30 พฤศจิกายน 2550 01:01 น.
นิรนา
ลมเย็นฉ่ำ พัดพลิ้ว ผ่านผิวผ้า
พัดผ่านมา พาใจ เหงาหวั่นไหว
คิดถึงรัก เหงาทรวงเศร้า เจ้าดวงใจ
รอเพียงใคร หนึ่งคนที่ มีรักจริง...
ลมโชยเย็น ระเรื่อย เฉื่อยฉ่ำนัก
เป็นเพราะรัก เธออยู่ หรือไฉน
ลมเย็นเย็น พัดลอยมา แล้วผ่านไป
หากเพียงใจ เธอรักตอบ ก็คงดี...
ลมพลิ้วเย็น บาดลึก สุดดวงจิต
เหน็บหนาวพิษ ความเหงา เศร้าใจหาย
คิดถึงรัก หากมีอยู่ มิเดียวดาย
แนบใจกาย หนาวเปลี่ยน เป็นอุ่นเอย...
28 พฤศจิกายน 2550 01:23 น.
นิรนา
อันนี้เป็นงานเขียนเมื่อเที่ยงวันนี้เองค่ะนั่งโม่งานสดส่งอาจารย์นึกอะไรไม่ออก
ตอนเขียนบทความเลยเอาโคลงไปแทรกไว้น่ะค่ะอาจจะไม่ค่อยเพราะเท่าไหร่
ด้วยเพราะรีบร้อนไปหน่อย ประมาณห้านาทีได้ เนื่องจากลืมว่าอาจารย์สั่งงานไว้
(เจ้าใบที่จดก็ไม่รู้หายไปไหนก็เลยลืม) ทำให้ต้องรีบร้อนเขียนขนาดนี้
แม้ว่างานอาจจะไม่ค่อยเพราะเท่าไหร่แต่ก็ทำด้วยใจนะคะ
" เลห์ลักษณ์ลวงล่อ"
รูปลักษณ์ประหนึ่งเล่ห์ ลองใจ
ลวงจิต-จักษุไป เล่นเร้น
หลากผิวแผกพันธุ์ใน พงศ์เผ่า คนนา
ยังแต่จิตกระจ่างพร้อม โผล่พ้น ผิวพรรณ
28 พฤศจิกายน 2550 00:56 น.
นิรนา
เพื่อความเป็นศิริมงคลในการเปิดตัวค่ะ*-*
บทสดุดีพระคเณศร์
อ่าโอ้คเณศร์ท้าว ท่านผู้ มีบุญ
จอมเจ้าศาสตร์ศิลป์คุณ คู่ฟ้า
ขัดข้องเข้าการุณย์ จุนเกื้อ เจือนา
กวินตระหลบตลอดหล้า ต่างซ้อง สรรเสริญ