16 มีนาคม 2548 21:38 น.
น่าน กรกานต์
รักแล้วยากตัดใจ
ถล่ำไปยากกลับคืน
แม้ตัวเขากลายเป็นอื่น
แต่ตัวเราก็ปักใจ....คงเดิม
12 มีนาคม 2548 16:58 น.
น่าน กรกานต์
ความสับสนเริ่มก่อตัวขึ้นในจิตใจ..ตัวเอง
ความว้าวุ่นเข้าซ้ำเติม เพิ่มความหนักอึ้งให้กับ...สมอง
พยายามใช้ความคิดอยู่กับตัวเอง...จนรู้สึกปวดหัว...และล้า
หลับตา...หยุดใช้ความคิด...ปล่อยสมอง และจิตใจให้ว่างเปล่า...ชั่วครู่
ลืมตา รู้สึกว่าอาการปวดหัวหายไป สมองโปร่ง ความหนักอึ้ง ...เริ่มเบาบาง
ที่สุด ความสับสนในใจ ความหนักอึ้งที่สมอง...จางหายไป
กลับมาเป็นตัวเอง สดใส ร่าเริง...เพียงเพราะฉันไม่ใส่ใจสนในเรื่องที่...ไร้สาระ
12 มีนาคม 2548 16:31 น.
น่าน กรกานต์
เมื่อเราสองแยกกัน...อยู่ไกลห่าง
อยากรู้...เป็นไงบ้าง...สบายดีไหม
...ที่ถามน่ะ...ก็ไม่มีอะไร...
แค่คิดถึง..และห่วงใย...เท่านั้นเอง
12 มีนาคม 2548 16:08 น.
น่าน กรกานต์
ดวงตาของเธอใสซื่อ
มีหรือใครจะไม่หลง
ขอบอกเธอตามตรง
ว่าพี่ชายคนนี้...ก็รักเธอ
หน้าส่วนตัว
711
