14 พฤษภาคม 2545 15:37 น.
นู๋หนึ่ง
มีหวังน้อยนิดที่จะรอ......
มีความรู้สึกดีดีไว้สานต่อ ก่อสร้างฝัน
มีสายตาอาทรไว้ผูกพัน
มีหมื่นล้านวันที่เก็บคำรักกันไว้ในใจ
แค่นี้ก้อสุขใจแล้ว.....
แม้ไม่มีวี่แววความรักจากคนไหน
ขอแค่ปหนึ่งความรู้สึกนี้มีเพื่อเธอตลอดไป
วันข้างหน้าแม้จะต้องเจ็บร้าวแค่ไหน
ไม่เคยเสียใจที่ได้รักเธอ
11 พฤษภาคม 2545 18:56 น.
นู๋หนึ่ง
ไม่รักก้อบอกได้.........
ทำไมต้องทำร้ายความห่วงหา
ฉันก้อเจ็บไม่ต่างกันคนดีที่ผ่านมา
อยากเอ่ยคำลา ติดที่ว่ายังห่วงใย
หากวันนี้เธอมีใครดูแล
ไม่จำเป็นต้องแครื แค่คนที่ยังอ่อนไหว
แม้ไม่รักกันเท่าไหร่........
ก็อย่าทำเหมือนไม่รู้จักกันได้ไหม ใจแทบพัง
10 พฤษภาคม 2545 19:47 น.
นู๋หนึ่ง
มีหัวใจหรือป่าว.......
ถามอะไรอย่างนั้นเล่า? มีอะไรสงสัย
แค่เฉยชาเท่านั้นเหรอ เธอถึงคิดว่าฉันไม่มีหัวใจ
แค่ไม่ได้มาอยู่ใกล้ๆเะอก็คิดว่าไม่ได้ห่วงใยไม่รักกัน
คิดมากน๊า.......คนดี
อย่าเอาเรื่องแค่นี้มาตัดสินความรู้สึกของฉัน
ถ้าไม่มีหัวใจคงไม่คิดจะมีเธอไว้ผูกพัน
ถ้าไม่มีหัวใจ...คำถามของเธอสั้นๆ......
คงไม่ทำให้ฉันน้อยใจ
10 พฤษภาคม 2545 19:07 น.
นู๋หนึ่ง
ดูเหมือนไร้เหตุผล
ที่ฉันต้องดิ้นรนไปไขว่คว้า
เพียงเพื่อจะหลงเหลือวันเวลา
ที่จะทำให้เรากลับมาผูกพัน
ดูเหมือนไร้เหตุผล
ที่จะทำให้เธอฝืนทนมารักฉัน
ดูเหมือนสิ่งที่ทำไปไม่สำคัญ
ในเมื่ออยากจากกันไปเต็มหัวใจ
แต่เพราะนาทีนี้ชีวิตฉัน
ไม่มีคนที่ทำให้วันคืนสดใส
จึงขอร้องอีกสักครั้งอย่างไม่อายใคร
กลับมาหาฉันหน่อยได้ไหม.....ฉันขอร้อง
9 พฤษภาคม 2545 19:27 น.
นู๋หนึ่ง
หลับตาลงคืนนี้........
มีแต่ภาพเธอคนดีให้หวั่นไหว
อบอุ่นและคิดถึงท่วมท้นใจ
เมื่อไหร่นะเช้าวันใหม่จะมา
กลางคืนมีแต่เงียบและเหงา
มีแต่ความว่างเปล่าเหว่ว้า
อยากให้ถึงอีกวัน จะไๆด้พบกันแล้วสบสายตา
อย่างน้อยที่รักก็อยู่ตรงหน้า...เอื้อมมือคว้าก้อเจอ