5 ธันวาคม 2547 18:10 น.
นิลยา
อยู่เคียงคลื่นคืนไหนหากใจเหงา เขียนเรื่องเล่าระหว่างกลางทรายใส
บทบรรยายสายจินต์ที่รินใจ ทาบทาไว้ให้คลื่นกลืนอารมณ์
เธอต้องการสิ่งใดตามใจฝัน ฝากรำพันเผื่อแผ่แม้ขื่นขม
ไปเถิดทุกฟากฟ้าลบค่าตรม จะคอยบ่มแรงทุกข์เป็นสุขใจ
ทุกความฝันฟันฝ่ากลางฟ้าเหงา ผืนทรายเก่าผูกพันคลายหวั่นไหว
กับหนึ่งคนหากจำคำห่วงใย เธอจะไม่อ่อนท้อต่อปลายทาง
ยิ้มทุกครั้งแม้ไม่ได้เจอฉัน รอยยิ้มอันเสรีหรี่ฟ้าสาง
ที่เนินทรายแนวหรูช่วยปูทาง คนอ้างว้าง...จงชื่นกับคลื่นชลฯ
นิลยา ๕/ ธ.ค./ ๔๗
5 ธันวาคม 2547 17:48 น.
นิลยา
ธ ทรงเป็นประธีปธรรมนำแสงส่อง ไทยทั้งผองร่มเย็นเป็นศักดิ์ศรี
รวมราษฎร์สุขด้วยพระบารมี ชาติทวีเด่นด้วย ธ ช่วยไทย
ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่ง เป็นองค์มิ่งกษัตราสง่าสมัย
เจ็ดสิบเจ็ดพรรษามหาชัย ร่วมเทิดไท้ขอพระองค์ทรงพระเจริญ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า นางเยาวลักษณ์ ศรีภักดี และครอบครัว
หน้าส่วนตัว
460
