21 มกราคม 2549 22:06 น.
น้ำ
ฝากรักลอย ระเรื่อย เฉื่อยสายลม
ฝากระทม หวิวกลม กับธารใส
ฝากตัวตน แห้งตาม วันคืนไป
ฝากหัวใจ น้อยที่ ริบหรี่ดาว
หัวใจฉัน เช่นดาว ดวงริบหรี่
ณ ฟากฟ้า ราตรี ใครแลเห็น
ณ แดนไกล ไร้คน คืนหนาวเย็น
จะมีไหม ใครเป็น เช่นเพื่อนดาว
กลางนภา ดาวเล็ก จุดน้อยนิด
เปรี่ยบตัวฉัน กระจิ๊ดริต กลางเมืองใหญ่
มากแสงสี ราตรี ศิวิไล
คงตรมไหม้ หมองหมน ไร้คนแล
ฝากรักลอย คอยลม เจ้ากล่อมขวัญ
ฝากชีวัน วัยร่วง ลำน้ำใส
ฝากตัวตน ป่นธุรี กลับพงษ์ไพร
ฝากหัวใจ ดวงน้อย ริบหรี่ดาว
18 มกราคม 2549 05:43 น.
น้ำ
๑๑ รอยรูปอินทร์หยาดฟ้า มาอ่าองค์ในหล้า
แหล่งให้คนชม แลฤๅ ฯ
๏ริ้วรูปอัปลักษณ์ล้า ตาปิดพลาสเตอร์จ้า
แบบใบ้ข้างถนน แลฤๅ ฯ
โคลง ๔
๓๐ เสียงฦาเสียงเล่าอ้าง อันใด พี่เอย
เสียงย่อมยอยศใคร ทั่วหล้า
สองเขือพี่หลับไหล ลืมตื่น ฤๅพี่
สองพี่คิดเองอ้า อย่าได้ถามเผือ ฯ
๏เสียงฤเถียงใคร่รู้ แจ้วแจ้ว พี่เฮย
เสียงเสียดเซาะใจแนว เด็กจ้า
หรือถือว่าแค่แซว ซาหนุก ฤๅพ่อ
ขอด่าเถียงเองอ้า อย่าให้หนวกหู ฯ
ยกย่องพระลอว่าเป็นตำราวรรณคดีไทยแต่โบราณชั้นเยี่ยมครับ
แต่บังเอิญกระผมสมัยเด็กเรียนไม่ทราบซึ้งเลยครับ....
มาเวลานี้อายุเหลือหนุ่มน้อยแล้วขอกลับมาหัดอ่านหัดเขียนด้วยครับ
๑๘๑ ถึงกรรมจักอยู่ได้ ฉันใด พระเอย
กรรมบ่มีมีใคร ฆ่าข้า
กุศลส่งสนองไป ถึงที่ สุขนา
บาปส่งจำตกช้า ช่วยได้ฉันใด ฯ
๏ถึงกำขายค่าห้า บาทเอง แม่เอย
กำหนึ่งผัดละเลง กับแกล้ม
อีกกำหนึ่งต้มเกรง ไม่อร่อย นะนา
สิบบาทสามกำแช้ม ถูกด้วยเหลือหลายฯ
๒๙๐ ร้อยชู้ฤๅเท่าเนื้อ เมียตน
เมียแล่พันฤๅดล แม่ได้
ทรงครรภ์คลอดเปนคน ฤๅง่าย เลยนา
เลี้ยงยากนักท้าวไท้ ธิราชผู้มีคุณ ฯ
๏ล้านรู้ไม่เท่าลิ้ม ลิ้นลอง รักเอย
ลองแล่พันฤๅจอง จับต้อง
คนฤ สัตว์เปนของ มีจิต ใจนา
ร้องยากนักหัดร้อง เร่งรู้ร่ายโคลงฯ
13 มกราคม 2549 04:52 น.
น้ำ
เยาว์วัยรู้ หวานชื่น ฉ่ำทรวงใน
เห็นครั้งไร ครั้งไหน รอยยิ้มหา
เพียงได้ทัก สวัสดิ์ดี แสนสุขอุรา
หรือรักมา ทักทาย มิคลายเลือน
10 มกราคม 2549 23:27 น.
น้ำ
รักเจ้าเอ๋ย เต็มอก ในใจฉัน
ขอจงอยู่ตราบวันชีพสิ้นสลาย
จวบวันสิ้นดินฟ้ามอดไหม้มลาย
อย่ารู้คลายแคลนคลอนจรจากลา
8 มกราคม 2549 20:43 น.
น้ำ
ดุ่มเดินเล่น..ยามเย็น..เห็นดวงดาว
นับท้าวก้าว..พักผ่อน..หมายหย่อนใจ
แย้มยลยิน..เสียงนก..แลเสียงน้ำไหล
แสนสดใส..ร้องรำ..ปากฮำเพลง
กบน้อยรู้..จำศีล..สงบสุขสรร
รอคอยวัน..เปียกฝน..สดสวยเช้ง
น้ำใสใส..ไหลกระเซน..ฝันบรรเลง
หลบหลีกเร้น..เลิกเกรง..กลัวรถรา
ขอนอนหลับ..สักหน่อย..คอยดวงเดือน
ช้าแชเชือน..ไม่เหมือน..เก่าก่อนหนา
ที่รีบร้อน..ต่างๆ..แลนาๆ
เบื่อระอา...ขอหลับ..ฝันกับเดือน