28 พฤษภาคม 2548 17:25 น.
นิติ
ค่ำคืนพร่ำฝน
ฟ้าหม่นน้ำตาไหล
ค่ำวันนั้น-ไร้ใคร
เปียกใจอาบน้ำตา
ค่ำนั้นไร้รส
หมดจดรถรา
บายหน้ามองหลังคา
ริมบาทา-ป้ายรถเมล์
ค่ำไหนคิดนอนนั้น
คิดน่าขันให้ซวนเซ
อย่างใจลอยทะเล
เหมือนนกไร้รัง
ค่ำนั้นช่างรันทด
มิหวานสดตามสั่ง
ไร้เรี่ยวแรงพลัง
นั่งต่อขัง-ป้ายรถเมล์
คืนค่ำดำมืด
ใจอืดมืดเขว่
กลางเมืองดั่งทะเล
ซัดเซไร้ทิศทาง ฯ
18 พฤษภาคม 2548 00:36 น.
นิติ
แดดอุ่น ๆ ยามเช้าของเมืองหลวง
คงวุ่นวายด้วยรถราและผู้คน
..
เธอคงเดินบนทางเปล่า
มากด้วยสิ่งมีชีวิตในทุนนิยม
เปล่า ? เปล่า ? เรียกร้องหรือเสียดสี
หวังเพียงเยื้อใยบางเส้น
อาจมีกระชากใจเธอให้คะนึงถึง
...
อาจใช่คำวอน ที่ชาหู และแค่เศษคำเคืองโสต
คงทำได้เพียงเท่านี้
"ใครผู้ห่างไกล"
.........
แดด ๆ อุ่นของทุ่งทา บ้านทุ่ง ร้างเจริญ และรถรา
อาจบางเบาสายตา แต่บังใจ เหมือนบอดใบ้
บ้างทุรนทุราย ด้วยแรงเสน่หา
บ้างก็ร้องไห้ไร้น้ำตา ปานสิ้นใจ
..
แต่ฉันไม่รู้เธอทำอะไรอยู่ คิดประสงค์ หวังทางใด
อาจใช่ว่า คิดแทนเธอ ร้อนแทนเธอ
และหนาวแทนเธอ
อย่างไร้สติ ไร้ค่า
..........
ถูกต้องแล้ว? รวยยิ้มเยาะขณะฉันทุกข์
รอยยิ้มเย้ยขณะฉันร้องไห้
บ้างให้เข้าใจว่าเป็นแรงปราถนาดีของเธอ
ต่อความสังเวชของฉัน
..............
อย่าว่าเคือง หรือกระวนกระวายเลย
หากเธอยิ้มเยาะขณะฉันทุกข์
ยิ้มเย้ยขณะฉันร้องไห้
นั้นอาจทำให้ฉันสุขด้วยยิ้มเยือนก็เป็นได้
อย่างไรล่ะ "ใครผู้ห่างไกล"
คำวอนไร้ค่านี้ จักดลใจสักน้อยนิดไหม
หากคำว่าคิดคะนึง ยังไร้ค่าตลอดมา ฯ
5 พฤษภาคม 2548 17:36 น.
นิติ
หากแต่ลมยังไหว ระบายผิว ทั้งร้อนหนาว
หวังไว้ว่าจะเป็นเช่นนั้น
เป็นอย่างเคย อย่างที่เป็นมา
..
...
หากแต่ว่าลมเปลี่ยนลู่ หนีวิถีทางเดิม
ก็ขอให้เคียงคู่พันธนาการเก่า ๆ เคยมีมา
น้อยนัก และกี่เวลา ที่เหมือนเดิมในวันเปลี่ยนไป
อาจไม่เข้าใจสายลม ท้องฟ้า และแสงแดดวันนั้น
บางเวลาที่ทอดอารมณ์รบกับจิตนาการเก่า ทั้งเศร้าสุขและรอยยิ้ม
ใช่ว่า แกล้ง แสร้งทำให้ประโลมโลก
หากแต่สายลมไหว ยังพัดผ่าน ทั้งร้อนและหนาว
หวังไว้ทุกครั้งคราวที่เผลอ
ทั้งที่ลมเก่า ลมใหม่ ในวิถีเดิม เริ่มไม่มั่นคง
และหากรู้ได้ว่าสายลมในวันพรุ้งนี้ จะดีร้าย
หรือเย็นสบาย ทุกท่วงท่า
ก็ขอให้เข้าใจว่า ความคิดถึง ยังเป็นของฟ้า แสงแดด ดั่งอรุณรุ่ง
ถ้าลมหายใจที่ไหวอ่อนของใครบางคนได้ยินเสียงพร่ำเพ้อ สายลมและแสงแดด
จงเจรจา สายลมและแสงแดด
เพราะสายลมและแสงแดด อยู่คู่เวลา
...
...
...หากแต่ลมยังไหว ระบายใจ ดวงนั้น
หวังไว้ว่าลมยังไหวใน ช่องทางเดิม
เป็นอย่างเคย อย่างที่เป็นมา ...ลมหายใจ ฯ
4 พฤษภาคม 2548 05:26 น.
นิติ
อาจแน่ใจได้ว่าไม่บ่อยนัก
หายหน้าลาคนรู้จักพักผ่อน
ยังหลงถิ่น-แดนเก่าเฝ้าวอน
อกไหวอ่อนหวนคิดถึงเธอ
อาจดีได้ไม่เท่าไหร่ใจดวงโทรม
หลงไปโหม-มุ่งเรียนเพียรงาน...เฮ้อ
บ่นกับตัวว่าชั่วใจเบลอ เบอล
ก็ เซ่อ เซ่อ บางเผลอหลงไป
หากว่าเปลี่ยนแปลงเป็นใหม่
อย่าลืมใจคนเก่า..ยังเร้าไหว
คิดถึง คิดถึง คิดถึงอย่างจิตใจ
คิดถึงใครหลายคนอย่างจนใจ ฯ