2 กรกฎาคม 2551 14:11 น.
นิรา
ฉันร้อนรุ่มกลุ้มใจในหัวอก
เหมือนนรกหมกไหม้ไฟแผดเผา
หลงระเริงรื่นรมย์เสพสมเงา
มันหลอกหลอนยั่วเย้าให้เฝ้ารอ
ดังความฝันไขว่คว้าเข้าถาโถม
คอยเล้าโลมรุมเร้าเฝ้าร้องขอ
ต้องเติมเต็มสักเท่าใดใจจึงพอ
ราคะก่อราคีร่านซ่านฤดี
เหมือนแมงเม่าร่าเริงร่อนถลา
ปรารถนาความร้อนแรงแห่งแสงสี
จึงมุ่งมั่นหลงภักดิ์ในอัคคี
ด้วยพร้อมพลีมอบร่างลงกลางไฟ
แม้นทั้งรู้พระเพลิงยังเหลิงหลง
ร้อนแค่ร้อนมันคงมิพ้น "ใคร่"
เพลิงแค่เพลิงสุมมันลงกลางใจ
แผดเผาให้แดดิ้นสิ้นชีวา
เป็นคนเหมือนภูตผีสิงสถิตย์
นำชีวิตบัดสีพลีตัณหา
ระริกร่างเลือดเนื้อเพื่อบูชา
เสพกามารื่นรสบทอัศจรรย์
โถมถั่งโถมโลมเล้าเข้าหลอกล่อ
เพื่อเติมต่อเส้นทางอย่างหฤหรรษ์
หลงเวลาปลาบปลื้มจนลืมวัน
ความสุขสันต์ผันแปรไม่แน่นอน
นาฬิกาเดินไปไม่หยุดนิ่ง
ดั่งถูกสิงให้เริงรำระบำฟ้อน
ระริกร่างรื่นรสทุกบทตอน
ตัวละครแสดงนำระบำโลกีย์