30 เมษายน 2546 23:47 น.
น้ำ
นกขมิ้นเหลืองอ่อนใสสวย
บินคู่ดูสมใจยลคมขำ
เกาะกิ่งไม้ว่องไวจ้องจดจำ
ไสวชมฉ่ำชื่นรื่นลออ
นกกระรางหัวขวานเดินสนาม
เดินดุ่มหวานหวามไหวใจใครหนอ
ขุดดินกินหนอนจนอิ่มเพลินต่อ
เดินตามกอหญ้าเขียวเรียวงดงาม
นกสาลิการ้องขานเสียงใส
หวามในใจไหลหลงเสียงขาม
วิดหวิยวิสวิสก้องไปเพียงราม
มองเพลินตามช่างน่ายลชื่นชม
นกแต้วแล้วฟ้าครามเขียวสวยเชียว
เด่นตาเหลียวเมียงมองน้องหน้ามล
ขอเพลินใจเพลินตาคลาได้ยล
พี่เป็นคนอิจฉานกบินอิสระงาม
30 เมษายน 2546 09:12 น.
น้ำ
จิตรใจเห็นใยใสไม่คิดค้น
หทัยยลเห็นทางสว่างไสว
ก้าวทางชีวิตอีกแสนไกล
เทียนน้อยคอยส่องใจไม่วกวน
แสงเทียนสุขสว่างเรืองรองงาม
ส่ององค์พระประธานอธิฏฐานบุญ
ใจใฝ่กุศลผลให้หนุนอุ่น
ทานค้ำจุนผุดผ่องหทัยเบา
แสงเทียนแท้ร้อยรวมร่วมแสงธรรม
เลิศรสล้ำรักษาหทัยเบา
คลายเร้าเฝ้าดูใยฤทัยเนา
ดลกล่อมเกลาปวงประชาสุขเย็น
แสงเทียนเปรียบวิสุทธิปัญญา
สว่างหนักหนาคลาสงบเย็นเห็น
ขจัดกิเลสวิเวกร้อนเร้น
แสงเทียนเด่นส่องทางสว่างใจใสเอย
29 เมษายน 2546 16:13 น.
น้ำ
เดินเล่นยามเช้าชื่นฉ่ำกายเบา
.ผ่อนละลายคลายเฝ้าดูดุ่มเดิน
..ทางเดินเรียบขาววาวราววิถีเหิน
ใจแสนเพลินเดินเล่นเย็นอุรา
พุทธรักษาริมคลองนองเนือง
..ออกดอกเรืองรองแสงทองรวี
เหลืองอร่ามหวานใสใยฤดี
.ส้มแสดแดงสดศรีพุทธบูชา
..กายเดินใจเหินเบาเนาทรวง
.สัมผัสบ่วงหน่วงสงบร่มรมใจ
..ต้นประดู่กิ่งอ่อนตั้งตรงทรงไหว
..ใบกิ่งกวัดไกวไสวลมรวี
มีผู้หมู่เฒ่าออกกำลังขำ
..สวรเสคำจำนัลสนุกสุขใจ
.รู้เวลาเร้าสุขล้นจากหทัย
..หัวเราะร่วนไปในสวนร่มรมทรวง
28 เมษายน 2546 07:54 น.
น้ำ
น้ำรินหยดลดจากเพียนฝากฝัง
น้ำฝนหลั่งล้นท้นจนเพียงพอ
น้ำค้างยามเช้าพรมพร่างมิท้อ
น้ำธารท่อต้นเติบโตดั่งอำพัน
แตกใบกิ่งไกวไหวลมพรมพร่ำ
สุขใจฉ่ำยลเช้าเย็นเห็นกัน
ยลดลจิตรจิตนาจารกานท์
เพิ่มดินขานวาลน้ำใจใสสรร
ปลูกไม้งามเย็นใจเพราะเจ้าสอน
ใจรักอ้อนให้ออกดอกเร็ววัน
ใจไม้งามสอนใจรอแม้นาน
รดน้ำเช้าเย็นทานกาลรักษา
รักหนักหนาไม้งามรอคนดี
รอรักที่นานทานออกดอกมา
สดชื่นยามเมื่อบานผลิผกา
ไม้ดาหลาคนดีงามใจใสสมที่รอ
28 เมษายน 2546 07:52 น.
น้ำ
น้ำรินหยดลดจากเพียนฝากฝัง
น้ำฝนหลั่งล้นท้นจนเพียงพอ
น้ำค้างยามเช้าพรมพร่างมิท้อ
น้ำธารท่อต้นเติบโตดั่งอำพัน
แตกใบกิ่งไกวไหวลมพรมพร่ำ
สุขใจฉ่ำยลเช้าเย็นเห็นกัน
ยลดลจิตรจิตนาจารกานท์
เพิ่มดินขานวาลน้ำใจใสสรร
ปลูกไม้งามเย็นใจเพราะเจ้าสอน
ใจรักอ้อนให้ออกดอกเร็ววัน
ใจไม้งามสอนใจรอแม้นาน
รดน้ำเช้าเย็นทานกาลรักษา
รักหนักหนาไม้งามรอคนดี
รอรักที่นานทานออกดอกมา
สดชื่นยามเมื่อบานผลิผกา
ไม้ดาหลาคนดีงามใจใสสมที่รอ