8 กรกฎาคม 2547 21:03 น.
น่านฟ้า
จากฟากฟ้าอ้อมโค้งเขาอันไพศาล
จากฟากฝั่งจักรวาลอันไกลแสน
จากฟากโลกที่ยิ่งใหญ่ไร้พรมแดน
จากฟากแผ่นพิภพบรรจบกัน
มิอาจใกล้หนทางไกลมิสิ้นสุด
มิอาจหยุดความคิดถึงซึ้งใจฉัน
มิอาจพรากความรักหวงห่วงผูกพัน
มิอาจปันความจริงใจที่ให้มา
แต่จะยิ่งแนบชิดสนิทแนบ
แต่จะยิ่งอิงแอบเสน่หา
แต่จะยิ่งรักมั่นขวัญชีวา
แต่จะยิ่งมากค่าความสำคัญ...
7 กรกฎาคม 2547 23:57 น.
น่านฟ้า
เธอ..อาจจะมีคนอื่นในวันนี้
รัก..เขาเต็มที่ไม่หวั่นไหว
ใคร..คนนั้นของเธอก็มีใจ
ฉัน..เป็นได้แค่คนไกลที่เฝ้ามอง
ก็..จะรักเธอต่อไปอย่างนี้
ยัง..รออยู่ดีแม้เป็นแค่ที่สอง
รัก..ข้างเดียวก็ได้ไม่ขอจับจอง
เธอ..คงจะลองหันมามองสักที
************
7 กรกฎาคม 2547 23:44 น.
น่านฟ้า
เราอยู่ไกลคนละโค้งฟ้า
ระยะทางห่างเกินกว่าจะมองเห็น
แต่ก็ยังมองหาทุกเช้าเย็น
ใช้ใจให้เป็นเสมือนดวงตา
หลับลงแล้วนึกฝัน
คิดถึงคนทางนั้นที่แสนจะมีค่า
มีหัวใจเป็นสื่อช่วยนำพา
ให้ด้รู้ว่าเราอยู่ใกล้ๆกัน
ใจแนบใจชื่นชิดสนิทนัก
หลอมรวมด้วยความรักจากเธอฉัน
เป็นสายใยส่งข้ามฟ้ามาผูกพัน
ให้สองเรารักมั่นนิรันดร...
7 กรกฎาคม 2547 01:43 น.
น่านฟ้า
อยากเก็บดวงดาวใส่ขวดโหล
จับพระจันทร์ผูกโบว์คล้องโซ่สาย
วักน้ำทะเลที่เอ่อล้นปนเม็ดทราย
เก็บรวมกันมอบไว้ให้แด่เธอ
ไม่รู้จะบอกอย่างไรดี...
เพื่อนคนนี้ยังห่วงใยสม่ำเสมอ
ขอบคุณกาลเวลาที่พาเรามาพบเจอ
เป็นเพื่อนรักเพื่อนเกลอตลอดไป
ถึงวันนี้...ล่วงเลยมาสองวันแล้ว
แต่หัวใจแน่แน่วไม่หวั่นไหว
สองวันที่ผ่านมาวันเกิดใคร
ยังจำได้ขึ้นใจไม่ลืมเลือน
HAPPY BIRTHDAY TO...แม่มดน้อยจ้า
6 กรกฎาคม 2547 01:02 น.
น่านฟ้า
เหนื่อยนักกับรักนี้
อยากหยุดสักทีขอพักได้ไหม
ท้อเหลือเกินหากต้องเดินต่อไป
หนทางอีกยาวไกลกลัวหัวใจไม่ยอมทน
ทั้งที่เดินมาเกือบครึ่ง
แต่ใจหนึ่งก็สับสน
กลัวไปไม่ได้จะถอยกลับก็อับจน
อยากหลบไปพ้นๆเลิกรักใครสักที
พักตรงนี้คงดีกว่า...
ปล่อยน้ำตาให้ไหลรินอยู่อย่างนี้
ขอไปเพิ่มเติมพลังให้หายดี
หากจะรักอีกสักทีค่อยว่ากัน
*******************
หน้าส่วนตัว
1402
