18 กรกฎาคม 2555 18:11 น.
หน้อย เตวง
เมฆหม่นฟ้า ล่องลอย คอยขับฝน
นึกถึงตน เดินก้าว ราวความฝัน
วันเดือนปี เวลา ที่ยาวพลัน
ก็เหมือนสั้น หนึ่งเดียว ดั่งเปลวเทียน
ช่วงชีวิต หลากหลาย ทิศทางเดิน
บางสายเพลิน เดินย้ำ ซ้ำวนเวียน
บ้างเส้นสาย ขวากหนาม ต้องจำเจียน
ได้ความเพียร เตือนจิต พินิจไป
กว่าจะข้าม หนทาง ทางชีวิต
รู้จักคิด ก้าวเดิน หนทางใหญ่
แต่จากนี้ เมฆฝน พายุใด
จะก้าวไป เหยียบย่ำ ด้วยมั่นคง
แม้นท้องฟ้า ยามนี้ จะตั้งเค้า
โปรยฝนเจ้า สาดซ่า กระเด็นลง
จะไม่วิ่ง หนีเจ้า เยี่ยงเผ่าพงศ์
ขอทะนง ยืนเปียก ด้วยเกียรติข้า..
หน้าส่วนตัว
2837
