11 ตุลาคม 2546 16:00 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
ความท้อแท้แค่พบก็จบได้ .......
เมื่อความท้อมาถึงจึงร้องไห้
เพราะแพ้พ่ายตัวเองเกรงผิดหวัง
ตั้งเป้าหมายสูงยิ่งอย่างจริงจัง
แล้วก็พลั้งพลาดล้มจมน้ำตา
มีเพียงคำประนามเขาหยามเหยียด
คนรังเกียจเบียดใจให้ด่าว่า
คนชอบพอเขาก็ก่อวาจา
ให้ก้าวไปข้างหน้าอย่าท้อใจ
หากหัวใจไร้หวังเพื่อยั้งอยู่
แม้นวาจาเลิศหรูจากผู้ไหน
ก็มิอาจเหนี่ยวรั้งกำลังใจ
ให้ก้าวไปตามหนตนต้องการ
หากหัวใจรับรู้อยู่ตรงนี้
ทุกสิ่งมีผิดหวังดั่งประหาร
ทุกสิ่งมีสมหวังดังใจจาร
ทุกสิ่งพบแล้วผ่านไม่นานเลย
ความท้อแท้แค่พบก็จบได้
ความฝันใฝ่คือการสู้ไม่อยู่เฉย
กำลังใจจากจิตตนคนคุ้นเคย
จะเปิดเผยพลังใหม่ให้เดินทาง
10 ตุลาคม 2546 14:16 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
อยากให้รู้ว่ารักเธอนะคนดี
แม้วันนี้ความรักเป็นจะเป็นได้แค่ความฝัน
แต่ฉันก็จะรออยู่ตรงนี้ ถึงแม้ว่าเธอคนดีจะไม่เคยใส่ใจอะไรกับมัน
และแม้ว่าเธอไม่เคยคิดที่จะผูกพัน แต่รักฉันจะมอบให้เธอ เสมอไป
10 ตุลาคม 2546 14:12 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
ความดีที่ทำไป บุญคงได้ทันตาเห็น
ความรักหากจำเป็น ขออยู่เช่นไร้คู่ครอง
มีไปก็ไร้ค่า รักนำพาจะผยอง
สุขสมอารมณ์ปอง แล้วลอยล่องบินหายไป
ความรักนั้นคือทุข์ จะหาสุขที่ใดได้
เมื่อรักนั้นจากไป พลอยทำให้ใจระบม
ความสุขในความรัก อย่ารีบนักจักขื่นขม
จิตใจจะตรอมตรม จะระทมทั้งร่างกาย
ทำดีย่อมได้ดี ชาติหน้ามีคงไม่สาย
ชีวีขอวางวาย ใจสลายชาตินี้พอ
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
8 ตุลาคม 2546 18:33 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
ไม่เคยรู้เลย
ว่าเธอทำเฉยเมยกับฉันอย่างนี้
ทั้งที่เมื่อก่อนยังคุ้นเคยกันอย่างดี
แต่ทำไมวันนี้เธอมาเปลี่ยนไป
ถ้าเธอยอมรับรู้อะไรสักหน่อย
สักเล็กน้อยเธอจะทนฟังไหม
ว่าฉันคนนี้มันคิดกับเธอไกล
ถ้าเธอรู้สึกกันฉันยังไง ช่วยชี้แจงแถลงไขให้กันที
5 ตุลาคม 2546 09:16 น.
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
ทุกคืนอยากฝันถึงเขา
ทกคืนอยากฝันถึงสองเราในวันเก่าก่อน
มันอาจรู้สึกดี ถ้ามีเขาคนนี้นั่งข้างเราตอนนอน
บางทีมันอาจถ่ายถอนความรู้สึกที่มีในใจ
ภายใต้ดวงจันทร์ที่อบอุ่น
ความคิดถึงกลายเป็นความว้าวุ่นจนหวั่นไหว
ได้แต่เพ้อถึงเขา ผู้ชายที่แสนไกล
และได้แต่คิดว่าเมื่อไหร่เขาจะกลับมา
คืนนี้จันทร์มีเพียงเสี้ยว
คืนนี้ฉันต้องนอนคนเดียว เปล่าเปลี่ยว อย่างผวา
อีกหลายชั่วโมงไหม กว่าจะนอนหลับได้โดยไม่ต้องเสียน้ำตา
อีกนานแค่ไหนล่ะ กว่าจะหลับในนิทราโดยไม่ต้องร่ำหาแต่เธอ