25 เมษายน 2546 10:16 น.
น้ำ
ไกลสุดป่าฟ้าเขาเขียว
ไกลสุดเรียวเขาสรรปันน้ำ
ไกลสุดใต้เลตรังวังมัจฉา
ไกลสุดตาท่าขี้เหล็กเหนือ
ไกลสุดขั้วโลกน้ำแข็งเหนือแลใต้
ไกลสุดค่ายโลกตะวันตกแลออกนอก
ไกลสุดแดนคนทมินหินชาติชอก
ไกลสุดนอกโลกธาตุแห่งปัธภี
ใกล้สุดในบ้านมีพ่อแม่
ใกล้สุดแก้ยังมีครูสอนดี
ใกล้สุดคอนมีเพื่อนเตือนพี่
ใกล้สุดใจอยากมีน้องเคียง
ใกล้สุดหูเสียงเพลงบรรเลงเพราะ
ใกล้สุดกระเพราะมีขั้วหัวใจเสี่ยง
ใกล้สุดใจมีใจตนค้นดูรู้เที่ยง
ใกล้สุดเหวี่ยงน้องคนดีมีใครหรือยัง
25 เมษายน 2546 10:11 น.
น้ำ
แรงดันอั้นอัดทัดทานท้นล้น
มิแตกแผกแยกรนจนนิ่งสงัด
คล้อยจำนนจลละลายคลายลำงับ
จิตรจับคลายสบายขจายเจือ
น้ำไสไหลเย็นเช่น รักของใคร
วานหวานรอนไหลล้อม น้อมคนงาม
ฉ่ำหวามไหวใยวารี มีในความ
รักเจ้าจึงวานน้ำ ไหลคลอเคียง
ละอองไอ ระเหย ไปในเมฆา
ลอยล่องน - ภาล้อม หทัยเรียม
พรมชุ่มนุ่ม ละไม ละมุนเปรี่ยม
อยากหักใจ ให้เจียม หัวใจจล
ชีวิตเปรียบ น้ำไหลไป ไม่หวนกลับ
ดลระงับ สิ่งยั่วยวน ชวนหลงไหล
หลั่งความดี มีให้สุข ทุกคนใคร
สุขหัวใจ ไหลน้ำหลาม ความจริงใจ
24 เมษายน 2546 11:40 น.
น้ำ
มอบดอกมะลิขาวแด่เธอ
หอมอวลเสมอเปรี่ยบดวงใจ
กลิ่นหอมเย็นกล่อมหทัย
เปรี่ยมไอหอมดอกไม้งาม
มอบดอกพิกุลทองผ่อง
งามแสงส่องให้ยลขาม
มิเอ่ยใดใครเห็นงาม
วอนคนถามขานใจจริง
มอบดอกจำปาหอมอวล
ชวนสำรวมร่วมใจจินต์
สองใจให้โบยบิน
ถิ่นธรรมระเปลือกตม
มอบดอกอุบลบาน
ขานวิเวกเอกสติ
สองรวมผ่องผองปิติ
เมตตาผลิรักนิรันดร์
24 เมษายน 2546 06:56 น.
น้ำ
.........สายลมวนหม่ม้วน..............คำรัก
ส่งใจที่คอยพัก..................แก่เจ้า
หวนครวญใคร่คำจัก.........ร่วมคล้องสองใจ
กายห่างแต่ใจเฝ้า.............เคลียเคล้านวลนาง
เพลงขลุ่ยผิวแผ่วล้วน คำหวานล้นแด่ดวงใจ
ร้องเรียงรักหทัย ดลกล่อมไปแด่น้องยา
กาลนานทานขานรัก สมที่ภักษ์รอเพลา
กำลังใจที่ส่งมา รักษาให้สมหทัย
เมื่อถึงวันพบสมรัก สองคนจักรวมหัวใจ
คลอเคล้าเคียงครองหทัย พนอใคร่ห่วงทุกคืนวัน
ณ..คืนแห่งวันเพ็ญ จันทร์ลอยเด่นเห็นเฉิดฉัน
สองเราเคล้าเคียงกัน ประคองขวัญฝันแนบใจ
ไม่ห่างแล้วเพลิดแพร้ว รักส่องแววดังฝันใฝ่
สองสุขใจตลอดไป รักแน่ไซร้ใจเคียงครอง.....ฯ
23 เมษายน 2546 02:28 น.
น้ำ
ดอกไม้งามหนามคมซ่อนคำรักหวาน
หทัยภมรหวามไหวใจเลย
บินมาแม้ไกลแสนไกลหวังเอย
รักษาเลยมะลิซ้อนกลางทรงทรวง
บุษบงยามแย้มดุจจันทร์เพ็ญ
เก็บเย็นหอมรักษาพุทธบูชา
มะลิร้อยมาลัยอาวรพา
จำรักษาสติแว้วแวววาวใจ
พุทธรักษาสรรหาแด่แก้วตา
ยลใจจ้าแจ้มแย้มเย็นใยใส
พวงบุพผามาลอยลายน้ำไว้
รดหทัยน้องยามาลาวาง
ดอกราตรีหนอพ้อเหงาเงาจันทร์
ทอดถอนใจยาวราวรักหักหาย
พี่เป็นเพียงกระต่ายเต้นเว้นวาย
หวังจันทร์รายเรียงคำรักให้จักทรวง