23 พฤษภาคม 2548 18:33 น.
นู๋น้อย_ร้อยปัญหา
ดวงดาวจ๋า
ช่วยบอกคนทางนู้นว่าถ้ามีเวลา โทรมาหน่อยได้ไหม
คนทางนี้ เหง๊าเหงา จาขาดจัย
อดคิดถึงเธอมะไหว นะคนดี
มะใช่คนใจน้อย
แค่กำลังน้อยใจ คนไกลห่าง
ไม่มีแม้แต่เสียง ไม่มีซักข้อความ
อย่าให้ฉันคิดว่ารักของเรา กำลังเลือนราง ต่างจากเดิม
ช่วยโทรมาบอกข่าวคราว
หรือฝากดวงดาว มาบอกรักฉัน
ขอคำเป็นห่วง หรืออะไรก็ได้ที่ทำให้ฉันมั่นใจ ว่ายังรักกัน
ขอเพียงซักถ้อยคำ ที่ทำให้ฉันอบอุ่นเหมือนเดิม
การรออยู่อย่างนี้
เหว่ว้าสิ้นดีนะ!! รู้ไหม
อยากเจอหน้า อยากเห็นรอยยิ้มหวานๆจากคนของจัย
ดวงดาวจ๋า ช่วยถามเขาให้ฉันหายข้องใจ
ว่าระหว่างเรา ยังรักกันเหมือนเดิมไหม หรือเปลี่ยนแปลง?
22 พฤษภาคม 2548 18:43 น.
นู๋น้อย_ร้อยปัญหา
ขอให้รักกันนานๆ
ฉันจะไม่ไประราน หรือทำลายอะไรทั้งนั้น
ไม่ใช่ว่าเป็นนางเอก รู้จักเสียสละ บ้าน่ะ! อะไรกัน?
แค่ทำไปตามประสา คนที่เคยรักกัน เท่านั้นเอง
จะคิดอะไรมาก
ฉันไม่ได้อยากเรียกร้อง อะไรรู้ไหม
ที่ทำอย่างนี้ ไม่ได้ต้องการให้เธอมาสนใจ
ไม่ได้ต้องการคำสงสารใดๆ ไม่ได้ต้องการให้เธอกลับมา
แค่จะยืนอยู่อย่างนี้
อยู่ตรงที่ที่เราเคยรักกันเท่านั้น
บอกไม่ได้ ว่าไม่รักเธอแล้ว จะโกหกทำไมกัน
ยังรักอยู่ ยังรออยู่ทุกวัน แค่ไม่ต้องการเห็นเธอหันหลังกลับมา
อยากให้อยู่กับคนที่เธอรัก
ส่วนฉันแค่เป็นคนเคยรู้จัก เคยรักกัน เพียงเท่านี้
ให้เธอลืมอดีต ความทรงจำ ความรู้สึกที่ดีๆ
ส่วนฉันคนนี้ ยังขอจดจำทุกช่วงเวลาที่เราเคยมี
เป็นที่รองรับความเหงาต่อจากนี้ ที่จะมีแค่ฉันคนเดียว
21 พฤษภาคม 2548 16:19 น.
นู๋น้อย_ร้อยปัญหา
อาจเป็นความงดงามของวันเวลา
ที่นำพาเธอมาพบฉัน
อาจเป็นพรมลิขิตที่เขาว่ากัน
ที่นำเธอมาผูกพัน ที่หัวใจ
อาจเป็นความบังเอิญของสองเรา
ที่ไม่เคยคาดเดา ว่าจะมาเจอกันอย่างนี้
อาจเป็นสิ่งที่ไม่มีใครตั้งใจนะคนดี
ที่ทำให้เรา2คนนี้รู้จักกัน
อาจเป็นโชคชะตาที่เล่นตลก
ที่ทำให้พบกับคนที่ตามหา
อาจเป็นความจงใจของช่วงเวลา
ที่รู้ว่า ตอนนี้ไม่เหลือใคร
อาจเป็นเพียงแค่คำว่ารัก
ที่ทำให้เรารู้จักเข้าใจ และห่วงหา
อาจเป็นจุดนึง ของวันเวลา
ที่ต้องพบใครสักคน เพื่อสอนให้รู้ว่า รักมีจริง
20 พฤษภาคม 2548 16:54 น.
นู๋น้อย_ร้อยปัญหา
เธอมาบอกกันฉัน เธอมาย้ำว่ารักเขา
พร้ำเพ้อว่ารักคนคนนั้น มากแค่ไหน
ฉันก็ได้แต่ปลอบ ได้แค่คิดอยู่ในใจ
ถ้าฉันแทนเขาได้ ก็คงดี
แต่ก็เป็นได้แค่ที่ปรึกษา
ในเวลา ที่เธอรักเขาอยู่อย่างนี้
ความเจ็บช้ำกับน้ำตาที่เธอมี
รู้ไหมฉันคนนี้ เจ็บกว่าใคร
เธอคอยไถ่ คอยถาม
ว่าการที่ให้คนคนนั้นรักเธอ ต้องทำตัวแบบไหน
ฉันได้แค่บอก ว่าการที่เราจะให้เขามารัก มาใส่ใจ
ไม่จำเป็นต้องทำตัวเป็นใครๆ ที่เขาต้องการ
ถ้าเราบังคับใจใครได้
คงไม่มีใคร ต้องมานั่งร้องไห้หรอก จิงไหม
ฉันเป็นหนึ่งคน ที่ไม่อยากบังคับใจใคร
เพราะไม่ว่าเธอจะรักใคร ฉันก็เลือกที่จะรักเธอได้ เหมือนเดิม
19 พฤษภาคม 2548 17:01 น.
นู๋น้อย_ร้อยปัญหา
ใบไม้กำลังโอนเอียงตามเสียงของลม
สายน้ำกำลังไหลลง ตามลมที่พัดผ่าน
สายลมแรง กำลังจะพัดใครอีกคนในวันวาน
ความผูกพันที่เนิ่นนาน กำลังจะเลยผ่านและจากไป
ส่วนความทรงจำในหัวใจดวงนี้
จะยังอยู่ตราบเท่าที่ ฉันยังไม่เลือนหาย
ทั้งเสียงหัวเราะ คราบน้ำตา ความรู้สึกมากมาย
ทั้งคำบอกลาครั้งสุดท้าย ก่อนที่เราจะจากกัน
คงถึงเวลาแล้วสินะ ตอนนี้
ฉันจะจดจำทุกเสี้ยววินาที ที่ผ่านไปอย่างช้าๆ
มองหน้าเธอ ให้คุ้มกับวันเวลาที่ผ่านมา
เธอยิ้มครั้งสุดท้าย ก่อนสายลมจะย้ำเตือนนาทีที่ต้องจากลา ลมพัดแรงขึ้นเพื่อให้รู้ว่า ต้องจากกัน
ขอให้สายลมพัดเธอไปในที่ที่ดีๆนะ
แล้วเค้าจะรอวันที่สายลมจะพัดหวนคืน
หน้าส่วนตัว
830
