12 เมษายน 2546 04:32 น.
น้ำ
โลก
มวลหมู่ธัญพืชเป็นผลผลิตจากชาวนาชาวไร่เริ่มไถหว่านตามฤดูกาล แลบันดาลให้งอกงามโดยธรรมชาติตลอดมานานกาลนาน
พลังใจแห่งความงอกงาม
เจ้าเม็ดข้าวเอยเมื่อไรเจ้าเม็ดใน
ชูช่อไกวใบไสวแสงอรุณ
จากเม็ดกลมบ่มในผืนดินอุ่น
รดน้ำฉ่ำจุนชุ่มชื่นเช้าค่ำ
แม้มีอริศัตรูมาราวี
ใจคนดีปกป้องเจ้าเช้าเย็น
ให้ยาใยตรงวันเวลาย่ำ
บำรุงย้ำจนผลิใบใสผ่อง
เปรี่ยมพลังแห่งแสงศรัทธาฟ้า
จากกล้าได้ตั้งท้องรวงรุ้งทอง
มองไกลสวยสุดหูสุดตาผ่อง
เรืองรองท้องนภาปักษาบินกลับรัง
สุขใจทุกวันคืนหมุนเวียนเพียรธรรม
กายกล่ำแดดแผดเผาใจเร้า
ร้องเพลงสักวาของหมู่เรา
กล่อมใจเกลาเนาเย็นเพ็ญนภา
11 เมษายน 2546 22:29 น.
น้ำ
นาพี่นาน้องอยู่เคียงแนบแอบรัก
มิประจักว่ารักคือสิ่งฝันหวาน
จนวันวนเวียนนานกาลท้นทาน
จักใจหวานหว่านรักบ่มในทรวง
วันที่เฝ้าสูบน้ำเข้านาพี่รอ
ขอเราพอพบสบตาหวานนวล
ครวญเพลงรักทุ่งรวงทองท้องนา
ของชรินนันทนาครสุขสมปอง
แลไถคาดลอยไถลึกนึกนวล
ยังเย้าหยอกยวนชวนขำเสียงน้อง
ข้าวเจ้าพี่ร่วมกินเมื่อเที่ยงทอง
สุขเรืองรองผ่องอำไพไครเหงื่อริน
หวังขายข้าวคลานี้จะมีหวัง
สมดั่งฝันจองน้องเป็นคู่ขวัญ
ร่วมรักลงปักกล้าร่วมชีวัน
สุขทุกวันฝันของลูกชาวนา ปทุม
11 เมษายน 2546 00:37 น.
น้ำ
หลงรักนวล
รักเอยมิรู้จักใจเลย เจ้าลอยลมพรมไปไกลแสนไกล หวนกลับใกล้แสนใกล้
กาลนานยังหน่วงใจไว้ เวลาผ่านสานฝัน สานรุ้งรวงเรืองรอง นองพนา หมอกควันรมใจรัก มินำพา สุขอุราจึงขานใจ
ให้รักกับใครใคร ไม่ให้รักกับใครใคร หวนใจหวน ลมหวนทวนวน รักหม่นล้นใน ห่วงใจห่วง รักห่วงใคร จะเป็นเช่นไร เป็นอย่างไร เพื่ออะไร รักเอย
รักเอยรู้จักใจเอย
11 เมษายน 2546 00:33 น.
น้ำ
สงกรานต์มหาฤกษ์ ปีใหม่
สุขใจกันรวมหมู่ ผ่องหล้า
เหล่าล้วนสรวลควรคู่ ใจปริ่ม ปรีดา
ตักรบาตรทำบุญแล้ว รดน้ำ ผู้ใหญ่
น้อมจิตรอธิฐานหวังได้ทำบุญ
ตักรบาตรหนุนใจสวดมนต์ฟังเทศ
ทำทานให้ไสวใจพระปกเกศ
รสน้ำพุทธมนต์เสกให้ที่มือท่าน
หนุ่มนาข้าว สาวนาเกลือ มางานสงกรานต์
สนุกสนาน เหลือใจใคร ไหว้พระประธาน
เสี่ยงอธิฐาน
ใบเสี่ยงทาย พระประทานให้ ดั่งใจทุกอย่าง
สุขสมใจเรา เบิกบานรดน้ำ ดำหัวผู้ใหญ่
น้อมใจกตัญญู
น้ำหอมน้ำปรุง แป้งดินสอพอง หนุ่มสาวสาดน้ำ
ตัวเปียกตัวปอน วอนคำลำพัน เป็นกลอนกาพย์ฉันท์
วันสนุกสุขใจ
เทศการณ์ปี มีหนึ่งครั้งหวัง ใจทำบุญใหญ่
นัดพบคู่ใจ ขอให้สมปอง ได้ครบพบครอง
คู่ทองอำพัน
10 เมษายน 2546 21:47 น.
น้ำ
จากหนังดราม่ารักของ ขวัญเรียม
ท้องทุ่งนาพี่ไร้คนเคยร่วมร้องสักวา พาใจเศร้าในวิญญาณ
ถึงขวัญเรียมคู่รัก หักใจแล้ว แล้วใจหัก รักเจ้าแล้วใจจึงยังครวญถึงหาแต่เรียม
เสียงสายรายเรียงเคียงนภาพ้อ
รอเรียมลางจางไกลขวัญหวนทวน
หทัยหม่นรอรักที่ร้างลางเลือนรวน
ใจสะเทือนรักเรือนเรียมเปรี่ยมฤทัย
นั่นคลองที่ขวัญเคยเที่ยวเคยท่อง
และได้ผูกพันผองเราสองคล้องใจ
ฝันหวนทวนหน่วงไปถึงเรียมไร
รอวันไร้ให้ขลุ่ยแว้วแววหวานสักครา