18 เมษายน 2545 12:57 น.
น้องเล็ก
สายน้ำยังไหลไปไม่หยุดยั้ง
เป็นพลังของธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่
ให้ต้นไม้มีน้ำหล่อเลี้ยงกาย
ให้ดอกไม้มีอาหารได้เติบโต
18 เมษายน 2545 12:14 น.
น้องเล็ก
ปิดเทอมนี้ช่างเงียบเหงาเศร้าเสียจริง
ทุกทุกสิ่งไม่สนุกสุดแสนเศร้า
แล้วเมื่อไหร่จะเปิดเทอมอีกหนอเล่า
จะได้หายเศร้ามาสนุกแสนสุขใจ
18 เมษายน 2545 11:45 น.
น้องเล็ก
คนคนนี้อยู่กับเราเมื่อเราสุข
เมื่อเราทุกข์คนคนนี้ก็หายไป
คนคนนั้นคือเพื่อนกินหรืออย่างไร
ถึงได้จากเราไปไม่กลับมา
คนคนนี้อยู่กับเราเมื่อเราทุกข์
เมื่อเราสุขเค้าก้ออยู่กับเราไม่ห่างหาย
คนคนนี้อาจจะเป็นถึงเพื่อนตาย
ไม่เสียดายที่เราได้คบมา
18 เมษายน 2545 11:45 น.
น้องเล็ก
วันนั้น วันนี้ หรือวันไหน
ในใจฉันยังรักเธออยู่คงมั่น
ไม่เปลี่ยนแปลงไปตลอดชั่วนิรันดร์
ไม่แปรผันไปรักใครนอกจากเธอ
เธอคือผู้สอนรักให้กับฉัน
ทุกทุกวันฉันอยากเจออยากเห็นหน้า
แม้วันไหนที่ไม่เห็นหน้าคร่าตา
วันนั้นช่างว้าเหว่เงียบเหงาใจ
18 เมษายน 2545 10:33 น.
น้องเล็ก
วันนี้ท้องนภาช่างแจ่มใส
ทำให้ใจเริงร่าทุกแห่งหน
แต่ทำไมในใจคนบางคน
ยังมืดมนหม่นหมองตรอมฤดี
แล้ววันไหนที่นภานั้นมืดหม่น
ทุกทุกคนเศร้าหมองไม่สุขศรี
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าดวงฤดี
เมฆ ฟ้า นี้มีอิทธิพลต่อใจเรา
( ทั้งๆที่ใจเราน่าจะมีอิทธิพลต่อตนเอง )