10 สิงหาคม 2557 05:38 น.

โคลงสี่สุภาพ

น้ำ

๏ใฝ่ฝึกใจให้ฉลาด       เฉลียวสติ
ตาและรูปสีมิ            ต่อเต้า
เสียงกระทบรูหู         ชอบจิต
ผัสสะใดเกิดเร้า          เร่งรู้เท่าทันฯ
8 สิงหาคม 2557 07:47 น.

กลอน กลบท สะบัดสะบิ้ง

น้ำ

๑เขียนไขบทกลอนกลให้สวยให้งาม
อ่านแล้วรสใจความตามใฝ่ตามฝัน
ก้อนเมฆโปรยฝนฟ้าระหวาดระหวั่น
วานคุณฉันทรลักษณ์อย่าซัดอย่าเซ
๒รักบทกวีที่นี้กระวีกระวาด
ใช่พิฆาตเขียนคำหันหักหันเห
ใจคิดไปสาระพันสาระเพ
ใช่รวนเรรู้สึกปานไฟปานฟืนฯ
๓เหมือนช่างเขียนภาพสีให้สดให้สวย
แดงเขียวเหลืองส้มด้วยไม่ขัดไม่ขืน
จะคบใครจริงจังให้ยาวให้ยืน
อย่าไปฝืนจนมิตรเบื่อหนีเบื่อหน่าย
๔นกร้องจิ๊บเจี๊ยบจิ๊บกระจอกกระจิบ
แม่ลูกเรียกควิบควิบตอบรับตอบขาน
ตื่นแต่เช้าแข็งแรงเบิกอรุณเบิกบาน
สมเป็นคนอาจหาญขยับขยันฯ
6 สิงหาคม 2557 14:22 น.

๋ไหว้คุณครู

น้ำ

ข้าขอประณตน้อม        สักการ
บรูพคณาจารย์           กรอปผู้ (ฯเกิดประโยชน์ศึกษา)
ข้าวตอกดอกมะเขือสาร     สร้อยกาพท์
หญ้าแพรกดอกเข็มรู้      ท่านครู้มีคุณฯ
เสียงโคลงคำย้ำเห่          ช้าเสนอ
เอเอกโทโทษเกลอ          เก่ากี้ (ห่างหาย)
รักมายมากกลอนเธอ     งามงด (คนสวย)
ไม่อาจอดจดจี้              น่าลี้ห่างหันฯ
เก็บเด็ดดอกไม้สด          แซมผม นุชฮา
ใจจิตลอยลับลม            อดีตนั้น
หมื่นแสนฝากคำชม       เชยชื่น 
มามะหอมอื่นสั้น          ชีพสิ้นสลายหายฯ
พิศพรรณปลาว่ายเคล้า  คลึงกัน 
ถวิลสุดาดวงจันทร์        แจ่มหน้า 
มัตสยาย่อมพัวพัน       พิศวาส 
ควรฤพรากน้องช้า        ชวดเคล้าคลึงชม ฯ (เห่ชมปลา )
6 สิงหาคม 2557 02:25 น.

๑มิตรรักฉันท์(ฉัน)ใฝ่ฟื้น ฟูคำ กาพท์เฮย

น้ำ

๑มิตรรักฉันท์(ฉัน)ใฝ่ฟื้น    ฟูคำ กาพท์เฮย     
ใครใคร่รู้จดจำ            อ่านได้
ใครเกลียดอักษรทำ       คนป่า นาพ่อ
ใครเยอะกวีไซร้              แน่แท้ คนดงฯ
๒มามะสรนุกให้               หอมวลีเฮย
แสนดอกดวงสร้อยศรี      สดไซร้
ล้านล้านบาทคงมี              พองบ ประมาณ
ถามฝากหนี้สินให้             ลูกเต้า สืบสาน(ส่งดอก)ฯ
๓ยามเยาว์เห็นโลกล้วน         แสนสนุก
เปนหนุ่มสาวหลงสุข                ค่ำเช้า
กลางฅนเริ่มเห็นทุกข์               สุขคู่ กันนอ
ตกแก่จึงรู้เค้า                        ว่าล้วนอนิจจัง ฯ( สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ)
๔ขลังร่ายมนต์กาพท์กี้          กังวาน กังสดารเฮย
เหงง่ หงาง่ ระฆังขาน           โสตซ้อง
คำหวานหว่านกล้าวาน         มานะ มาอ่านฮา
เขียวขุ่นร้องทุ่งท้อง               รวงกวีศรีสวัสดิ์ฯ(พิพัฒนาสถาพรมงคลชัยทุกๆท่านเอย)
17 กรกฎาคม 2556 02:30 น.

โคลงโลกนิติ

น้ำ

โคลงโลกนิติ
๏ ใบพ้อพันห่อหุ้ม        กฤษณา
หอมระรวยรสพา         เพริศด้วย
คือคนเสพเสน่หา         นักปราชญ์
ความสุขซาบฤาม้วย         ดุจไม้กลิ่นหอม๚ะ๛
โคลงเคลง
๏เสียงโคลงใครเห่ช้า    ชื่นมา
กลิ่นระรวยนาสา        เพริศพริ้ง
เสพโคลงเสพเสน่หา        ทิพยะ
สุขซาบซับซึมทิ้ง           โลกที้ยุ่งเหยิง๚
๏ใจบุญบานเบิกเบื้อง           บัวบาน
หาสู่ครูอาจารย์                   ค่ำเช้า
ฟังธรรมอยู่เนื่นนาน         ซึมทราบ ใจนา
คือรสต้องลิ้นเข้า                 อร่อยรู้เหลือหลาย๚
การเมือง
๏ เหม็นคาวปลากลิ่นเจ้า         ตัวปลา
งานไม่ยากทำมา                    มุ่งเลี้ยง
ทำผิดใหม่ทำคา                    คับประเทศ
เงินเหตุงบมากเพี้ยง             เพื่อผู้เผาผลาน๚
๏คำแลพยางค์โย่งโย้                 ยวนยี
เส้นสดจากเตากวี                    วาทเว้า
ชวนหัว(ชวนทะ)เราะอีกมี           ขำฝาก ฝังฮา
ทิ้งโศกทิ้งซึมเจ้า                   จิกจี้เอวอร อ้วนๆฮาๆ๚ นะคับผม.....
Calendar
Lovings  น้ำ เลิฟ 2 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟน้ำ
Lovings  น้ำ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟน้ำ
Lovings  น้ำ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงน้ำ