15 มีนาคม 2546 02:08 น.
น้ำ
เย็นฉ่ำชื่น รื่นอยู่ คู่มิ่งมิตร
ได้แนบชิด ไอเย็น เช่นแดนสรวง
แสนดื่มด่ำ ช่ำชื่น ชุ่มช่ำทรวง
ชวนขอชวน น้องยา มาร่วมเคียง
ดั่งน้ำริน รินไหล จากแดนทิพย์
ชุ่มโอดจิบ หยิบสาย บรรเลงเสียง
ไม่เมารัก แต่เมาใจ นักกลอนเพียร
ด้วยด้อยเรียน เวียนเขียน เรียนรู้ธรรม
ขอกุศลครูดล กลกลอนสถิต
นอบน้อมจิตร ระลึก นึกคำล้ำ
นทนาทจรรย์ ฉันท์ฉาน สัทศักยธรรม
โสมย์รมะ มิตรพร้อม น้อมกราบครู
15 มีนาคม 2546 01:03 น.
น้ำ
โอ้ว่าอนิจจา....อกข้าเอ๋ย
ผ่านล่วงเลย...ทวนกาล...มิเคยคิด
มาได้พบ..ประสพ...แดนนิรมิต
มากนักคิด...นักกวีวรรณกรรม
ดั่งผู้ฝ่า...ฝนแล้ง...แลร้อนล้น
ดั่งมืดมน...ทนกล้ำ....ทะท้นกลุ่น
ดั่งดินฝุ่น...ธุรี...ลี้ลมกลุ่ม
ดั่งเข้าลุม...ล้อมกรู..ศัตรูแกร่งแรง
ขอขอบคุณ...อุ่นมิตร....สติยิ่ง
ขอขอบคุณ...อุ่นคำ....ครูผู้สอน
ขอขอบคุณ...อุ่นไอ....ปราชญ์นักกลอน
ขออวยพร...แดนนี้....ดั่งดุสิตเอย
14 มีนาคม 2546 23:45 น.
น้ำ
กล่อมขวัญ
ขอจันทร์เจ้ากล่อมน้อง...อย่าใจน้อย
ขอดาวคอยคล้อยดู........อยู่เป็นเพื่อน
ขอเมฆม่านสานพา.....อย่าลืมเลือน
ขอคำเอือนเอยถ่อย......ร้อยลำนำ
ให้เจ้ายามเคลิ้มหลับ.....ฝันนิทรา
ให้เจ้าสุขอุรายาม.....คลาฝนพลำ
ให้เจ้าพบรักหมั่น.....ตราบนิจนิรัน
ให้เจ้านั้นได้พบ.......กัลยา....มิตรธรรม
สุขเย็นล้ำนำใจ.....เจ้าแก้วตา
สุขยิ้มคลาสร้างสรรค์...ดั่งสวรรค์
สุขร่วมพร้อมมิตรสนิท...นิรัน
สุขสงบปิติดั่ง......ได้นฤพานเอย.
13 มีนาคม 2546 18:33 น.
น้ำ
@ สระทรัพย์สินสิ้นไปเพื่อ.....อวัยวะ
@ ผิจะสระอวัยวะ.................เผื่อชีพ
@ จักสิ้นชีพมิยอมสูรย์...........ความสัตย์ ไว้นา
@ สูรย์สัตย์สิ้นธรรม...............โลกม้วย มรณา
9 มีนาคม 2546 18:46 น.
น้ำ
อนิจจัง
ด้วยสันตะติปิด.......มิดบังอนิจจัง
อันตัวตนงดงาม...สะคลานโฉม
มิอยู่ยงยืนยาว......ร้อยปีสมัย
ย่อมร่วงโรยเรี่ยวแรง.....เพราะโรคภัย
จงยับยั้งชั่งใจ........เพียรรู้ธรรม
ทุกข์ขัง
ด้วยอิริยาบถปิด.......มิดบังทุกข์ขัง
แม้รักมากหวงแหน.......ดั่งแก้วตา
อนิจจาพอห่างเหิน.......รักห่างหาย
จะยืนนอนนั่งเดิน.......ไม่สบาย
ทั้งใจกายได้ทุกข์.......ระทวยระทม
อนัตตา
ด้วยอัตตาปิด.....มิดบังอนัตตา
อันโลกแลจักรวาล......อนันต์กาลสาร
สุดกล่าวขานนับรวม........เรียกมวลสาร
มิได้อยู่หยุดนิ่ง............หมุนเวียนกาล
ชีวิตท่านเปรียบเปรย.....สั่นเดี๋ยวเดียว