10 กันยายน 2546 16:59 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
ฉันเองหรือ....ที่เป็นคนที่ผิด
ฉันเองหรือ....ที่เป็นคนที่คิดจะทิ้งเขา
ฉันเองหรือ....ที่คอยเฝ้าห่วงหาแต่เขาไม่สนใจฉันแม้เพียงเงา
ฉันเองหรือ....ที่เป็นคนโง่งมงี่เง่าอยู่ตลอดเวลา
ฉันเองหรือ....ที่เขาเคยเข้าใจผิด
ฉันเองหรือ....ที่เขาไม่คิดที่จะห่วงหา
ฉันเองหรือ....ที่ต้องคอยแต่จะเสียน้ำตา
เป็นฉันเองหรอกหรือ.....
........ที่ต้องเหว่หว้าทุกคราไป
10 กันยายน 2546 16:56 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
ใช้เวลาให้หมดไปในแต่ละวัน
ก็เผื่อว่ามันจะมีอะไรดีขึ้นมาบ้าง
ยิ่งทำก็ยิ่งอ่อนใจเพราะไม่มีอะไรดีขึ้นเลยซักทาง
ฉันจึงรู้สึกอ้างว้าง เคว้งคว้าง อย่างเจียนตาย
ไม่รู้เหมือนกันทำไมฉันรู้สึกอย่างนี้
หรือเพราะว่าเพื่อนที่เคยดีๆกับมาจางหาย
หรือเพราะว่าเพื่อนที่แสนรักมาทำร้ายทั้งใจและกาย
หรือเพราะคนที่ฉันรักอยากจะเดินจากไปอย่างง่ายๆ
........ฉันจึงรู้สึกเดียวดายเพียงลำพัง
10 กันยายน 2546 16:53 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
รักคือ.....?
สิ่งที่ทำให้ใจ 2 ดวงอยู่ร่วมกัน
สิ่งทำให้ฝันและนานวันยิ่งผูกพันขึ้นเสมอ
รักคือ.....?
สิ่งที่เชื่อมเราแม้ว่าจะอยู่กันคนละฟ้าแต่พาลมาพบเจอ
สิ่งที่คนพร่ำเพ้อตลอดเวลา
รักคือ.....?
สิ่งอะไรที่ใจฉันอยากรู้
ตอนนี้ยังมีชีวิตอยู่จึงอยากค้นหา
รักคือ.....?
สิ่งที่ฉันหวังไว้คืออยากจะได้ความสุขทุกเวลา
และไม่อยากจะเสียน้ำตาเหมือนคราวที่แล้วมา
.....อย่างชาชิน
9 กันยายน 2546 15:35 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
ดวงจันทร์สดใสอยู่บนฟ้ากว้าง
ใจฉันอ้างว้างสับสนอยู่บนโลกนี้
รักเคยสดใสในครั้งก่อนมันอ่อนลงเต็มที
ฉันจึงนั่งเหงาตรงนี้อย่างทรมาน
จันทร์รู้ใช่ไหมว่าฉันเคยมีใครคนหนึ่ง
เคยนั่งมองดาวและเค้าทำตาซึ้งอย่างอ่อนหวาน
แต่นั่นก็นานมาแล้วล่ะเพราะเค้าจากไปนานแสนนาน
มีเพียงฉันที่ยังเก็บความรู้สึกในวันวานไว้ที่หัวใจ
แต่ตอนนี้ฉันนั่งมองดาวอยู่คนเดียว
ความรู้สึกเปล่าเปลี่ยวมันเกาะกุมฉันจันทร์รู้ไหม
คืนนี้เค้าคงนั่งมองดาวกับสาวเจ้าที่เค้ารักเกินใคร
จึงปล่อยให้ฉันร้องไห้กับอดีตที่เคยสดใส.......อย่างทรมาน
Lovers
0 คน เลิฟน้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
Calendar
หน้าส่วนตัว
604
