4 เมษายน 2546 03:34 น.
น้ำ
รถดี
รถยนต์ดีออกแบบสี่ จังหวะ ประหยัด
สามารถใช้งานได้สารพัดสารพัน
ประจำวันงานจรงานนัดนั้น
ขึ้นเหนือล่องทันใต้เมื่อต้องการ
หนึ่งจังหวะสูบถอยไอดีเข้า
สองอัดอากาศเข้าหนึ่งต่อเจ็ดนา
สามหัวเทียนจุดระเบิดเต็มอัตรา
สี่จังหวะดันหน้าไอเสียออกมา
ใจของรถรถของเราเรารักหวง
เมื่อใหม่ป้ายแดงแซงทางโค้งหา (เรื่อง)
มือสองมาใช้งานดีกว่าใครนา
สามให้เก่าตำราประโยชน์เหลือใจ
สี่โมงขับไปรับน้องส่งบ้าน
บริการประจำจนรถเก่า
ลำคานอุราขอน้องจนกว่า
แต่งเนื้อทองปองว่าผ่อนใหม่มาเอย
3 เมษายน 2546 18:31 น.
น้ำ
คุณพุดพัดชา แต่งกลอนดวงตาสวรรค์และหนุ่มทิน
ดลกวีนี้ทำให้ผมคิดถึงครูตั้งแต่เด็กมาด้วยดั่ง
๑
วัยอนุบาล เล็กน่ารัก ไร้เดียงสา
ครูเห่นอนสอนอ่าน กอ ขอ กอ กา ขอ ออ ขอ ขา
ง้วงมาร้องขี้มูกโป่ง ทุกทุกที
ครูคอยท่าจัดหาข้าวปลา อาหาร
๒
ครูชั้นประถมต้อนหน้า ต้อนหลัง
เด็กเล็กยังซนเล่นทั้งวัน มิเบื่อ
คอยดูแลความอบอุ่นที่พึ่ง ใบบุญ
ทุกร้อนค้ำจุนให้ข้าว ให้ปลา
๓
ครูมัธยมสง่างาม ดุจเหมหงส์
นำความรู้ให้สิ้นถ่ายเท วิชา
ทั้งบังคับทั้งกล่อม ให้เอนติดนา
จนสุขดั่งธาราธารน้ำวิชา เนืองนอง
๔
ครูมหาลัยสุขุมวิชาวิจัย วิจารณ์
เป็นด๊อกเตอร์เอกด้านศาสตร์ สูงสุด
สอนจนศิษย์ได้ทุนสอบ เรียนต่อ
จบแล้วก่องานการหา เลี้ยงชีวา
แด่ครูผู้มิขอสิ่งใดมิท้อถอนใจทำหน้าที่ให้ดู
ครูพุดพัดชา
ของนิ
3 เมษายน 2546 12:49 น.
น้ำ
สถานเสนาะเสียงไวโอลินคลอเชโล่
สานสายพิณเสียงเปียโนเนิ่นโน้ตกล่อม
ลออคล้อยลอยระเรื่อยเสียงแว่วกลม
รอนหทัยบรรณวรรณะวงศ์ไสว
ดอกบัวหลวงลอยไกวในสระกลมกลาง
น้ำพุหว่างไหลรวงรินยินน้ำนวล
ธารไหลไป่หวนอุบลทวนกระแสวน
บัวตูมนวลบานแล้วดุจเพ็ญเด่นทรวง
สัมฤทธิ์นาคจัตุรงค์เทินบุษบง
ลอยองค์คงนิ่งดุจฟังทำนองเสียงสังข์
ฟังเพลงแว้วกลมกล่อมใจลำนำกานท์
ฤทัยนานกาลเบาบ่วงกรรม
3 เมษายน 2546 04:17 น.
น้ำ
เธอคนในภพก่อนของฉัน คือรักของฉัน ตามเธอทุกคืนวัน ในฝันโหยไห้ ขอเธอเข้าใจ ว่าจากคลาดภพกันมาหลายคลา
เธอคนในภพนี้ พบแล้วเธอคนดี มิตรประเสริฐใจวาว ขาวเพชรมณีควรค่า วอนเธอคนดีเมตตาสอนธรรม เตือนสติมิลืมเลือนความดี มีแต่มิตรไมตรี อ่อนเย็นเย็นจากฤดี
เธอคนในฝัน ฉันรักของฉันสุดชีวา ไม่ว่าจะอีกกี่ภพหนา รอเธอมาร่วมเคียง ในฝันเราสองร้อยเรียง ชมจันทร์ดาวเรียงเคียงเมฆเมฆา ร่มฟ้าทิวาราตรี จะอีกกี่ภพจะสบกัน
3 เมษายน 2546 02:51 น.
น้ำ
เที่ยวทะเลหาดบางแสน วันเชงเม้ง
ขอบคุณแรงดลใจ แห่งกลอนกานท์
และเธอ ที่ละเมอ เพียง เป็นความฝัน
แต่รักหวานสุขใจกว่า ความเป็นจริง
ทะเลฝันฟ้าสรวย รัญจวนใจ
เธออยู่ให้กำลังใจฉัน เสมอยิ่ง
เธออีกคนดลกลอนกานท์ ไหลริน(ในฝัน)
เธออีกคนเตือนสติคิด ทุกเวลา
รักคือฝันกลอนคือฝัน ฉันคือจริง
จะทอดทิ้งฉันไปไกล ใยใจจ๋า
วอนเธอกลับอย่าลารับ วับสายตา
จวบจนกว่าทะเลฝันฟ้าสวยรัญจวนใจ