8 กันยายน 2548 15:03 น.
นิรนาม / แก้ว กลางไพร
รวมความคิดมิตรสัมพันธ์วรรณศิลป์
รวมเป็นถิ่นวรรณกรรมฉ่ำสดใส
รวมความคิดความฝันอันเกรียงไกร
รวมเอาไว้ในบานชื่นแสนชื่นบาน.
8 กันยายน 2548 15:00 น.
นิรนาม / แก้ว กลางไพร
ยามที่เธออยู่ใกล้ฉันไม่ซึ้ง
ฉันนี้จึงเฉยเมยอย่างเคยเห็น
แม้นเธอจะทุกข์ทนจนลำเค็ญ
ฉันนี้เป็นเหมือนคนจนน้ำใจ
ยามเธอจากร้างลาหาบอกกล่าว
ฉันปวดร้าวดวงจิตคิดหมองไหม้
โอ้เพื่อนแก้วหลบลี้อยู่ที่ใด
รู้หรือไม่...ใครคนหนึ่ง...คิดถึงเธอ.
8 กันยายน 2548 14:57 น.
นิรนาม / แก้ว กลางไพร
ฝากอักษรกลอนบทหนึ่งซึ่งหัดเขียน
ด้วยความเพียรหลายเพลามานั่งฝัน
ด้วยดวงจิตคิดรักงานด้านประพันธ์
แม้นจำนรรจ์ไม่หวานซ่านฤดี
ด้วยความคิดความฝันอันเจิดจ้า
ฉันจึงกล้าเขียนกลอนอักษรศรี
ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจหทัยดี
แต่ฉันนี้ก็อุตส่าห์กล้าส่งมา
ทั้งสำนวนไม่ชวนซึ้งตรึงดวงจิต
ด้วยความคิดฉันยังด้อยน้อยภาษา
ไม่ระรื่นชื่นใจในอักษรา
แต่ทว่าความจริงใจหาใดเกิน
ขอวอนเพื่อนวอนมิตรสนิทใกล้
กำลังใจมีบ้างอย่างห่างเหิน
จะติชมว่าต่อก็ขอเชิญ
แม้ขาดเกินช่วยแนะนำจะทำตาม
ด้วยตัวฉันนั้นด้อยน้อยความรู้
จึงหวังผู้มีเมตตาอย่าเหยียดหยาม
หวังสักวันคงมีชื่อแสนลือนาม
เขียนอยู่ตามหนังสือบ้างอย่างหลายคน
ขอฝากตัวฝากใจไว้เป็นน้อง
พี่อย่าข้องดวงจิตคิดฉงน
พี่โปรดรับน้องใหม่ไว้สักคน
ดวงกมล.ฝากชื่อเสียง....สำเนียงเอย.
สำเนียง บางงาม.
7 กันยายน 2548 13:02 น.
นิรนาม / แก้ว กลางไพร
ดอกบานชื่นชื่นบานวันปีใหม่
สีสดใสเหลืองแดงขาวพราวสดสี
ทั้งดาวเรืองเหลืองอร่ามดูงามดี
กุหลาบสีแดงสดหมดราคิน
ดอกพุฒตาลชมพูเรื่อเจือกลิ่นหอม
แมลงตอมกระดังงาพาได้กลิ่น
ทั้งจำปี จำปา ดอกกระถิน
รวยระรินกลิ่นราตรีที่กลางไพร
รวมดอกไม้นานาพฤกษาชาติ
เดียรดาษที่กลางป่าพนาไสย
ร้อยเป็นกลอนแทนมาลัยในน้ำใจ
ขอมอบให้วันดีปีใหม่เอ่ย.
7 กันยายน 2548 12:59 น.
นิรนาม / แก้ว กลางไพร
ฉันนั่งมองซองจดหมายกลายเป็นเถ้า
มือสั่นเทาจิตระทึกนึกย้อนหลัง
นึกถึงวันก่อนเก่าเศร้าใจจัง
ใช่เกลียดชังเธอนั้นฉันไม่เคย
แต่เธอมีคู่ครองปองดวงจิต
เธอมีมิตรคู่ใจใคร่เฉลย
เธอมีคู่อิงแอบแนบชิดเชย
ขอเอื้อนเอ่ย..เพียงแค่เพื่อน..เตือนสัมพันธ์
หน้าส่วนตัว
840
