8 กันยายน 2551 18:38 น.
น่าน นามเมือง
คืนนี้ฉันยืนร้องไห้ใต้ฟ้าที่ไร้แสงดาว
ฉันยืนสั่นเหน็บหนาวเมื่อลมพัดกราวมาทางนี้
น้ำตาฉันรินใหลท่วมหัวใจที่ฉันมี
ยืนอยู่กลางทางอย่างนี้เพียงลำพัง
สั่นสะท้านเย็นยะเยือกไปถึงขั้วหัวใจ
เมื่อเส้นทางที่ผ่านไปมันมีแต่ภาพของความหลัง
มีเงาของสองเราอิงแอบ..แนบซบกัน
แต่ตอนนี้..เส้นทางนี้..มีเพียงฉัน..ที่เดียวดาย
ภาพเก่า-เก่า เดิม-เดิมก็ยังคงอยู่
แต่คนเดิมที่เคยเคียงคู่..ไม่รู้ไปอยู่ไหน
ทิ้งฉันไว้กับภาพความหลังที่ยังคงฝังอยู่ในใจ
เหลืองเพียงเศษเสี้ยวของหัวใจ..ของใครที่ร้าวราน
8 กันยายน 2551 11:32 น.
น่าน นามเมือง
ใช่สิ..ฉันมันก้อแค่ตัวตลก
เป็นเพียงตัวโจ๊กให้เธอขบขัน
อยากให้ฉันยิ้มหัวเราะก้อได้ทั้งวัน
คนอย่างฉันมันจะไปรู้สึกรู้สาอะไร
เป็นเพียงตัวตลกในสายตา
ยามที่เธอมองมาแค่นั้นใช่ใหม
เธอไม่เคยมองเห็นถึงความจริงใจ
ฉันเลยเป็นได้..แค่ตัวตลกของเธอ
5 กันยายน 2551 14:37 น.
น่าน นามเมือง
1 นาที ที่ผ่านอย่างช้า-ช้า
1 เวลา ที่น้ำตาไม่หยุดไหล
1 ค่ำคืน ที่สะอื้นแทบขาดใจ
1 คน ที่ใจร้าย..ที่หัวใจหมายอยากจำ
.....................................................
1 นาที ที่เจ็บปวด..ในใจฉัน
1 นาที ของเธอนั้น..ช่างสุขสม
1 นาที ที่หัวใจฉัน..ร้าวระบม
1 นาที ที่เธอสุขสม..ในหัวใจ
.....................................................
เวลาของเราต่างกันนะคนดี
แม้จะมี..นาทีที่..ร่วมใช้
1 นาทีแห่ง..ความทุกข์..ทนใจ
กับ 1 นาที..ที่ใช้..อย่างร่าเริง
....................................................
3 กันยายน 2551 10:19 น.
น่าน นามเมือง
หากวันใด..เธอเจ็บ..เธอท้อ
ฉันจะขออยู่ช่วยรักษา
ไถ่บาปนี้..ที่ชักชวนเธอมา
ทำให้เธอเสียน้ำตา..เศร้าใจ
.....................................
หากวันนี้..เธอเหงา..เดียวดาย
ขอเข้าไป..อยู่ข้าง-ข้าง..ได้ใหม
แม้ไม่มี..คำพูดที่จะ..ปลอบใจ
แค่ให้เธอรู้ไว้...ว่าเธอยังมีฉัน
.........................................
เหงาใช่ใหม..เธอเหงาใช่ใหมคนดี
รออยู่ตรงนี้..ฉันจะไปหา
อย่าทำอะไร..ที่ทำร้ายตัวเองละ
รอฉันแป๊บนะ...ฉันจะรีบไป
....................................
แม้จะช่วยอะไรไม่ได้
ขอไปอยู่ใกล้-ใกล้กับเธอ..ก็พอ
ให้เธอรู้ว่าตอนที่เธอท้อ
ยังมีคนรอเช็ดน้ำตาให้เธอ
3 กันยายน 2551 10:12 น.
น่าน นามเมือง
ร้อยดาวร้อยเรียงเป็นมาลัย
ร้อยน้ำตาที่รินไหลไม่ขาดสาย
ร้อยใยรักส่งถึงเธอจนวันตาย
สิ่งเดียวที่ยึดมั่นไว้...คือรักและภักดี
ในคืนเศร้าๆปนเคล้ากับน้ำตาอย่างนี้
เธอคงมีความสุขและสมหวัง
มีแค่เพียงผู้ชายที่หัวใจพ่ายพัง
ที่มานั่งผิงดาวหนาวน้ำตา
หลายปีผ่านเนิ่นนานแล้วรู้บ้างไหม
กับหัวใจดวงนี้ที่ห่วงหา
แอบมองไปในสายลมที่พัดผ่านมา
อยากให้พัดกลับคืนของวันเวลาและรักของสองเรา
ทำอย่างไรดีนะ...
ตลอดเวลาที่ฉันลืมเธอไม่ได้
ยังคงห่วงหารักและยังคงอาลัย
ยังแอบร้องไห้ในคืนเหงาหนาวน้ำตา
หน้าส่วนตัว
2067
