30 ตุลาคม 2546 17:29 น.

อยากจะให้อ่าน จะได้รู้ซะทีว่าน้อยใจเหมือนกันนะ

โกรธกันหรอ
ที่บอกความจริงกับเธอไปวันนั้น
ไม่รู้ว่าจะโกรธทำไมกัน
ทีฉันบอกน่ะความจริงทั้งนั้น รับมันไม่ได้หรือไง

ฉันรู้ว่าคงจะเจ็บ
แต่ฉันเองก็เจ็บ เข้าใจไหม
จึงได้รวบรวมความกล้า บอกเธอไป
ถ้าได้รับรู้ไป จะวันนี้ วันไหน ยังไงมันก็เจ็บเหมือนกัน

แค่อยากจะให้เธอตื่น
เห็นเธอจมกับความฝันทั้งวัน ทั้งคืน มันทนไม่ไหว
ยอมรับว่าผิดนะ ที่เคยหลอกเธอไป
ฉันก็เจ็บแล้วไง ยังไม่พอใจอะไรกัน

มันก็ดีไม่ใช่หรอ
ที่ฉันบอกกับเธอไปอย่างนั้น
เพราะว่าฉันรักเธอ จึงไม่อยากที่จะหลอกอะไรกัน
ถ้าเธอไม่ต้องการรับรู้มัน ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไร

มีคำถาม คำถามหนึ่ง
อยากจะบอก แล้วให้เธอจำติดตรึงมันเอาไว้
แล้วเธอล่ะ ไม่เคยหลอกกันหรือไง
เธอถึงมาใส่ความกันได้อยู่ฝ่ายเดียว

บอกมาสิว่าทุกอย่างมันคือความจริง
อย่าต้องให้ผู้หญิงคนนี้ต้องฉุนเฉียว
เธอน่ะโตแล้ว เรื่องแค่นี้มันเล็กนิดเดียว
มันรู้สึกเปล่าเลี่ยว ที่ต้องเที่ยวง้อคนที่ปิดบังกันเรื่อยไป

บอกมาสิว่าไม่เคยโกหก
ไม่ใช่เรื่องตลกเธอเข้าใจไหม
ฉันบอกสิ่งที่ฉันหลอกมาตลอดให้เธอรับรู้ไป
พอจะบอกกันได้ไหม ว่าเธอกำลังปิดบังอะไรกัน

ฉันรับความจริงได้
เพราะไม่อยากจะอยู่ในความฝัน
ปวดร้าวมาก แค่เพียงลมปากที่เธอบอกว่ารักกัน
ช่างมันเถอะ ถ้าเธอไม่อยากบอกความจริงกับฉัน มันก็ไม่เป็นไร

** ฟ้าคงลงโทษที่ฉันหลอกเธอ แต่อยากจะให้เธอรับรู้เอาไว้ว่า ไม่ได้ตั้งใจที่จะหลอก ยอมรับผิดทุกอย่าง แต่ถ้าเธอยังมีหัวใจ บอกความจริงมาเถอะ อย่าปิดบังกันเลย **

650

love

comment

26 ตุลาคม 2546 16:22 น.

พอทีเถอะ

น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม

ขอโทษนะ
ที่ทำให้เธอเสียเวลากับฉันอย่างนี้
ไปซะเถอะ ฉันไม่ถ่วงเธอไว้หรอกคนดี
รีบไปซะที เพราะยังไงฉันคนนี้ก็ไม่เสียใจ

ไม่เป็นอะไรหรอก
ไม่ต้องมาบอกให้ช้ำใจได้ไหม
ว่าเธอสงสารกันมากเพียงใด
ไม่อยากรู้ ไม่อยากเข้าใจ ไปให้ไกลเท่าไหร่ยิ่งดี

มันไม่จำเป็น
ถ้าเธอจะมาเห็นใจฉัน อย่างนี้
รำคาญ เรื่องมาก เมื่อไหร่จะจากกันซะที
หยุดพูดเรื่องนั้นเรื่องนี้ ไร้สาระสิ้นดี รู้ไหมเธอ

พอเหอะพอ
เค้าโน่นที่เธอต้องไปง้อไม่ใช่เหรอ
ไม่ใช่ฉันนี่ เธออย่ามาเซ่อ
อย่าให้เค้ารอนานสิเธอ ไปซะไป

หยุด
เธอหยุดพูดจะได้ไหม
ฉันคนนี้ที่เธอไม่รัก แล้วยังจะปักใจอะไร
เค้าคนนั้นใช่ไหม ที่เธอต้องใส่ใจ ดูแล

ขอร้องล่ะ
รีบไปซะ ไม่ต้องมาแยแส
ฉันคนนี้ดูแลตัวเองได้ โดยที่ไม่ต้องมีใครคอยมาเทคแคร์
ฉันไม่อ่อนแอ เห็นฉันเป็นเด็กขี้แยอยู่หรือไง

จากกันไปซะทีนะ
ได้โปรดล่ะ จบซะทีได้ไหม
เหนื่อยแล้ว ฉันอยากจะพักบ้างไม่ได้หรือไร
เดินไปกับเค้าไป ไม่ต้องมาใส่ใจอะไรกัน

เมื่อไหร่เธอจะไปซะที
ฉันเปิดทางให้แล้วนี่ ให้เธอเดินไปจากฉัน
ฉันไม่ให้ความรักกับเธออีกแล้ว เพราะเธอไม่เคยเห็นค่าของมัน
หยุดฝันว่าเราจะกลับไปเป็นอย่างวันนั้น อีกครา

รีบไปสิ
มันไม่ดีที่ทำให้เค้าต้องรออย่างผวา
ถ้าเค้าจากไปเธอจะไม่เหลือใครคอยซับน้ำตา
ไม่ได้พูดเป็นลางนะ ได้โปรดเถอะค่ะ รีบไปซะที

ฉันอยู่คนเดียวได้
เธอถามเป็นล้านครั้งแล้วใช่ไหมนี่
หยุดเถอะนะแล้วจากันไปเถอะคนดี
รีบไปซะที อย่าทำแบบนี้มันทรมาน

เรื่องของเรามันจบแล้ว รีบไปซะ
จบไปตั้งนานแล้วล่ะ อย่ามัวแต่ฝันหวาน
บอกกี่ครั้งกี่หน ว่าอย่าให้เค้าต้องรอนาน
รักเรามันเป็นแค่วันวาน ฉันมันก็แค่ทางผ่านของเธอ

จะจากไปได้หรือยัง เมื่อเธอได้ฟังคำนี้
ไปซะที อย่าให้ฉันคนนี้ต้องได้ไล่อยู่เสมอ
เหนื่อยแล้วนะ ให้ฉันได้พักบ้างสิเธอ
ไม่รักเค้าแล้วหรอ เธอจึงได้มาพบเจอกันทุกวัน

พอทีเถอะนะ
ฉันท้อแล้วล่ะ แต่เธออยากจะกลับมาสานความฝัน
เธอบอกว่าจบก็จากกันไปซะ แล้วยังจะเรียกร้องอะไรจากมัน
ขอบคุณนะที่เธอยังรักกัน แต่ไม่อยากจะสานฝันอีกแล้ว จริงๆ

934

love

comment

26 ตุลาคม 2546 14:00 น.