16 มีนาคม 2552 11:33 น.
น้ำ
๏อักษรสามหมู่ไม้ เอกโท
เสียงรูปเสียงอะโข ต่างเต้า
น้องรูปลักษณ์แสนโส -ภาพักตร์
จิตรอาจต่างจากเค้า ประจักษ์แจ้งจรรยา๚
๏คำเป็นตายโสตสร้อย สำเนียง
เสียงดุจดนตรีเพียง สระนั้น
รูปสวยดุจทรัพย์เรียง คนรัก
งามวจีชนชั้น ชื่นรู้ชูกมล๚
๏หวานตาลหวานอื่นอ้อย อาจขม
หวานแต่สายน้ำนม แม่ให้
ขับโคลงกาพย์กลอนชม ชิดปราชญ์
เคลิ้มขื่นลืมเลือนไข้ ห่างไห้หายเขลา๚
๏พยัญชนะแบ่งไว้ หมู่สาม
กลางต่ำสูงผสมงาม เงื่อนแล้ว
ยาวสั้นสุตตังตาม สระร่วม
วรรณยุกต์ผันแพร้ว เกิดแก้วจำเรียง๚
........ผม ขน เล็ป ฟัน หนัง......
๏กายสังขารหลุดล่วง โรยรา
ปวงธาตุคืนโลกา สุดท้าย
บุญกรรมแต่ทำมา น้อมจิตร
ตามสติไป่ร้าย ผลิรู้อารมย์๚
11 มีนาคม 2552 20:49 น.
น้ำ
ลัก ขมายใจข่อยได้ เจ๊บใจ
ลอบ หลับมิรู้ใคร กอดปล้ำ
เรียน ดีสิลอกไป ครูสั่ง ยากนา
แบบ เฮ็ดเองตัวคล้ำ ตากฟ้าตัวดำ
ตัด ให้เป็ดเข็ดแล้ว คับผม
ต่อ ไม่ติดชวดชม รักแล้
ติด อกติดใจดม เหม็นตด ใครนอ
ตา บอดใบ้แน่แท้ อาจแก้ไม่หาย
โคลงบางโคลงเศร้าโศก โสลก
โคลงอาจสกปรก เปรอะเปื้อน
ข้อความอาจคิดตก หายเลอะ
เขียนเสร็จสมเอ่ยเอื้อน สุขได้ละบาย
กลอนใหลลื่นชื่นเลื้อย รอยทาง
กลอนดุ่มเดินใจจาง จิตจ้า
กลอนไทยกาพย์จีนยาง กลอนฝรั่ง
ตาปูดโปนเป่งบ้า แปลกหน้ากลอนเลียน
เสียงหัวเราะอาจซ้ำโดยไม่ได้ลอกแบบนะคับ
555555555555555555555555555555555
11 มีนาคม 2552 18:02 น.
น้ำ
บ่ายแก่ๆให้ง่วง เหงาหงอย
ซึมเซื่องเกือบหลับผอย อุดอู้
แต่งโคลงคำเอนจอย สักหน่อย นะนา
เอกเจ็ดโทสี่รู้ ริแล้วเล่าเรียน
คะขาเสียงเปล่งขึ้น ตรีโท
เสียงต่ำผสมคำโว วาดเว้า
สูงต่ำต่างจิตเรียมโล เลเอ่ย
เผยผุดฟังหูเค้า ว่ารี้เสียงตรี
ฟังไม่ได้ศัพท์แล้ว จับไป กระเดียดฮา
กระจิบกระจอกเกลียดไปไกล เหนื่อยล้า
โคลงสรนุกนักใย ให้ยาก
ลองบ่งแบบเอ่ยอ้า โอษฐ์เอื้อนทำนอง
กระถางกระโถนลอยเลื่อยเลื้อย เลยหัว
ผมหลบกลัวถูกตัว เลอะแล้ว
วานโนว์ต่อต้านชัว ชัวหน่อย
ฟันหลุดแต่งโคลงแคล้ว คลาดครั้นผองภัย
เธอต้องสอบซ่อมซ้อม ฝีมือ
ผลคะแนนยึดถือ บ่ได้
อาศัยที่ฝึกปรือ งานเก่ง
สติรู้แน่ไซร้ จึ่งแจ้งชีวี
10 มีนาคม 2552 08:21 น.
น้ำ
๏สรวงสวรรค์กวิชั้น รุจี
รัตนประภัศร์ศรี พร่างฟ้า
พริ้งไพเราะเสนาะฤดี พรรณะ นานา
สมแห่งสวรรค์สวาทข้า ค่ำค้ำคำกวี ๚
๏อิ่มอารมย์ชมชื่นชื้น วิมาน
โอภาศแผ่ผายมาน เพริศแพร้ว
ดุริยศัพท์สนาน สรนุก ยิ่งแฮ
ทีฆรัสสะแจ้ว เจื่อยเอื้อยดนตรี๚
๏รเมียรใบไม้โบก สุโนกเกาะ
เสียงนกเสียงไพเราะ เพราะพริ้ง
ผันผินร้องเพลงเสนาะ ไกวกิ่ง
จังหวะโจนจับทิ้ง รับทั้งกันไป๚
๏บังคมคลานกราบไท้ กวีเทพ
ซึ่งสุขสำราณเสพย์ ทราบซึ้ง
สวรรค์ณ ภพเทพ โน้นนั่น
แลภพนี้ที่ผึ้ง พักให้สำราญ๚
7 มีนาคม 2552 10:43 น.
น้ำ
๏สนใจสนจิตแจ้ง คำกรอง
สามหมู่ไตรยางค์จอง จับจ้อง
รักเรียนลักลอบมอง หมายอยู่
เธอไม่รู้จึงร้อง อัดอั้นอุรา๚
๏อักษรวอนคู่แล้ว ขับขาน
เสียงสอดเสียงประสาน เพราะพริ้ง
หากไร้คู่เคียงมาน มัวหม่น
ร้องขับเสภาทิ้ง ทอดท้ายดายเดียว๚
๏วรรณยุกต์ยามอยู่แล้ว สามัญ
เสียงเอกเสียงโทพลัน เพลิศแพล้ว
ห่างเธอหทัยฉันท์ ช้ำชอก
มากู่เถิดกาพย์แก้ว แว่วไว้ในกรรณ๚
๏อักษรฟ้อนป่าฟ้า บังอบาย
เสียงร่ายข่มใจหาย ทุกข์ไข้
วานลมวาทขุนเขา วลีเถิด
หล้าเบิกบานแล้วไซร้ อกไร้ขื่นขม๚
หน้าส่วนตัว
1111
Calendar
Lovers
4 คน เลิฟน้ำ
