนนี้นั่งเหงา ทนเศร้าอยู่คนเดียว
27 กันยายน 2546 18:16 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
เมื่อความรักมันไม่คิดที่จะกลับมา
จะร้องไห้ ห่วงหามันทำไม
เมื่อคนที่เรารักไม่คิดที่จะมีใจ
ปล่อยเค้าไปอย่าถ่วงเค้าไว้เลย
Lovers
0 คน เลิฟน้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
Calendar
หน้าส่วนตัว
595
