15 กุมภาพันธ์ 2545 22:04 น.
นู๋หนึ่ง
ทุกรอยเท้าที่ก้าวเดิน
กับเรื่องราวที่ต้องเผชิญตรงหน้า
ลายครั้งหลายคราวที่มีน้ำตา
เพียงคนหนึ่งที่พึงพาก็คือเธอ......
ทุกนาทีที่เดียวดาย
เธอปัดเป่าความเหงาให้ได้เสมอ
ครั้งแรกที่หัวใจได้พบเธอ
เป็นครั้งเดียวที่ได้เจอรักแท้ในใจ
10 กุมภาพันธ์ 2545 18:43 น.
นู๋หนึ่ง
ฉันรักเธอแล้วหมดหัวใจ
แม้เธออาจจะไม่ใช่ใครในความฝัน
แต่ในโลกแห่งความจริง...เธอคือคนที่ผูกพัน
ทำให้รู้ว่าอุดมคตินั้นไม่ได้สำคัญเสมอไป
ความรักทำให้พบความจริง
ว่าเราไม่จำเป็นต้องทำในทุกสิ่งที่คิดไว้
เมื่อทุกอย่างที่เธอเป็น.....คือสิ่งที่ชัดเจนในหัวใจ
ฉันจึงหลุดพ้นจากความฝันใดๆ และมีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่อรักเธอ
9 กุมภาพันธ์ 2545 13:55 น.
นู๋หนึ่ง
เนิ่นนานแค่ไหนที่เรามีกัน
เธอเคยนับนับคืนนับวันบ้างไหม
กาลเวลาก่อเกิดเรื่องราวระหว่างใจ
ไม่ว่าจะเกิดอะไรเราก็จะนำหัวใจเดินข้ามมา
ไม่เคยมีสิ่งใดที่มากมาย
พอที่จะลดความหมายและคุณค่า
เรายังคงรักแล้ะมีกันตลอดมา........
เป็นคำสัญญาที่เราต่างมองตาก้อเข้าใจ
เราจะเดินเคียงข้างกันอย่างนี้
ไม่ว่าเวลาแห่งชีวิตที่มีจะนานแค่ไหน
เราจะผูกพัน.....มีเธอและฉันตลอดไป
รักเราชนะทุกสิ่งได้เราจะก้าวไปพร้อมกัน......