17 มกราคม 2549 20:00 น.
นิติ
จักเที่ยงวันอันยากยุ่ง
ทั้งรู้ว่าต้องมุ่งไปเบื้องหน้า
ยังมิตื่นคืนฝันภาพลวงตา
จึงรีบลาห่าฝันที่ฉันปอง
สันดานฉันมันตื่นสาย
ถ้าไม่บ่าย-หายใจไม่คล่อง
และหน้าตาก็ไม่ชวนมอง
ใจจะหมอง-ไม่ทำงาน
แต่ใจฉันมันอรุณรุ่ง
จักปรุงตื่นไปกล้าหาญ
ยังมุ่งมั่นสุดวิญญาณ
กลางกระแสกาลอันยาวไกล
ฤาตัวฉันมันไม่เที่ยง
มันเบี่ยง,บ่าย-สายไหว
เป็นช้าหรือเร็วตามการณ์ไป
ไม่สนไสใครเขาด่า-ว่า เป็นคำชม
จึงยิ้มรับสันดาน "สาย"
ไม่เที่ยงบ่าย ไม่ใช่ผม
แม้นว่าใครก็ไม่นิยม
จักขอเที่ยงตรงเช่นลม(หายใจ)ที่ไม่เปลี่ยนทาง ฯ
11 มกราคม 2549 17:58 น.
นิติ
เขาไม่มาตอนฟ้าหม่น...
ดันชอบคน,คิดถึงตอนฟ้าผ่า
เรื่องแปลกแบบธรรมดา
"คน" หรือ "หมา" เห่าเครื่องบิน!
เขาอยากมาตอนฟ้าใส
ตอนฉันมีอะไร-พอ(มี)กิน
ชีวิตเราที่ วิ่น วิ่น
ก็ได้ยิน,ได้ยลครั้งคราว
เขาอยากมาก็มา...
ให้คนบ้าได้เลี้ยงข้าว
ตักกินอาหาร"คาว"
บน"ที่"เก่าอันคลุกคลี
บ้างมา-น้ำตาท่วม
นัยน์ตาบ่วม-ฉันส้วมที่
ปรับทุกข์บำรุง(ซะ)ดิบดี
พอมั่งมี,เธอก็ลา
(ใช่)เขาไม่มาตอนฟ้าหม่น
ใครบางคนมันก่นซ่า
มันเยาะเย้ยเทวดา
โธ่..ไอ้บ้า-ไม่เห็นใจ
ฉันไม่ได้ไปไหน-มาไหน
ฟ้าสีอะไรยังใบ้ ใบ้
อยู่ไป-อย่างเป็นไป
"ชีวิตใคร"ได้ไป-มา ฯ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนิติ
หน้าส่วนตัว
2398
