24 เมษายน 2545 19:55 น.
นู๋หนึ่ง
ฝากหัวใจไว้ให้
สัญญาได้ไหมจะรักษา
อย่าให้มันเจ็บปวดกลับมา
อย่าให้เจ้าของเสียน้ำตาที่ไว้ใจ
แม้ถ้าวันนึงข้างหน้ามันต้องร้าวราน
ก็อย่าให้มันต้องซมซานกลับมาเป็นใช้ได้
ไม่อยากเห็นสภาพเข่นนั้นของหัวใจ
เพราะฉะนั้นจงอย่าเอากลับมาให้.......
ปล่อยให้มันตายอยู่ที่เธอได้ยิ่งดี
21 เมษายน 2545 17:02 น.
นู๋หนึ่ง
ได้เรียนรู้หัวใจคน
จากความรักที่ผ่านพ้นในครั้งนั้น
ได้รู้ว่า.......คนที่เคยผูกพัน
ไม่จำเป็นต้องมีหัวใจดวงเดียวกันเสมอไป
เขาอาจจะจากไปได้เสมอ...
โดยที่หาเหตุผลไม่เจอ.....ว่าเหตุใด
เขาอาจไม่ปวดร้าวคราจากไกล
แต่เราแทบขาดใจไๆปตรงนั้น
ได้เรียนรู้......ความแปรผัน
จากคนที่บอกว่ารักกันแท้ไม่แปรผัน
ได้เรียนรู้ว่าการทำร้ายกัน......
บางทีก้อมาจากคนใกล้ตัวนั้น ไม่ใช่ใคร
31 มีนาคม 2545 20:38 น.
นู๋หนึ่ง
ไม่มีใครแทนที่เธอได้หรอกคนดี
เพราะไม่มีใครแทนที่ใครได้เหมือนคนเก่า
วันเวลาที่ผ่านมาระหว่างเรา
สิ่งใดก็ไม่เทียบเท่าความผูกพัน
เราต่างอยู่กันห่างไกล
แต่ความอาทรห่วงใยก็ไม่แปรพัน
ไม่มีสิ่งใดสามารถเปลี่ยนแปลงหรือแบ่งปัน
ให้ความรู้สึกนั้นเลือนไป
ยังคงมีรัก........หวังดี
รอเธออยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน
ความรู้สึกดีๆมากมายที่มอบให้
อยากให้เธอเก็บเอาไว้ใกล้ๆใจ ใกล้ๆตัว
29 มีนาคม 2545 17:16 น.
นู๋หนึ่ง
ยกให้เธอทั้งใจนี่เลย
มอบให้คนคุ้นเคยคนนี้
คนที่อบอุ่น......ห่วงใยกันทุกนาที
คนที่สำคัญ..........สุดหัวใจ
ให้ทั้งใจ เธอก็ทุ่มใจดูแล
แล้วฉันจะเอาความคิดที่จะแคร์คนอื่นมาจากไหน
ที่ผ่านมาเคยรักมากเพียงใด
ความรักยังมีให้และมีความอาทรห่วงใย
อีกมากมายเพิ่มเติม........
27 มีนาคม 2545 15:50 น.
นู๋หนึ่ง
ฉันอาจจะใจร้ายกับใครได้ร้อยพัน
แต่ไม่มีวันทำเช่นนั้นกับเธอแน่
เธอคนเดียวที่ฉันแคร์ที่ฉันยอมให้เห็นความอ่อนแอ
เป็นคนที่ฉันแคร์อย่างมากมาย
กับการที่ฉันคอยห่วงคอยแคร์
ก็ไม่เคยรู้สึกพ่ายแพ้เธอตรงไหน
เพราะฉันทำไปตามความรู้สึกของใจ
ที่มีไว้ให้เธอ........คนเดียว