12 กุมภาพันธ์ 2546 19:59 น.
น้องเล็ก
กี่ครั้ง...ที่ต้องทนกับความปวดร้าว
กี่ร้อนกี่หนาว..ที่ผ่านมาอย่างโดดเดี่ยว
กี่คืนแล้ว..ที่ฉันต้องนอนร้องไห้คนเดียว
กี่วันแล้ว..ที่ต้องเปล่าเปลี่ยวโดยไร้คนข้าง-ข้างใจ
นานแล้ว..ที่ฉันยังจมอยู่กับอดีต
นานแล้ว..ที่ฉันไม่ได้คิดถึงวันใหม่-ใหม่
นานแล้ว..ที่ทุก-ทุกวัน เพียงผ่านแล้วก็ผ่านไป
นานแล้ว..ที่ฉันไม่ได้คิดถึงใครที่ห่วงใยกัน
วันนี้..ฉันอยากจะขอแก้ตัวใหม่
ไม่ใช่ว่าจะทำร้ายใจตัวเองอีกอย่างนั้น
แต่คราวนี้จะดูแลทะนุถนอมหัวใจ..แม้ไม่ใช่ของกันและกัน
และให้ความสำคัญกับทุก-ทุกวันที่ผ่านเข้ามา
ขอสัญญา..ต่อไปนี้จะไม่ร้องไห้
แม้วันใดจะรู้สึกเหนื่อยและล้า
จะทำใจให้เข้มแข็งกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา
และจะไม่เสียน้ำตาให้ใครดูว่าฉันนั้นอ่อนแอ
12 กุมภาพันธ์ 2546 18:03 น.
น้องเล็ก
ขอโทษสำหรับการกระทำ
ที่มันไม่ค่อยน่าจดจำซักเท่าไหร่
ขอโทษที่ทำไม่ดีกับเธอลงไป
ตอนนี้การขอแก้ตัวใหม่คงสายไปแล้วใช่ไหมเธอ
ขอโทษที่ฉันมองไม่เห็นคุณค่า
คิดแต่ว่าเธอเป็นของตายเสมอ
อันที่จริงฉันชอบเธอตั้งแต่แรกเจอ
แต่กลับไม่เห็นคุณค่าของเธอในสายตา
ขอโทษที่ทำให้เธอเสียใจหลาย-หลายครั้ง
ขอโทษที่เผลอพลั้งพูดไม่ดีจนเกิดปัญหา
แต่พอเสียเธอไปฉันจึงได้รู้ในคุณค่า
ว่าการที่ได้เธอมามันมีค่ามากมายกว่าสิ่งใด
ฉันรู้ว่าการขอคืนดีเป็นเรื่องยาก
รู้ว่าลำบากกว่าการทำสิ่งไหน-ไหน
ก็ฉันทำไม่ดีกับเธอไว้ถมไป
แต่อยากให้เธอคิดดูใหม่...เพื่อการเริ่มต้นที่ค่อนข้างสายไปของเรา
9 กุมภาพันธ์ 2546 18:48 น.
น้องเล็ก
ใกล้วาเลนไทน์เข้ามาทุก-ทุกที
ฉันคนนี้ยังไม่รู้อยู่ดีว่าจะมีอะไรให้
เท่าที่คิดออกตอนนี้ก็มีเพียงหัวใจ
แต่มันคงไม่มีค่าอะไรสำหรับเธอ
หรือเธออยากได้ดอกไม้ช่อใหญ่-ใหญ่
ใส่หัวใจบวกความรักอย่างสม่ำเสมอ
ใส่ความคิดถึงรวมกับความผูกพันที่มีให้เธอ
แล้วจัดเป็นช่อเบ้อเร่อส่งให้เธอคนดี
หรือเธออยากได้ดาวบนท้องฟ้า
ฉันก็จะไปเก็บมันมาจากหลาย-หลายที่
เก็บมันไว้ใส่ขวดโหลเพื่อให้เธอฝันดี
แล้วผูกริบบิ้นหลาย-หลายสีเผื่อคืนนี้เธอจะฝันถึงกัน
ถ้าหากเธออยากได้สิ่งอื่น-อื่น
ฉันยินดีจะหยิบยื่นไม่เปลี่ยนผัน
ที่ทำไปไม่ได้หวังให้รักกัน
ขอแค่ฉันได้ใกล้เธอก็ O.K.