26 เมษายน 2545 16:04 น.
น้องเล็ก
เธอคือทุกสิ่ง
เธอคือทุกอย่าง
เธอคือคนที่อยู่เคียงข้าง
เวลาที่ฉันอ้างว้างเดียวดาย
เวลาที่ไม่เธอ
หัวใจฉันคงสลาย
เพราะความเป็นเพื่อนกลับกลาย
มลายเป็นความรักให้เธอ
26 เมษายน 2545 15:50 น.
น้องเล็ก
มีสมุดมีดินสอ
เอ่อ..อืม..อ๋อ..จะไปไหน
ไม่รู้จะแต่งว่าอะไร
แล้วทำไง..ปวดหัวจัง
26 เมษายน 2545 00:28 น.
น้องเล็ก
สายลมที่พัดผ่าน
ความอ้างว้างที่มาเยือน
เธอคิดกับเราแค่เพื่อน
ไม่เหมือนที่เราคิดกับเธอ
เราคิดกับเธอคือรัก
พอบอกรักเธอบอกแค่เพื่อน
เป็นความทรงจำที่ไม่อาจลืมเลือน
เก็บเอาไว้เตือนว่าเป็นเพื่อนเท่านั้นพอ
24 เมษายน 2545 20:38 น.
น้องเล็ก
ทุกคนล้วนมีความฝัน
เพียงแต่เรานั้นจะสานฝันหรือไม่
หากพยายามฝันต้องเป็นจริงได้
ไม่ว่าฝันนั้นจะไกลถึงดวงดาว
ฝันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
เราต้องพิชิตลิขิตฝัน
ฝันจะเป็นจริงในฉับพลัน
หากเรานั้นสานฝันให้เป็นจริง
18 เมษายน 2545 13:26 น.
น้องเล็ก
วันที่เหงาจะมีใครคอยเป็นเพื่อน
ใครจะคอยช่วยเตือนความทรงจำให้
ถ้ามีวันวันนั้นฉันคงจะถอดใจ
จะเป็นอย่างไรเมื่อถึงครานั้นมาเยือน
ความเงียบเหงาคงครอบคลุมทุกสถาน
ฉันนั้นคงมีนามคนไร้เพื่อน
ความทรงจำที่ดีอาจลืมเลือน
ไม่บิดเบือนผิดจากความเป็นจริง