2 เมษายน 2556 19:34 น.
น้ำ
นิราศสุพรรณ
(๑) ๏ เดือนช่วงดวงเด่นฟ้า ดาดาว
จรูญจรัดรัศมีพราว พร่างพร้อย
ยามดึกนึกหนาวหนาว เขนยแนบ แอบเอย
เย็นฉ่ำน้ำค้างย้อย เยือกฟ้าพาหนาว ๚
นิราศน้ำ
(๑)สิ้นเดือนเงินออกอ้วน แหนมเนือง
กินผักพริกเหลืองเหลือง จุ่มจิ้ม
ชวนนุชน้องนองเนือง เรื่องเล่า กระซิบ
ถามตอบบอกกล่าวลิ้ม รสข้าวอาหารฯ
นิราศสุพรรณ
(๒) ๏ มหานากฉวากวุ้ง คุ้งคลอง
ชุ่มชื่นรื่นรุกขีสอง ฝั่งน้ำ
คุกคิดมิศหมายครอง สัจสวาดิ ขาดเอย
กล้าตกรกเรื้อซ้ำ โศกทั้งหมางสมร ๚
นิราศน้ำ
(๒)เรียมร้องเพลงรักคลุ้ง ทุ่งคลอง
ร่มรื่นรุกขีสอง ฝั่งน้ำ
คุกคิดมิศหมายครอง สัจสวาดิ วาทเอย
คำสมัครสมานใจซ้ำ ฝากไว้วอนสมรฯ
ปล.กรุณาอดทนรอภาคต่อไป ยังมีไฟอยู่ขอรับ
4 ตุลาคม 2555 07:21 น.
น้ำ
จาก นิราศภูเขาทอง
๏ ถึงหน้าวังดังหนึ่งใจจะขาด
คิดถึงบาทบพิตรอดิศร
โอ้ผ่านเกล้าเจ้าประคุณของสุนทร
แต่ปางก่อนเคยเฝ้าทุกเช้าเย็น
เขียนเอง
๏จวบถึงตีห้าตื่น ขยับขยาย
ยืนดัดเอวผึ่งผาย เต่นเต้น
เส้นสายขดขนดตาย วายชีพ
แอร์โร่บิกไม่เว้น ห้าสิบนาที๚
๏เสือภูเขาขึ้นขี่ ขับไว
เลือกที่ทางคราไคร ถี่ถ้วน
ถนนทางรถจรไป ไม่ประมาท
มีชีพได้ช่วยล้วน น่าที้ควรทำ๚
๏จักรยานนิราศร้าง ห้องหอ
ใจจิตได้แต่พ้อ โชคชั้น
พี่รอนุชน้องขอ ตบแต่ง
ร้องโห่รักเธอนั้น แน่แล้วหลายสมัย๚
๏เสียงรถรากึกก้อง กลไกร
โลกวิสัยทำไม วี่เวี้ย
คนต้องแบกโลกใน ดวงจิต
หรือท่านคิดคืนเบี้ย -อัดไม้เอาเอย๚
25 กันยายน 2555 08:10 น.
น้ำ
๑สิบ ศกคุณท่านเพี้ยง พสุธา
เอ็ด ข้าน้อยเขียนมา เติบกล้า
รัก ครูพ่อแม่พา เขียนอ่าน
มิตร สนิทสนมจริงจร้า จุ๊กกู้ถามถึง๚(ครูหนอนสบายดีไหมครับ)
๒สิบ ศกเพียรผู้รัก โคลงฉันท์
เอ็ด สืบเสียงจำนรร เจื่อยแจ้ว
ปี เดือนเลื่อนเร็วผัน ชราภาพ
มิตร รักปวดเอวไซร้ รับเน้นนวดหาย ๚(ผมเปนหมอนวด)
๓วานจันทร์ฉายเจิดฟ้า ฝากงาม
วานจิตสว่างถาม ทักฟ้า
เขียนใจใฝ่ฝันตาม พราวเพริศ ฤๅพ่อ
วานเพริศเพลินอยู่ท้า ชั่วฟ้าดินสมัย ๚
๔ตามฝันที่หล่นแล้ว หายลับ
ฉันทรลักษณ์ตามจับ ใส่ที้
สัมผัสค่าคณานับ มโนสุข
ปันปลุกเพื่อนนกผี้ อยู่ดี้หรือไฉน๚
๕ชีพสั้นฉันทรลักษณ์ยื้น นิรันดร์
เพียรฝากลิขิตจันทร์ เจิดฟ้า
อักษรสุรีย์สรร แสงสาด
รุ้งวาดลายระย้า อย่ารู้โรยแรง๚
24 กันยายน 2555 11:01 น.
น้ำ
๏สิบ เสียงร้องร่ายล้วน สรนุก
เอ็ด อะอึงมี่ปลุก ปลอบให้
ปี วันเลื่อนล้นสุข สร้อยส่ง
ผ่าน วี่ผ่านวัยไว้ วาทเว้าวงวรรณ๚
๏สิบ ศกมิรู้เลือน กาลหลัง
เอ็ด ร่ายบทกวียัง ดั่งแก้ว
ปี นั้นนี่นี้ฟัง โคลงฝึก ฝันใฝ่
ชื่น รื่นรมย์สมแล้ว ค่ำค้ำคำโคลง๚
๏สิบ หมื่นสายเส้นหมึก มี่คำ
เอ็ด กว่าเสียงฟ้าจำ สั่งร้อง
ปี แก้วจิตแก้วรำ ลิลิต ร่ายฮา
สหาย ไม่หายจร้า คะค้าหยั่งยืน๚
23 กันยายน 2555 07:38 น.
น้ำ
ตัวตนรนลุกล้ำ ทำงาน
ทำกิจหน้าที่พาน ผูกไว้
ทรัพย์ทางโลกจ้างวาน เวียนวก แหวกว่าย
ใจจิตฉันทลักษณ์ไร้ เรี่ยวแร้งรุมถึง
คิดถึงเสียงเห่ช้า ทะเล คำครวญ
ฮ้าไฮ่อบอวลเอ เอกโท้
โล้เรือโลกร่มเร ไร้ทุกข์ พ่อฮา
หายเว่ว้าวุ่นโอ้ อกเอื้อนเสภา
ฟ้ามีอักษะซึ้ง สวยสวรรค์
โคลงคลื่นเฮ่กล่อมจันทร์ ยั่วยิ้ม
เมามัวติดจมทัณฑ์ ทั้งโทษ กิเลส
ธรรมเหตุรู้รสลิ้ม เมื่อไร้ลมปราณ
วานท้าวรู้เมื่อก้าว พื้นทราย
วานจิตคลายละลาย รื่นรื้น
ทะเลกาพท์กลอนร่าย ลิลิต
แก้วเกิดกังวานขึ้น ข่มไข้ขื่นหาย