22 เมษายน 2546 09:06 น.
น้ำ
คิดถึงฉันลึเปล่า.............ดาวเด่นฟ้า
คิดถึงแก้วตา.................เดือนของพี่
คิดถึงน้องยา..................เมฆาลอยข้ามนที
คิดถึงมิตรคนงาม..........ยามจันทร์จร
ภาพความฝัน ลอยข้าม ฟ้าราตรี
หวังบุณมี รวีแวว ทิคำพร
วอนลมหม่ ไอหมอก ใจอาวรณ์
ลมรักอ่อน ผ่อนใจ อย่าอาลัย
วานลมพัด โบกโบย โลกสุขสรร
วานเจ้าจันทร์ ชวนคุย สวรสักวัน
วานดวงดาว พราวฝัน ใจใสวรณ์
วานใจสอน วอนเว้า นอนฝันดี
แม่ใจใส ไสวใคร ก็คิดถึง
แม่ใจซึ้ง ความงาม ที่ฤดี
แม่ใจสอน สติ วอนรวี
สติมี ที่ใจใส ใคร่อุ่นมิตรเ ธอ
นึกถึงนะ
21 เมษายน 2546 17:27 น.
น้ำ
ฉันนั่งมองทะเลยามแสงแดดเบาบาง และคลื่นอ่อนอ่อน ลมโชยสบายตลอดเวลา ได้จินตนาการณ์ว่าทะเลยามราบเรียบกว้างใหญ่มิมีขีดจำกัด เมื่อเป็นปลาที่วายสู่มหาสมุทรกว้างแล้วจะมีความรู้สึกอย่างไร
หรรษามัจฉาวายแหวก ไปมา
โบกหางพาดิ่งสู่ สายนที
หทัยเปรี่ยมแรงจรสู้ รวี
ถิ่นน้ำที่เค็มผ่อนผาย คลายเบา
ครีบซ้ายพายปัดพัดเคลื่อน คลืนไหล
คลีบขวากวาดคลื่นไปหันออก เลเฒ่า
ใจดิ่งนิ่งดูรู้อยู่ภาย ในเนา
สงบเย็นเฝ้ามุ่งมหา สาคร
ปลาเอ๋ยจะวายสู่ทิศ ทางใด
ใครเอ๋ยเคยรักจำจาก อาวรณ์
เมื่อไกลเขาคงวอนหวน กลับคอน
ขอพบน้องจองปลาน้อย ลอยหนา
ปลาวายมาไกลแสนไกล ฝ่ากฝั่ง
เปรี่ยวใจจังหาใครไม่ เห็นหน้า
ชีพคงลับดับลงนะ เจ้าปลา
ขอวอนกลับท่าถิ่น ทะเลเคย
20 เมษายน 2546 17:36 น.
น้ำ
ดาวเดียวกัน.............ท้องนภา
ดาราเมฆา.................เช่นกัน
ฝันได้พบ..................ทุกคืนวัน
ใจฉันมิ.....................อยู่กับตัว
วานเธอ....................รักษาไว้
แม้ไกลอย่าให้..............รักสลัว
วันที่มีภัย...................ให้มืดมัว
ใจฉันรัว...................เป็นกำลัง
ด้วยชีวิต.............รับผิดชอบ
คือคำตอบ..................ที่มุ่งหวัง
มอบกายถวาย.............ชีวัน
ป้องกันภัย.............ไวรัสร้าย
เหน็ดเหนื่อยกาย....แม้มีบ้าง
ได้พักล้าง............คงหายคลาย
สัจจะใจ..............มิแหนงหน่าย
น้อมใจกาย.........เพื่อชาวไทย
20 เมษายน 2546 15:56 น.
น้ำ
.ฝากดาวรักแรกพบ...............จักฝ่านบละลายถ้วน
ใจแท้แสนงามล้วน.................ร้อยรักหวนชวนหวามหวาน
.ดารารัตติกาล........................ดลพบพานแพรวพราวหาญ
เด่นดั่งดาววาวสาร..................ดาราผ่านฟ้าราตรี
..รักจ๋ารักใครให้......................มาอย่างไรสถิตฤดี
ฝากน้องร่วมรวมพี่..................สองคล้องศรีเกษมสาร
......วอนเอื้อนเอ่ยเฉลย...............ความเรียงเคยสำราญสวร
สรรหาคำหวนนทนวล.............กำนันล้วนถ้วนแท้...หทัยขวัญ ฯ
20 เมษายน 2546 06:30 น.
น้ำ
5เกสรรัก
ดอกมะลิผลิหอมลมหวนทน
ขอดอมดมรักให้สมใจปอง
ใจเปรี่ยมหวังรั้งใจน้องมาครอบครอง
วานเจ้าหอมแก้มคนดีของพี่แทน
ดอกพิกุลหล่นดลใจยลเจ้างาม
หวานหวามลามโลมไล้ที่หวงแหน
มิพูดไรใจพี่หล่นม้วยแทน
คำวอนแจมคำหวานรักจากหัวใจ
ดอกจำปาหอมอบเย็นเด่นนาน
ซ่อนซ้อนพานมิให้เจ้าเห็นใจ
เป็นไฉนใครเอยให้น้องไป
พี่ตรอมใจใยหามิเห็นเรียม
ดอกกระดังงายลใจแล้วหวามหวาน
ยิ่งนานกาลหอมกระไรหวังอยู่เคียง
ใครทำให้ช้ำชอกบอกพี่เถิดเรียม
ใจพี่เจียมหวังแก้มหอมสักหน
ดอกบัวหลวงชวนชมสมใจยล
น้องคงดลให้พี่หลงอุบล
หักหัวใจไรใจหักมิเจียมตน
ไม่หลุดพ้นบ่วงกรรมนำหนทาง