28 กุมภาพันธ์ 2545 17:16 น.
นู๋หนึ่ง
มากมายกว่าแผ่นฟ้า........
คือความรักตลอดมาที่แม่มีให้ฉัน
และสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าดวงตะวัน
คือความรักของพ่อฉันที่ ยิ่งใหญ่เกินใคร
ฉันก็ยังเป็นเด็กเสมอ......
ทุกครั้งที่แม่เจอฉันไม่เคยเป็นผู้ใหญ่
พ่อก็คงอยากอุ้มฉันเหมือนก่อน แต่ฉันหนักเกินไป
วันนี้จึงได้แค่กอดฉันไว้และมอบให้แต่สิ่งดีดี
คือความสุขที่สุดในชีวิต...........
ที่ฉันมีพ่อแม่ใกล้ชิดอยู่ตรงนี้
ด้วยความรัก..... ความอบอุ่นที่ฉันมี
ทำให้ฉันมีก้าวที่ดีและมั่นคง
27 กุมภาพันธ์ 2545 18:43 น.
นู๋หนึ่ง
เมื่อวันวานของฉันไม่สวยงาม
ขอร้องเธออย่าถามถึงได้ไหม...........
ฉันไม่ต้องการเก็บมันไว้ในใจ
เพราะกำลังเริ่มต้นใหม่กับสิ่งดีดี
ไม่ว่าที่ผ่านมาจะเป็นอย่างไร
แต่นาทีต่อไปนับจากนี้.......
อยากให้เธอเชื่อหัวใจที่ฉันมี
ว่าฉันจะเป็นคนดีเพื่อเธอ
25 กุมภาพันธ์ 2545 18:00 น.
นู๋หนึ่ง
เพราะที่ไหนๆก็มีฟ้า
ฉันเลยไม่หวั่นว่าเธอจะไกลห่างสักแค่ไหน
ถึงจะอยู่ไกลฟ้าแต่ว่าใกล้หัวใจ.....
จะเหน็บหนาวสักเท่าไหร่ ยังรับรู้ได้ไออุ่นจากเธอ
ฟ้าจะกว้างไกลสักแค่ไหน
ขอแค่เธอคิดถึงฉันทุกวันไม่ปล่อยให้ฝันเพ้อ
ก็เหมือนเราใกล้กันแค่เอื้อมใช่ไหมเธอ
เพราะความรู้สึกดีๆที่อบอวลสม่ำเสมอ
จะช่วยให้ฉันกับเธอยิ่งใกล้กันและกัน
15 กุมภาพันธ์ 2545 22:04 น.
นู๋หนึ่ง
ทุกรอยเท้าที่ก้าวเดิน
กับเรื่องราวที่ต้องเผชิญตรงหน้า
ลายครั้งหลายคราวที่มีน้ำตา
เพียงคนหนึ่งที่พึงพาก็คือเธอ......
ทุกนาทีที่เดียวดาย
เธอปัดเป่าความเหงาให้ได้เสมอ
ครั้งแรกที่หัวใจได้พบเธอ
เป็นครั้งเดียวที่ได้เจอรักแท้ในใจ
10 กุมภาพันธ์ 2545 18:43 น.
นู๋หนึ่ง
ฉันรักเธอแล้วหมดหัวใจ
แม้เธออาจจะไม่ใช่ใครในความฝัน
แต่ในโลกแห่งความจริง...เธอคือคนที่ผูกพัน
ทำให้รู้ว่าอุดมคตินั้นไม่ได้สำคัญเสมอไป
ความรักทำให้พบความจริง
ว่าเราไม่จำเป็นต้องทำในทุกสิ่งที่คิดไว้
เมื่อทุกอย่างที่เธอเป็น.....คือสิ่งที่ชัดเจนในหัวใจ
ฉันจึงหลุดพ้นจากความฝันใดๆ และมีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่อรักเธอ