18 ตุลาคม 2551 03:21 น.
นู๋ลี
ฉันเก็บความรักมาฝาก
เก็บจากดวงใจใสพิสุทธิ์
เก็บดอกไม้ระหว่างทางตอนร่างทรุด
เพียงหวังฉุดรั้งใจเธอให้ผลิบาน
นู๋ลี เขียน
16 ตุลาคม 2551 15:46 น.
นู๋ลี
.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....
อุดมการณ์ อุดมเกิน เดินทางผ่าน
เปิดตำนาน นายกที่ ยี่สิบหก
สุมหัวกัน ปั้นคนบ้า เป็นนายก
สกปรก อกเอ่ยมาร มาครองเมือง
.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....
เป็นนายก ไร้อำนาจ ขาดคุณค่า
เหมือนเป็นหมา รอนายโยน เนื้อชิ้นเขื่อง
ทำทุกอย่าง เพื่อโคตรเหง้า มันรุ่งเรือง
ชาติบ้านเมือง เป็นอย่างไร ช่างหัวมัน
.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....
ยกความถูก ความชอบธรรม มากล่าวอ้าง
เอาหนทาง อำนาจมืด มาข่มขวัญ
เอาเงินตรา มาฟาดหัว ฮั้วทั่วกัน
เอามาบั่น หั่นแผ่นดิน สิ้นชาติไทย
.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....
มันรวมพล คนชั่วช้า ห่าลงทับ
ประเทศยับ อับหนทาง ร้างความหมาย
ทำสยาม ธานี นี้วอดวาย
คนจัญไร ขายชาติ ขาดความดี
.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....
หกตุลา ห้าหนึ่ง จึงประกาศ
คนรักชาติ ใจองอาจ จิตมาดหมาย
มาเรียกสิทธิ ทวงคืน อธิปไตย
จึงออกไป ปิดล้อม รัฐสภา
.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....
เจ็ดตุลา ห้าหนึ่ง ถึงที่สุด
อมนุษย์ สุดสามานย์ มารใจหมา
กระสุนจริง บอกปืนยาง แก๊สน้ำตา
ไอ้ชั่วช้า ผลาญพร่า ฆ่าคนดี
.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....
เดรัจฉาน หาญกล้า ท้ามนุษย์
เลวที่สุด ฉุดไม่อยู่ ดูบัดสี
มันหยาบช้า บ้าดีเดือด ไม่เหลือดี
ไอ้อัปรีย์ กินชาติ อนาจใจ
.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....
อุดมการณ์ อุดมกู ดูให้ออก
โจรปอกลอก เต็มสภา บ้าฉิบหาย
เร็วมวลชน คนกู้ชาติ รีบออกไป
ใจสานใจ ใจห่วงหวง ทวงไทยคืน
.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....๐.....
นู๋ลี เขียนไว้เมื่อ ๗ ตุลาคม ๒๕๕๑
ที่ http://mblog.manager.co.th/chaleejang/th-32094/
16 ตุลาคม 2551 14:24 น.
นู๋ลี
ณ มุมหนึ่ง มุมไหน ถ้าใจเหงา
ใจก็เศร้า อยู่นั่นแล้ว ไม่เลือนหาย
ณ มุมหนึ่ง มุมไหน ใจหนอใจ
เอาสุขใส่ ใจเริงร่า ยิ้มรับมัน
นู๋ลี เขียน
16 ตุลาคม 2551 14:22 น.
นู๋ลี
ไหว ไหว ปลิวไปไหน
ทั้งลมไหว ทั้งใจฉัน
มัวคิดหนัก คว้าไม่ทัน
หัวใจฉัน ปลิวตามลม
นู๋ลี เขียน
16 ตุลาคม 2551 14:20 น.
นู๋ลี
อบอุ่นด้วยใจอิ่ม
อุ่นอิ่มด้วยใจเอื้อ
รักร้ายใจไม่เหลือ
รักเหลือเฟือรักร้าวแล้ว
นู๋ลี เขียน