31 สิงหาคม 2552 15:51 น.
นิระนา
ที่ตรงนั้นนานแล้วฉันเคยอยู่
ได้เคียงคู่เคียงข้างไม่ห่างหาย
แต่วันนี้เธอมีเขาเคียงข้างกาย
หมดความหมายรักเรา...จบลง
คงไม่มีสิทธิ์คิดทวงเธอกลับคืน
หมดที่ให้ยืนสำหรับฉันคนเก่า
เปล่าประโยชน์ที่จะรั้งได้แต่เหงา
ได้แต่เศร้ากับรัก...ที่ผ่านมา
อยาก...ยังอยากยืนอยู่ตรงนั้น
อยากเป็นคนที่สำคัญมีความหมาย
อยากเป็นหนึ่งคนที่เธอรักหมดหัวใจ
อยากจะกลับไปยืนอยู่เคียงข้างเธอ
แต่มันคงเป็นแค่ความฝัน
เป็นแค่เพียงวันวานที่ผ่านเลย
ยากเหลือเกิน เกินกว่าจะเอื้อนเอ่ย
ว่ารักเธอจังเลยคนดี.............
จะเก็บเอาความทรงจำที่เรามี
ให้ลึกที่สุดในใจนี้ในใจฉัน
ยากเย็นแค่ไหนกับการไม่มีกัน
ก็ขอเก็บเอาไว้ละกัน....เพราะรักเธอ
17 สิงหาคม 2552 11:45 น.
นิระนา
มีสองคำที่เขาไม่เห็นค่า
ไม่ปรารถนาจะเอามาใส่สมอง
ไม่นึกถึง ไม่เคยคิด จะตริตรอง
ในสมองเขาไม่มีจรรยาบรรณ
เขานึกถึงแต่ตัวเอง...เป็นหลัก
ไม่อาจเป็นที่พิงพักของใครได้
เป็นหัวหน้า เป็นรอง หรือเป็นใคร
ก็คงไม่มีคุณสมบัติเพียงพอ
ใครหลายคน คงคิดเช่นฉัน
ไม่มีวันที่ศรัทธาคนอย่างเขา
อยากมากแค่เกรงกลัว ไม่คิดเอา
สรรเสริญในใจเรา ไม่มีวัน
ซื่อสัตย์ และสัจจะ เขาไม่มี
เพียงเท่านี้ก็คงรู้ ว่าเพียงไหน
สองคำนี้เขาสะกดไม่ออกหรือไร
ภายในใจเขาจึง...เลวทราม