2 กุมภาพันธ์ 2552 21:49 น.
นิระนา
เขากับฉันต่างกันที่ตรงไหน
ใจของเธอรู้สึกเช่นไรในวันนี้
ส่วนตัวฉันยังคงรักเธอเต็มที่
แต่วันนี้เธอมีเขา...เข้ามาอีกคน
เธอกับฉันคบกันมานานเนิ่น
เริ่มหมางเมินดูไร้ค่าเธอว่าไหม
เขากับฉันวันนี้เธอ...จะเลือกใคร
ช่วยได้ไหม....ให้เธอเอาเลือกสักทาง
ไม่รู้ว่าฉันทำผิดอะไร........
ตอบฉันทีได้ไหมหากผิดพลั้ง
อยากจะขอร้องเธอพยายามจะเหนี่ยวรั้ง
สุดแรงต้านสุดกำลัง....เอาเธอคืน
นี่นะหรือคือรางวัลความซื่อสัตย์
มันช่างขัดกับความรักที่เพียรให้
นี่นะหรือการตอบแทนความจริงใจ
ต้องเสียเธอให้กับใครที่มาทีหลัง
ผิดด้วยหรือที่รักเธอไม่รักใคร
ผิดด้วยหรือเธอจึงให้ฉันสิ่งนี้
ผิดด้วยหรือที่รักเธอด้วยใจที่มี
ผิดด้วยหรือคนดี....ที่ไม่เคยปันใจ
หากต้องการเลือกเขาเราก็จบ
จะไม่ขอพานพบให้เธอสมหวัง
ฉันผิดเองที่รักมากหวังจริงจัง
ไม่เคยเผื่อความผิดหวังต้องตรอมตรม
อย่ายึดติดกับฉันเพราะสงสาร
นั่นยิ่งทรมานใจฉันเป็นพันเท่า
หยุดเถิดหนาหากไม่รักอยากเลือกเขา
ก็ไปเถิดฉันไม่เอาความเห็นใจ
ไม่ต้องห่วงว่าฉันทนไม่ไหว
ไม่ต้องห่วงว่าใครจะเจ็บช้ำ
ไม่ต้องห่วงว่าใครทนระกำ
ไม่ต้องห่วงเพราะฉันไม่ต้องการ
ให้ฉันมีโอกาสเริ่มต้นใหม่
ให้ฉันได้เจอใครที่เหมาะสม
ให้ฉันได้หายเจ็บให้ใจรื่นรมณ์
ให้ฉันได้หายขื่นขมกับรักของเธอ
29 มกราคม 2552 10:18 น.
นิระนา
ที่ตรงนี้มีความทรงจำเก่าๆมากมาย
ความรู้สึกไม่เคยจางหายพร้อมเวลาที่เวียนหมุน
ภาพความหลังยังสะท้อนให้คิดถึง...ยังคุ้นคุ้น
ยังรู้สึกอุ่นอุ่นเหมือนเธอยังไม่ปล่อยมือ
ที่เดิมแห่งนี้.....ยังไม่มีอะไรที่เปลี่ยน
ได้แต่ขีดเขียนความรู้สึกนั้นเอาไว้
ยังเป็นคนเดิมที่รักเธอคงมั่นไม่เปลี่ยนใจ
ยังห่วงหา อาทรณ์ ห่วงใยเช่นวันวาน
29 มกราคม 2552 10:06 น.
นิระนา
ฉันฝัน....สักวันจะมีเธอเคียงข้าง
ร่วมฝ่าฝันอุปสรรคต่างๆ ไม่หวั่นไหว
ฉันฝัน......สักวันจะต้องสมดั่งใจ
ว่ามีเธอเคียงใกล้ใช้ชีวิตร่วมกัน
แต่ความฝัน...ก็แค่ความฝัน
เมื่อถึงวันที่เรานั้นต้องทำใจ
ยอมรับความผิดหวังนั้นให้ได้
เมื่ออะไรต่ออะไร ไม่ได้เป็นไปอย่างที่ต้องการ
ผิดหวังเหลือเกินคนดี....
ที่ในวันนี้ฝันของเราพังสลาย
หากความเป็นจริงเหมือนอย่างฝันพรั่งพราย
บทสรุปสุดท้ายคงไม่ลงเอยด้วยการทุกข์ทน
เธอเจ็บ...ฉันเจ็บ...ด้วยกันทั้งคู่
แต่ที่ต้องทนเฝ้าดู...อยู่อย่างนี้
ตอบเธอไม่ได้ถึงเหตุผลที่มี
คงไม่มีคำพูดดีดี....มาอธิบายให้เธอฟัง
อยากบอกว่าดีใจ...ที่ครั้งหนึ่ง
เคยผูกพันธ์ลึกซึ้งขนาดไหน
อยากบอกเธอเหลือเกิน...ว่าภูมิใจ
และไม่เคยเสียใจ ที่ได้รักเธอ
28 มกราคม 2552 16:38 น.
นิระนา
ผิดไหมหากว่าฉันนั้นยังรัก
มากกว่าคนรู้จักอย่างที่เธอบอกใครเขา
ผิดไหมหากฉันไม่เคยลืมเรื่องระหว่างเรา
ยังคงติดตามเป็นเงาของวันวาน
ผิดไหมที่ฉันเป็นคนมั่นคง
ที่ยังคงซื่อตรงแม้เธอเลือกเขา
ผิดไหมหากฉันอยากเก็บเรื่องของเรา
เป็นบันทึกของความว่างเปล่า...ว่าไร้เธอ
ผิดไหมหากฉันขอสิทธิ์แค่นี้
แค่เก็บความรักความหวังดีของเธอไว้
แม้วันนี้เธอเองจะเปลี่ยนไป
แต่ฉันก็ยังขอเก็บเอาไว้...ไม่อยากลืม
ผิดมากใช่ไหม....คนดี
ที่ในวันนี้ฉันยังคงยืน อยู่ที่เก่า
ผิดมากใช่ไหม....ที่ยังคงทนเงียบเหงา
ด้วยหวังเล็กๆว่าเรา จะคืนกลับมา
ไม่ขออะไรมากเลยคนดี....
ขอแค่ให้หัวใจดวงนี้ได้มีเธออยู่ใกล้ๆ
ให้ฉันได้เก็บเธอไว้ในความทรงจำตลอดไป
และจะไม่เสียใจ....ที่ครั้งหนึ่งเคยได้รักกัน
26 มกราคม 2552 14:34 น.
นิระนา
ผิดด้วยหรือหากวันนี้ฉันร้องไห้
ให้กับใจที่ผิดหวังต้องเศร้าหมอง
ผิดด้วยหรือหากใครเห็นน้ำตานอง
ด้วยจับจ้องเพราะฉันเจ็บสุดเกินทน
ฉันก็แค่ผู้หญิง......ธรรมดา
ไร้มารยาเล่ห์เหลี่ยมให้พิศวง
แต่ตัวฉันก็เหย่อหยิ่งและทรนง
ถึงไม่เป็นดั่งหงส์...แค่ติดดินก็ตาม
แต่ฉันไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนแอ
ก็เพียงแค่ยอมแพ้และอ่อนไหว
เมื่อความรักของเธอจากฉันไป
เพราะไม่เหลือเยื่อใยเช่นวันวาน
ฉันยอมรับในความผิดหวังนั้น
ไม่ว่ามันจะหนักหนาซักแค่ไหน
ฉันยอมรับในความเป็นไป
ไม่ว่าเจ็บแค่ไหนก็พร้อมทน
หน้าส่วนตัว
1407
