10 เมษายน 2546 07:15 น.

ปฐพีพิณเสียงเสนาะไพเราะกังสดาลชวนนวลสรวนสำราญขานเพลงใจ

น้ำ

     
        รักฝังใจแต่ถ้าหักใจได้ 
         คงเหลือแต่อารมย์รัก
มิมีผู้รักแลลืมรักเลย  กลอนดลใจไหว
        ใจไหวดลกลอนหวาน

  ปฐพีพิณเสียงเสนาะไพเราะกังสดาล
ชวนนวลสรวนสำราญขานเพลงใจ
กล่อมเอยน้องพี่ดุจฤดีเสียงขานใส 
แย้มประไพยิ้มพริ้มนัยใจสักครา
   จันทรอับดาวลับฟ้ามัวหมอก
ใจช้ำชอกหมอกใจใยเฝ้าแฝง
รักเอ๋ยรักจากไกลใจดับเดือนแรม
ทนเอ๋ยทานแรงดลจนรุ่งรวีแสงส่องใจ
   ณ.รุ่งแล้วแก้วไก่ไพรสนขันขาน
กนกาลทานพ้นยลแสงฉานใส
หทัยยิ้มพิมพ์ใจรักสลักนัย
แย้มไสวสรวนเสนาะเพราะเป็นเพลง
				
10 เมษายน 2546 07:03 น.

ฟ้าแสงจ้าสว่าง ทะเลเข้ม รับแสงฟ้า ฟ้าแสงอ่อน รวีลับ ทะเลนวลลออตา

น้ำ


แด่หัวใจผู้มีความรัก
มีกลอนฝัน
มีรักฝัน
กวีดลกลอน.............กลอนดลใจกวี
ใจกวีมิมีรักที่ลวง..และตัวผู้รักและถูกรัก

รักเอยจะไกลณ.ปรายฟ้าฝัน
แม้เคยผูกพันร่วมใจยังหวั่นไว
ใจรักมิจักไหนไกลย่อมฝ่าไป
สู่ฝันณ.ปรายฟ้ารักรันจวน
   ทะเลเมฆเมฆาจะสูงสุดเขา
ทะเลหมอกสุมเร้าหทัยรวน
ไออวนมวลหนาวห่มสะท้านทรวง
ใจรวนทวนหนาวและรักเศร้ามิหายเลย
   รักเอ๋ยจักหักจักใจร้าวลม
ลมเอ๋ยเจ้าอย่าลวงเราให้ตรม
พัดไปโศกหวนทนทวนมนต์
คนรักมักสรวนสรรอย่าเศร้าเลย
   ฟ้าแสงจ้าสว่าง ทะเลเข้ม รับแสงฟ้า 
ฟ้าแสงอ่อน รวีลับ ทะเลนวลลออตา
ฟ้าสลัวมัวหม่นดลเราครวญหา
ฟ้าจ๋าฟ้าข้ารักเจ้าเร้ารุมทรวง
				
9 เมษายน 2546 07:50 น.

ให้สรวน สำราญ ด้วยจินต์ทุกท่านทุกตนทุกยลทุกยิน

น้ำ


แจ้งใจแลใจแจ้ง มิแล้ง มิหนาย 
ให้สรวน  สำราญ ด้วยจินต์ทุกท่านทุกตน
ทุกยลทุกยิน อีกไฟที่ร้อนในอก สิไฟฟ้าสว่างแสง เปรี่ยมพลังแรง ให้แสงให้สี
ดีในใจ
ไข้ใจหายไขใจหวนทวนสำนึก
นิตรึกดูรู้ใจแจ้งแจ้งใจตน
จะผ่อนรน
ผ่อนพัก
หลักใจ
ในจินต์
กานท์
				
9 เมษายน 2546 07:46 น.

ใจใช้ธรรมชาติหลงดิ่งตรงไป ใจคอยดูจึงถอนหลงคงเหลือหลง

น้ำ


ทุกข์กายถ่ายสู่ใจ  ใจดู
ใจสู้ทุกข์ ทุกข์อยู่สู้ใจ
มิถอย ถอยไร ใจไรมิถอย
จักแจ้ง  มิรู้จักมืด  จักจืดมิรู้จักขม
ใจเขาใจเราเนาตรง
หลงจักมิรู้แจ้ง
หายหลงรู้จักหลง
จำจารใจลงโคลงใจ
ใจใช้ธรรมชาติหลงดิ่งตรงไป ใจคอยดู
เขาไกร ทะเล ไพร ไหว นิ่ง อิงอุ่นใจ
จึงถอนหลงคงเหลือหลง
ให้หลงคงเหลือ ใจดู
				
9 เมษายน 2546 04:01 น.

นกเอยนก พิราบเจ้าบิน ในถิ่นเคย รักคู่ชู้ จังเลยหากิน บินแล้วผินลง

น้ำ


นกเอยนก พิราบเจ้าบิน  ในถิ่นเคย
รักคู่ชู้  จังเลยหากิน  บินแล้วผินลง
ตรงนี้มีคน
ให้เม็ดข้าวเม็ด  ป่นเป็นวันดี  จนอิ่มใจเรา
แต่เจ้าเดินขึ้น  ขึ้นขึ้นลงลง   เขย่งเตเตง
เท้าเจ้ามีหนึ่ง
มิเห็นเจ้าร้อน   มิเป็นเห็นไร  มิบ่นท้อใจ
ยังคาบหนอนหนม กลับรวงรังยัง เลี้ยงลูกอีกสอง
สบายสบาย
คนเห็นเป็นข้า ร้องหวนครวญใจ ว่าใครช่างทำ
นกคงระกำ ช้ำวิญญาไพร แต่นกในใจ
มิบ่นท้อใครเอย
				
Calendar
Lovings  น้ำ เลิฟ 2 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟน้ำ
Lovings  น้ำ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟน้ำ
Lovings  น้ำ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงน้ำ